Vaderdag

Bart had me op voorhand gevraagd hoe lang hij verondersteld werd te slapen. Goh, toch zeker tot negen uur. Want pas tegen dan was de tafel gedekt, het fruitsap geperst, de eitjes gekookt, de watermeloen gesneden en de koeken gebakken. De immense pot fruitsla hadden we gisteren al gesneden.

Bon, het was dik in orde, en Bart glunderde gepast. Merel had een fijn kaartje en een stel bikkels voor hem, van mij kreeg hij zijn favoriete matcha thee en de kinderen hadden samengelegd voor een heel dikke en vooral zware houten snijplank die hij graag wilde.

Iets over elf kwam mijn vader dan toe, maar voor hem had ik (nog) geen cadeautje, maar wel een eerste restaurantbezoek in anderhalf jaar.

Ver moesten we niet gaan: de vroegere Rotan is nu de Brasserie Wondelgem, zowat op het einde van ons straat. En jawel, ook ons pa glunderde boven een grote steak met frietjes.

De kinderen vonden het ook prima, maar er werd wel verder gestudeerd in de namiddag, terwijl opa zich installeerde in de tuin.

En later werd er zowaar nog gezwommen: het water was net warm genoeg, zeiden ze, al vond Wolf dat nu niet meteen en bleef hij niet lang in het water.

Maar ik ben wel blij dat we ons de voorbije dagen de moeite hebben gedaan het zwembadje op te zetten.

Murphy en zwembaden

Serieus zeg. 25 graden? 30 graden???

Allez, niet dat ik niet content ben, ik geniet keihard van deze enthousiaste nazomer, ge gaat mij niet horen klagen.

Maar vorige week zaterdag besloot ik dat het zwembadseizoen voorbij was, en heb ik het zwembad laten leeglopen. Zondag hebben we het dan met man en macht schoongemaakt, afgebroken en laten drogen. En dat echt wel met man en macht: we hebben allemaal een stuk gedaan en vooral de zeilen doe je niet eventjes op je eentje.

Het zwembadwater was gewoon vuil: het grootste deel van de maand augustus was het nu niet echt zwembadweer geweest, en aangezien mijn rug het opgegeven had, had ik het ook niet onderhouden en proper gemaakt. En blijkbaar de kinderen ook niet. Tsja.
Met enige moeite en de nodige producten had ik het wel weer bruikbaar gekregen, maar goh, begin september, ik zag daar zo het nut niet van in. En goed weer ging het toch niet meer worden, dacht ik zo.

Meh.

Aan de andere kant: ik heb nu wel mijn terras terug.

 

Zomeren

Het is niet omdat ik niet uit de voeten kan, dat anderen dat niet kunnen.

Stralend weer was het niet, maar meer dan warm genoeg om nog een plonsje te wagen, dachten de kinderen. Helaas, het water was echt niet warm, lang heeft het niet geduurd. En ze geven voorlopig geen echt warm weer meer, dus ik weet niet of ons zwembad nog veel zal gebruikt worden. Maar het heeft echt wel weer zijn dienst gedaan.

En toen kwam na vieren Véronique aanwaaien met een taartje ^^ Ha ja, ik geraak voorlopig niet in Ronse want dat pakt de rug totaal niet, en dus kwam zij na de inschrijvingsdag op school maar naar hier. En ja, dat deed deugd.

Ik lag relatief snel weer in de zetel, maar ondertussen had ik het toch maar lekker weer gehad ^^

Een typische vakantiedag…

Sommige dagen zijn gewoon de quintessens van vakantie, toch?

Vandaag was er zo eentje. Arwen was hier, het was bloedheet en er werd gezwommen en er was versgemaakt ijs.

En ’s avonds, na het eten, haalden we de vuurkorf te voorschijn, gooiden er een paar blokken hout in, installeerden ons rondomrond en roosterden marshmallows.

Meer moet dat toch niet zijn, zo in de zomer?

Eindelijk weer zwemweer!

En ja hoor, ze hebben ervan genoten, van dat zwembad. We hadden het uiteraard zien aankomen en het water in perfectie conditie gehouden. Voor mij was het nog te koud: ik mag echt niet riskeren dat de spieren in mijn rug verkrampen, en dus heb ik me maar geïnstalleerd in mijn hangmat. Zalig!