Acta Diurna de muliere ludenti
Wolf was vreselijk aan het zagen op Kobe, omdat die niet wilde opruimen. Op een bepaald moment ontschoot het me:
“Wolf, ge zijt een apezaag! Stop nu ne keer met zo te zagen tegen Kobe, ik zal dat wel doen als het nodig is, uw gezaag werkt op mijn zenuwen!”
Wolf bekeek me met een scheef kopje, en debiteerde toen: “Mama, ge zijt een metazaag!”
En gij nu.
Het was een drukke dag vandaag: opruimen, gele affiche gaan afhalen, koken, naar Oostakker om de BetterBack van Partena terug te brengen, schoenen kopen voor Kobe, en meteen ook regenlaarzen voor Wolf en zwarte hoge laarzen voor mezelf, naar de sportwinkel om rugbygerief, naar de Ava om een stuk karton voor voornoemde gele affiche, en dan ’s avonds naar de rugby, waar ik het kot achteraan heb zitten opruimen.
Maar ik vermoed dat u daar niet zoveel boodschap aan hebt. Wat ik wél wil bewaren voor de eeuwigheid (enfin ja) en waar ik ook bijzonder trots op ben, is het rapport van mijn oudste. Hij doet dat goed. Nog wat slordigheden links en rechts, te snel willen zijn, het warhoofd uithangen, maar verder komt dat wel goed.
En daarnaast had hij ook nog een rapport van zijn muziekjuf. Dat kan wel beter, maar hij mist ook geregeld de les op zaterdag door de rugby. Ik vermoed dat we er samen nog wel wat aan zullen werken. Hij doet het in elk geval wel graag.
Verjaardagsfeestje in Pretland. Het lawaai!
Marthe en Wolf moesten elkaar tekenen. Nooit geweten dat ze zo’n lang gezicht hebben :-p
Ze hadden elkaar twee dagen niet gezien, en er moest dus zo tv gekeken worden.
Gisteren was een luilekker dagje, vandaag is dat nog een klein beetje, maar niet helemaal.
We waren eigenlijk van plan om ergens naartoe te gaan, maar om eerlijk te zijn: we hadden alledrie meer zin om gewoon thuis rond te hangen, en gewoon boodschappen en dat soort dingen te doen. En naar de Brico gaan om een nieuwe lamp voor de garage, want die lamp heeft het begeven. En dan buiten te spelen en zo. En vooral ook in de tuin te werken, want er is nog behoorlijk wat werk aan, als we die een beetje proper willen krijgen tegen Kobes feestjes dit weekend.
Merel, die ging wél naar de crèche. Ha ja, ik betaal tóch een forfaitair bedrag per maand, of ze nu gaat of niet, en dan hebben we meteen onze handen vrij. Merel vindt het trouwens helemaal niet erg: ze straalde toen ze Cindy zag, en wandelde vrolijk de crèche binnen. Het feit dat we met de buggy gingen, zal er ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Daar is ze namelijk stekezot van.
Toen ik haar opnieuw ging ophalen, wilde Wolf mee. Mét fototoestel, om onder de weg een paar dingen te fotograferen. Dat leverde het volgende op:
Wolf is naar huis gekomen met een behoorlijk rapport. De meeste mensen zouden zeggen: schitterend, en dat is het in veel opzichten ook, maar het is voor verbetering vatbaar. Voor wiskunde heeft hij 96,4%, dus dat is wel ok. Hij maakt van die kleine verstrooidheidsfoutjes, en vaak ook fouten van te rap te willen zijn. Maar we doen daar dus zeker niet moeilijk over :-p
Voor Nederlands heeft hij schitterende punten, behalve voor schrift: daar zit hij zelfs onder het gemiddelde. Als ik er zijn aparte rapporten bij neem, kan het ook niet missen: hij schrijft slordig, onregelmatig, en op het laatste rapport had hij zelfs maar een vijf, omdat hij blijkbaar dubbelgebogen met zijn neus op zijn blad zat. Dat moet dus echt beter, en vandaar dus ook mijn voorbehoud bij dat schitterende rapport.
De juf schrijft: “Proficiat voor je mooie resultaten! Wat was het fijn om jou in de klas te hebben! Je bent een vriend voor iedereen. Weet dat je volgend jaar ook bij mij welkom bent! Juf Brigitte”
