Streep door de rekening

Half zeven: Merel roept dat ze zich niet zo lekker voelt. Mja. Ik vraag haar nog even te slapen, en dat het wellicht wel zal beteren. Niet dus. Ze is beginnen overgeven, en daarna voelde ze zich zo fris als een hoentje, zei ze. Tot ze netjes gedoucht en aangekleed, vrolijk rondspringend, beneden kwam, één hapje van een boterham nam, en weer ging liggen. En toen bleek uitsloeg en weer begon over te geven.

Streep door de rekening: ik moest deze voormiddag geen les geven aan mijn zesdes, maar met hen een lezing bijwonen. Tsja. Maar ons ma en ons pa zijn ’s middags Merel wel komen halen: ze kwamen terug van het ziekenhuis, en pikten haar op. Op die manier kon ik rustig zelf gaan lesgeven, en na de les ging ik Wolf halen om samen naar de kapper te gaan. En toen bleek dat het avondlicht perfect zat, dat de zon nog volop scheen, en dat we toch naar Zomergem moesten om Merel op te halen, en dat we dus eigenlijk feitelijk evengoed konden proberen om zelf foto’s te maken voor Wolfs communie. Ik zie anders eerlijk gezegd niet zo goed wanneer dat nog zou moeten….

Enfin, wij even bij ons ma binnen, Wolf zich snel omgekleed in zijn schone kleren, en wij naar de vijver. Ik geef u hier een paar foto’s mee, de geselecteerde voor het kaartje krijgt u later nog te zien.

En ja, we waren zelfs nog net op tijd voor Wolfs gitaarles.

Vortex III

Wolf zat er al maandenlang naar uit te kijken: Vortex III, de jongerenlarp voor 12- tot 18-jarigen. Hij heeft duidelijk de larpmicrobe stevig te pakken. Gisterenavond reden we al richting Geel, en deze morgen werd het echt: een wereld vol vampieren en weerwolven. Wolf zat in het vampierenkant, ik speelde een weerwolf, veel hebben we elkaar dus niet gezien. Maar ik denk niet dat hij dat erg vond.

 

 

Uitvaart 2016 (100-dagen)

Oef, hij zit er ook weer op, die Uitvaart. En ik moet het toegeven: hij was best geslaagd!

Ik heb er gisterenavond nog tot acht uur gezeten, bij de leerlingen, en ook deze morgen was er generale repetitie. Daar heb ik een stuk van gezien, maar ben halverwege weg gegaan, want blijkbaar ging ik erin voorkomen. En wat ik had gezien, was gestructureerd en in orde, en dan ging de rest ook wel zo zijn.

Enfin, daar heb ik toch het grootste deel van de ochtend aan gespendeerd, ben me dan thuis gaan omkleden in chiquere kleren – het thema was galabal – en dan was er natuurlijk de show. Daar kan u foto’s van bekijken en een verslagje van lezen op de schoolwebsite. En ook dit jaar werd er zonder morren, met man en macht gewerkt om alles zo snel mogelijk proper te krijgen, en was alles netjes weg tegen vier uur. Chance voor mij, want ik wilde voor vier uur op de lagere school zijn, want daar organiseerden de zesdes hun koffiestop voor Broederlijk Delen. Dat had ervoor gezorgd dat ik gisterenavond om half negen Wolf nog instructies stond te geven hoe hij twee cakes met chocoladestukjes moest maken. Ha ja, want ik was niet eerder thuis. Toen ik opperde dat hij het toch ook aan Bart had kunnen vragen, keek hij me stomverbaasd aan. Zo ver had hij gewoon nog niet gedacht, want dat soort dingen komt altijd bij mij terecht. En nochtans is Bart de kok hier in huis…

Enfin, geslaagde Uitvaart, geslaagde koffiestop, net op tijd bij de kinesist om half vijf, en tegen zessen netjes met picknick in de rugby. En dan eindelijk tijd om eventjes adem te halen.