Vorig jaar in mei hadden we al de boeken voor de leesclub dit jaar vastgelegd, kwestie van in de vakantie al te kunnen beginnen lezen. Ik had gewacht tot het nieuwe lesrooster, en dan ook de data vastgelegd. Toen kreeg ik al meteen een antwoord van een van de leerlingen: “Maar mevrouw, u komt toch ook he??” Ik had beloofd dat ik het ging proberen, maar dat ik echt niks kon garanderen.
Maar vandaag viel de rug best wel mee, en ik heb zo onderhand ook echt wel behoefte aan sociaal contact. En toen dacht ik er plots aan dat die leesclub om 16.15 uur begint, en dat mijn zesdes daarvoor nog les hadden, en dat ik hun herhalingstoetsen nog had. Ik ben dan als een zot beginnen verbeteren, heb het net gehaald, ben in de auto gesprongen, naar de Action gereden om te kijken of ze nog wol voor kattenmutsjes hadden, en dan tegen vijf na vier in mijn klas binnengevallen. Ik had wel even medelijden met Sara, want ik heb zonder pardon haar les gekaapt, de toetsen uitgedeeld, verbeterd, vragen beantwoord over de onderzoekscompetenties, en daar allemaal intens van genoten. Ik had de indruk dat de leerlingen ook wel blij waren mij te zien.
En toen was er dus de leesclub. We waren met zijn zessen, Katia had verschillende soorten cupcakes gemaakt, en ik zorgde zoals altijd voor koffie en thee. De hele tijd op mijn stoel blijven zitten lukte niet, maar dat hoefde ook niet. Ik heb er vooral intens van genoten, van eindelijk weer even onder de mensen te zijn.
Na afloop ben ik echt wel in mijn zetel gaan liggen, maar dat had ik er keihard voor over.
De bespreking van het overigens zeer goede boek vindt u hier. Een aanrader, wat mij betreft.
