Moet er nog water zijn?
Deze morgen fietste ik vrolijk met Merel mee naar school. Het zijn de laatste dagen dat het kan, en ik moet geen examens afnemen, dus waarom ook niet? Toen ik terug naar huis fietste, zag ik twee mannen enthousiast aan het water prutsen hier op het kruispunt. Hmm?
En jawel, een paar minuten later liet Chantal paniekerig weten dat er geen water meer was. Hmmm????
Ik gaan kijken buiten, en jawel, een eind verderop in de straat waren er drie mannen enthousiast aan het graven. Bij navraag bleek dat dat aangekondigd had moeten zijn, maar dat er blijkbaar nog in de straat waren die geen verwittiging hadden gekregen. Handig… En ja, het ging tot de middag duren.
Fijn, gelukkig had iedereen al gedoucht hier in huis, maar voor Chantal was dat misschien niet zo interessant bij het kuisen, zeker omdat ze net de douche had ingezeept. Soit, gelukkig is er nog regenwater hier ten huize. Ik heb de tuinslang losgekoppeld, we hebben die samen naar boven gezeuld, het ene eind opnieuw naar beneden gegooid en weer aangekoppeld, en toen kon Chantal met de tuinslang de emmers vullen en de douche afspoelen.
Of zoals ze zelf schreef in een commentaar: “Kijk in T’gens zegge ze moeilaak goad uuk 
“
Waterdruk
Deze zomer hadden we dus onze watermeter en hoofdkraan en drukmeter en al die onzin laten vervangen. Het was meer dan nodig: alles zat verroest, dichtgekalkt en muurvast en was dus behoorlijk onveilig geworden. We hadden hier eigenlijk ook totaal geen druk op het water: als er iemand aan het douchen was, viel mijn wasmachine uit wegens een tekort aan water. Hell, ik kon niet eens mijn wasmachine en afwasmachine tegelijk aanzetten zonder dat dat problemen gaf. En wat heb je aan twee badkamers met elk een douche als je toch niet simultaan kan douchen?
Sindsdien hebben we andere ‘problemen’. Er is meer dan druk genoeg, douchen is een zaligheid, we kunnen met twee simultaan douchen, ik hoef niet meer te letten op mijn wasmachine en het duurt geen half uur meer voor een emmer gevuld is.
Het probleem nu is dat we veel meer water verbruiken, met name warm water. Onze boiler is ook vervangen en we zagen niet in waarom we ene van 200 liter zouden pakken als eentje van 150 altijd meer dan genoeg was. Hmpf.
Nu gebeurt het dus regelmatig dat we, als we allemaal douchen, zonder warm water vallen en dat de laatste een koude douche heeft, letterlijk dan. Ik zeg wel altijd tegen iedereen dat ze op halve kracht moeten douchen, maar da’s blijkbaar moeilijk. Ik vermoed dat ik toch eens op zoek zal gaan naar zo van die spaardinges of zo die ge in uw douchekop kunt steken. Echte spaardouchekoppen wil ik niet, want de huidige zijn zalig: Merels lange haar uitspoelen ging nog nooit zo vlotjes, zegt ze.
Maar ons waterverbruik is dus wel gestegen, ja. Iemand nog andere suggesties voor het beperken van dat warm water? Of dan toch maar permanent de temperatuur van de boiler wat hoger zetten…
Water!
Begin juli schreef ik nog dat we een beetje een probleem hadden met het water, meer bepaald met de hoofdkraan en dat soort onzin. Farys was bijzonder meegaand en professioneel en begrijpend in de planning, chapeau voor die mensen.
Een en ander leidde ertoe dat deze morgen om acht uur er al twee jonge gasten van Farys de dienstkraan waren komen toezetten, en iets over acht stonden Patrick (de klusjesman) en Willy (de bijhorende loodgieter) hier om de bewuste put uit te graven en al wat ze konden, zoals de toegeroeste drukmeter en zo, af te breken.
Tegen de middag had ik al een heuse deftige put, en kwart voor twee stonden die twee jonge gasten van Farys hier terug en knikten goedkeurend. Voilà, daar konden ze tenminste mee werken. Drie kwartier later was de hoofdkraan mét terugslagklep, nieuwe flexibels en nieuwe drukmeter netjes boven de grond geplaatst: dat werkt nét iets makkelijker.
Om half drie had ik alweer water, en hoe! Een van de problemen hier is dat we heel weinig waterdruk hadden, maar onze buren hadden dat probleem dus niet. Bon, het zat bij ons dus duidelijk in die put: alle roeste stukken zijn er vantussen en nu stroomt dat water dat het een lieve lust is.
Ik ben benieuwd naar de douche morgen…
366 – 23 januari 2020 – Vleeshuis
De eerste échte zonnige dag!
Dat het gisteren toch wel echt prachtig weer was, zeg! Ik had ongelofelijk veel chance met mijn gedwongen wandeltocht, maar ook de kinderen vonden dat ze moesten genieten van het weer. En bij hen betekent dat: water!
Zodra Kobe en Merel thuis kwamen, vroegen ze naar het zwembadje. Ik heb hen zot verklaard, maar ze mochten wel met water spelen. Rhune kwam ook nog af, mét zwembroek, en dus waren er waterspelletjes. Wolf had eerst geen zin om mee te doen, en hing een beetje de puber uit in de plaats :-p
Waterballonnen en waterpistolen, meer moet dat duidelijk niet zijn.
Stralende dag!
Gisteren viel het weer al bij al ook mee, en zat ik de hele namiddag met de kinderen op het schoolfeest. Merel zag er overigens bijzonder knap uit, geschminkt en al.
Maar vandaag was het al helemaal zalig: ons pa kwam eten, en daarna sprongen de kinderen in het zwembadje, speelden tuinslanglimbo, hielden gargantueske waterballongevechten, en deed ons pa een Onslowke in de schaduw, terwijl hij een van de onderzoekscompetenties rond Griekse en Romeinse goden las.
Oh, en wist u al dat er een zomerse variant bestaat van de sneeuwengel? Al wat u nodig heeft, is een donkere muur in de felle zon, een tuinslang en twee gewillige slachtoffers ^^
365 – 04 juni 2015 – watervriendje
Zomers
Puffend kom ik thuis, van een examen en een lange wachtbeurt in de motorgarage. Slecht werkende remmen, daar spotten we niet mee.
Ik heb nog net de tijd om – het is al drie uur – een pot rijstpap naar binnen te werken, voor ik met een lege buggy het cordon wandelouders vervoeg dat zich naar de school spoedt. Daar word ik omgeven door drie verhitte kinderen, aan wie ik prompt beloof dat we thuis het kleine zwembadje zullen opzetten. Kwetterend lopen we samen naar huis, terwijl ik hun schoolverhalen aanhoor, en afkeurend het hoofd schud – zoals van me verwacht wordt – wanneer het gedrag van een stout klasgenootje ter sprake komt.
Terwijl ik het plastieken gevaarte van het zwembadje uit de garage naar buiten zeul, kijken zij verwachtingsvol toe, onderwijl aan een ijsje likkend. Al een geluk dat ik een paar jaar geleden een elektrisch pompje kocht, want het is te warm om zelf te blazen.
Even later joelen drie uitgelaten bloterds door de tuin, roepend dat het water toch wel héél erg koud is. Waarop moeder, plichtsbewust en eigenlijk vooral medelevend, een paar emmers heet water in het badje kiepert. Een watergevecht ontstaat, en afweerschilden, ook wel gekend door de kleinste onder de naam ‘papelu’, doorstaan glansrijk de test. Dat er intussen ook ongewild een ganse waterstraal op een met pen geschreven examen terechtkomt, is bijzaak, een accident de parcours, collateral damage. Gelukkig kan mama nogal goed ontcijferen.
En zo buitelen we de zomer in. Met ijsjes, zwembadjes en examens. Deze keer gaan we er écht voor.
366 – 12 oktober
Waar in Gent?