Geplaatst op

Vosje aan het vuur

Alle Vossen uitnodigen op mijn winterterras, dat zit er voorlopig niet in. De meeste wonen ook een beetje te ver: twee in Dordrecht, eentje in Kapelle-op-den-Bos, eentje in Bornem en eentje in Brugge. Maar onze jongste aanwinst mag dan wel in Wingene wonen, hij zit nog steeds op kot in Gent en had vanavond toch niks te doen.

Hij is dan maar op de fiets gesprongen en zat om half acht aan het vuur. Ergens rond half elf heb ik hem naar huis geshot: het begon toch ietwat frisjes te worden, en het was welletjes geweest. Maar opnieuw hebben we heerlijk zitten praten, genieten, soep gedronken, marshmallows geroosterd en uiteraard vooral over Larp zitten kletsen.

En ik blijf het vreemd vinden dat een gast van net 23 zich zo ongelofelijk thuis voelt tussen een trits ouwe wijven (en vent). Maar we gaan er een volwaardige Vos van maken, en misschien komt Arwen ook nog eens mee. Dat zou helemaal de max zijn!

Geplaatst op

Winterterras

Ik wilde al een tijdje nog eens afspreken met Annick om koffie te drinken, maar voorlopig kan dat dus niet. Allez ja, niet zoals we het anders doen, namelijk gezellig in de zetel.

We overlegden even: zouden we het buiten doen? In dat miezerige weer, in de kou? Of gewoon elk in onze eigen zetel, met een kop koffie, en een scherm? Maar dat is maar half zo gezellig…

Uiteindelijk kwam Annick hier om kwart over twee in levende lijve aanzetten, met een dikke jas, sjaal en handschoenen. Merel en ik hadden, met de hulp van Kobe, de tuinkussens en vooral ook de vuurschaal buiten gezet. We hebben anderhalf uur zitten kletsen, koffie gedronken, koekjes gegeten en ik heb vooral intens genoten van een beetje sociaal contact.

Ik heb gelukkig mijn gezin om me heen en op school zijn er de collega’s, maar dat is toch helemaal niet hetzelfde. Als je dan een fijne vriendin voor je neus hebt, in de buitenlucht op anderhalve meter, dan doet dat echt deugd.

En ik denk dat ik hiermee een trend ga beginnen, en dit vaker ga doen. Yupyup.

Geplaatst op

Een typische vakantiedag…

Sommige dagen zijn gewoon de quintessens van vakantie, toch?

Vandaag was er zo eentje. Arwen was hier, het was bloedheet en er werd gezwommen en er was versgemaakt ijs.

En ’s avonds, na het eten, haalden we de vuurkorf te voorschijn, gooiden er een paar blokken hout in, installeerden ons rondomrond en roosterden marshmallows.

Meer moet dat toch niet zijn, zo in de zomer?

Geplaatst op

LARPgevoel

Zalig weer, en dus zitten we vrij veel buiten. Allez ja, als er geen huiswerk moet gemaakt worden of gegamed wordt natuurlijk.

Maar de boom blijft populair om in te kruipen, om ter hoogst zelfs. Ik hou mijn hart vast. Best dat zo’n krulwilg van die stevige, buigzame takken heeft…

We eten ook zo veel mogelijk buiten, kwestie van iedereen toch een beetje van vitamine D te voorzien.

En deze avond, wel, we hadden zó veel dode takjes van die krulwilg – ha ja, als je er voortdurend in rondkruipt, vallen die er uit natuurlijk – dat de jongens de vuurschaal hebben uitgehaald en we marshmallows hebben geroosterd.

We missen de LARPs, maar dit gaf toch ook wel een goed gevoel. En doorrookte kleren, dat ook.

Vooralsnog hebben we nog bezigheid in deze quarantaine…