Weinig zo prozaïsch als vuile was. Maar wanneer die vuile was zich aandient als een gargantueske berg, dan krijgt hij epische proporties.
Men neme een gezin van vijf personen, waaronder drie volwassen manskerels, een tenger vrouwtje en een dame van van enige proporties. Men droppe die veertien dagen op vakantie in een hittegolf. Men voege daarbij de lakens van vijf bedden vlak voor ze met vakantie gaan plus de lakens van de drie housesitters, plus de handdoeken. Men rekene daar ook nog een machine was bij van de vader die intussen in een herstelkamer zit…
Vandaag zit ik dus aan veertien machines was, and counting. Ik heb één groot voordeel: het is prachtig weer, waardoor ik alles kan buiten hangen en de eerste was al droog is tegen dat ik de derde machine wil ophangen.
Ben ik er al door? Nee, nog lang niet: ik wil ook nog de zeteldekentjes wassen, en de badmatjes, en blijkbaar ook nog de lakens en ander gerief van op Wolfs kot… Ik vermoed dat ik op het einde van de week aan 20 machines was ga zitten. Yup.
Maar ik was wel trots dat tegen de maandagavond de eerste zes machines was alweer netjes opgevouwen in de kast lagen, en dat de kinderen dus allemaal verse kleren hadden.
Lang leve de vakantie.