Geplaatst op

Onverwachte lunchdate

Ik zeg al meer dan een jaar tegen Peggy (onze personeelsverantwoordelijke) dat ze eens mee moet komen op vrijdag naar de Villa Ooievaar. Zij is klaar met werken om twaalf uur, en dit jaar heb ook ik tijd tussen 12.05 uur en 13.30 uur, meer dan genoeg dus om te lunchen.

Vandaag zei ik al lachend tegen Peggy: ” ’t Gaat er zo gelijk precies niet meer van komen hè, dit jaar?” Waarop zij plompverloren: “Awel, vandaag heb ik eigenlijk wel tijd!”

Ik meteen naar de Villa gebeld of ze twee plaatsen ipv eentje hadden, en dat was geen enkel probleem. Ik heb dus een zeer aangename laatste vrijdaglunch gehad in de Villa. Ha ja, volgend week zijn de examens al begonnen en ga ik naar huis om te koken voor de jongens.

Maar op de valreep heb ik Peggy dus nog kennis laten maken met de eenvoudige maar lekkere maaltijden, het heel erg fijne terras en de aparte bediening. Dik in orde, zou ik zo zeggen.

Geplaatst op

Ooievaar, maar met twee

Op vrijdag durf ik zo al ne keer lunchen in Villa Ooievaar, dat had u wellicht al door.

Het (enige) leuke aan de hele coronacrisis is dat Bart nu vaker thuis werkt: zijn setup voor online meetings is hier veel beter, en hij wordt tenminste ook niet gestoord.

Vandaag zag hij het dus zitten om mee te eten in de Villa Ooievaar, tot mijn grote vreugde, ook al moest hij daarvoor wachten tot één uur en had hij de ingang niet meteen gevonden. Tsja, het is dan ook een kasteeldomein dat wat van de weg af ligt.

Gisteren lunchen met een fijne vriendin, vandaag lunchen met mijn lief: ik word verwend!

Geplaatst op

Vrijdag taartdag

Toen ik de foto van de dag postte, moest ik eraan denken: ik heb het nog niet gehad heb over vrijdag=taartdag van mijn zesdes.

Ik heb een vrij grote groep zesdes dit jaar, 23 man sterk, en die spreken tegenwoordig onderling af om een taart te bakken op vrijdag. Ik snij die dan vlak voor het speelkwartier aan, en zo heeft iedereen een klein stukje. Ha ja, want een taart in 24, dat valt klein uit.

Hoe is dat gekomen? Ik weet het eigenlijk niet met zekerheid. Ik vermoed dat het gestart is met de verjaardag van Stephanie, toen haar vriendinnen een cake mee hadden. Ze vonden dat toen enorm gezellig.

Daarna ben ik beginnen dreigen bij twee van mijn grootste kletskousen: “Freek, als ge nu nog één keer uw mond opendoet tegen uwe gebuur, moet ge een taart bakken tegen volgende week!”. Freek kon zijn mond niet houden, en toen hadden we fantastisch lekkere appelcake. En sindsdien volgen de cakes en taarten elkaar op: regenboogtaart, brownies, chocoladecake, een soort broodpudding met kersen…

365-y

IMG_0645

Mijn verjaardag viel ook net op een vrijdag, en toen had ik mijn standaard kokostaart mee. Ze doen niet allemaal mee, jammer genoeg, maar vinden het precies wel allemaal even lekker. Maar eigenlijk heb ik er totaal niks mee te maken: ze regelen dat compleet onderling, en zijn ook onderling op het idee gekomen. Ik zorg alleen dat er een mes is, en heb ook een rol keukenpapier meegenomen zodat er geen kruimels achterblijven.

Ik vind het eigenlijk helemaal niet erg ^^