Oeps.

Net zoals vorig jaar was er ook deze week een verwenweek, volgens het principe van Secret Santa.  Jammer genoeg heeft een aantal collega’s niet deelgenomen net omdat het momenteel te druk is, de reden waarom we een verwenweek houden. Tsja…

Ikzelf moest een jonge collega van sport in de bloemetjes zetten, en die kerel werkt halftijds omdat hij ook nog personal trainer is. Hij heeft net zijn huis verbouwd en is  zijn sportzaal aan het installeren. Ideaal dus, om de eerste dag een set dumbbells van 4 kilo elk op zijn bureau te zetten. Enfin, ik heb dat zelf niet gedaan, ik heb dat moeten vragen want ik kan dat zelf niet tillen. In zijn vakje heb ik dan ook nog een potje zelfgemaakte fruitsla gezet.

Op dinsdag en woensdag is hij niet op school, maar op donderdag kreeg hij een setje van die handvaten om mee te pompen. Allemaal gevonden in de Lidl en dergelijke, dus duur is dat niet, wel handig. En op vrijdag is een collega een foam roll gaan afgeven in zijn klas, netjes ingepakt en met wat snoep in het midden, die uiteraard over de grond van zijn lokaal rolde zodra hij het openmaakte. Die foam roll had ik destijds gekocht voor Wolf op aanraden van de orthopedist, maar Wolf heeft die nooit gebruikt, en het ding lag dus onder het stof. Win-win dus. En ja, hij vond het leuk!

Mijn verwenner was Hanne, een jonge  collega van economie. Op maandag lag er een hele fijne Latijnse brief in mijn vakje, ik vond dat geniaal. Dinsdag was er een pakketje fleurige stiftjes in mijn favoriete kleuren, die helemaal pasten bij het kleedje dat ik net maandag en dinsdag aan had. Opmerkzame collega!

Woensdag was Hanne niet op school, en donderdag kwam ik mijn lokaal binnen en stond er een cakeje, een Gini en een kaartje klaar. En iets later kwam er een leerling een cadeautje afgeven: een fish eye lensje voor mijn GSM. Moh! Ik vond een beetje overkill, twee dingen op hetzelfde moment.

Alleen… bleek achteraf, toen ze vandaag vertelde dat zij mijn verwenner was, dat die moelleux helemaal niet van haar kwam. Ik ging op onderzoek uit en blijkbaar zat het eerste uur normaal gezien een collega in het lokaal, die vandaag naar de computerklas was getrokken. Het tweede uur staat het lokaal leeg, en het derde uur vond ik dus die verwennerij en dacht ik natuurlijk dat het voor mij was. Soit, het cakeje heeft gesmaakt, en ik zal dan wel eens een nieuwtje bakken voor mijn collega.

En vrijdag kreeg ik zowaar nog een soezentaartje en een grote glimlach! Verwenweek en positief gevoel meer dan geslaagd!

Verwenweek: slot

Vandaag was er pedagogische studiedag, en meteen ook het einde van de verwenweek. Ik had voor Nikolaas – hij is fervent gitarist en effectief ook sessiemuzikant – een setje snaren voor elektrische gitaar voorzien, iets wat hij altijd kan gebruiken en hij ook wel leuk vond.

Maar mijn verwenner had gisteren nog niet zot genoeg gedaan met die geocache, nee, toen ik aan mijn vakje kwam, zag ik een immense schaal soezen staan. Verser dan vers, ze waren zelfs nog warm. Meteen wist ik van wie ze kwamen, want ze had diezelfde soezen gebakken op haar verjaardag, en toen had ik luid gedeclareerd dat ik een sucker ben voor soezen, dat ik daar gewoon niet kan afblijven. Dat had ze dus onthouden. Ze zat net achter mij aan tafel, en ik heb haar dan maar een dikke knuffel gegeven, ons Lana Goeminne, jonge collega van chemie. Zalig gewoon, echt waar! Ik heb er maar een foto van getrokken toen ik er al een deel had opgegeten en uitgedeeld, en ik heb er dan nog meegenomen naar huis voor de kinderen, die er met zeer veel smaak van gegeten hebben.

Leuk detail: Lana zat heel toevallig in de leraarskamer toen ik daar gisteren, helemaal hyped en lyrisch, binnenviel met het bericht dat mijn verwenner zo zot was geweest om een geocache te maken voor mij. Ik moest haar dus niet meer vertellen dat ik het de max had gevonden, dat had ze zelf wel door ^^

In elk geval een actie die voor herhaling vatbaar is. En ik weet zeker dat de twijfelaars van dit jaar volgend jaar gewoon meedoen. De sfeer was zalig!

Maar how, hoe zot is dat zeg?

Ik sprak al eerder van de verwenweek, en dat ik eigenlijk al heel leuke dingen had gekregen. Maar vandaag, echt, mijn mond viel open…

Ik ben vrolijk aan het lesgeven aan mijn vijfdes wanneer er op mijn deur geklopt wordt: Jessica van het secretariaat met een briefje voor mij.

Blijkbaar was mijn reactie: “Ma fok!” De ganse klas schoot in de lach, en ik moest natuurlijk wel uitleggen wat erop stond. Serieus zeg, mijn verwenner is zo zot geweest om gewoon een geocache voor mij te verstoppen, of wa??

Na mijn twee uur les – ik heb maar twee uur op donderdag – was ik dan ook helemaal hyped toen ik de leraarskamer binnenkwam: ik moest alleen de coördinaten nog omzetten naar graden en minuten voordat ik op zoek kon. Dat was vrij snel gebeurd dankzij een gespecialiseerde app, en toen bleek de cache gewoon op het einde van de straat te liggen, aan het kapelletje waar ik zelf een geocache heb liggen. Allez jong!

Ik ben helemaal door het dolle heen op mijn fiets gestapt, en vond daar ter plekke meteen een droom van een cache in een brugafsluiting:

Erin zat een zakje bloemzaad van iets dat ik helemaal niet ken, maar dat ik met plezier ga planten:

Maar geef toe: hoe zot is dat zeg??? Iemand heeft gewoon de moeite genomen om, speciaal voor mij, bloemzaad te gaan kopen, dat in een doosje te stoppen, dat doosje te gaan verstoppen, daar de coördinaten van te bepalen, en dat dan aan mij door te spelen! Al zat er een dooie vlieg in het potje, dan nog vond ik het ongelofelijk!
En ik heb totaal, maar nog totaal geen idee van wie het is!

Maar echt jong!

 

Verwenweek

Het zijn zware weken geweest op school, qua werkdruk, mentale druk en gewoon door alle extra projecten. Ons evenemententeam kwam met een schitterend voorstel: waarom doen we niet eens een verwenweek? Wie wil, stopt zijn naam in een doos, en dan worden de namen gewoon geloot, stijl secret santa. Een week lang moet je in het geheim je ‘slachtoffer’ verwennen met complimentjes, cadeautjes, kleine dingetjes waarvan je weet dat die persoon een glimlach om de lippen zal krijgen.

Ikzelf had Nikolaas, de Britse, gitaar spelende leraar Engels, en ik had gisteren een zakje fudge in zijn vakje gezet. Score: hij is blijkbaar verzot op fudge ^^ Vandaag was ik in de speeltijd zijn klas binnengeglipt en had er een blauwe koffiemok gezet, opgevuld met Earl Grey Tea, zijn favoriet, met de boodschap op bord: “Om de teleurstelling van vorige week te verdrinken”. Zijn favoriete club Chelsea – blauw-wit – had vorige week namelijk verloren met 6-0.

En ikzelf? Wel, gisteren lag er een ganse poot chocotoffs in mijn vakje, dik in orde. En vandaag had ik twee minuten chance: ik geef normaal gezien op dinsdagnamiddag les in lokaal 0.08, maar een van de collega’s Latijn is ziek, en Lucie ging dan maar de ganse groep van 32 leerlingen nemen. Die kunnen binnen in dat lokaal, niet in het lokaal waar zij normaal gezien les geeft. We hadden dus gewisseld, maar aangezien het vanavond infoavond is en we het lokaal wat moeten aankleden, was ik nog snel even binnengegaan om te kijken wat er nog allemaal moest gebeuren. En wat zie ik aan de computer staan?

Helemaal klop erop natuurlijk! Paars plantje in een paars potje, met mijn favoriete paarse tsjoepkes erbij! Zalig, toch?

Ik ben al ongelofelijk benieuwd voor de rest van de week. Morgen heb ik geen les, het zal voor donderdag zijn. En ik heb ook geen flauw idee wie mijn verwenner is. Ik ben er wel redelijk zeker van dat het een vrouw is, aan het geschrift te zien :-p Ik vind het nu al geslaagd ^^