Geplaatst op

Duister Gent: clubvariant

Ik probeer nog zo veel mogelijk activiteiten te doen voor ik noodgedwongen een maand plat ga, en dus ging ik zeker en vast ook nog naar de Vampire vanavond. Het was overigens een ‘club’ thema waarbij de club van een van de spelers openging. Hij is daar heel ver in gegaan: er waren lasers, stevige muziek en vooral ook een act waar hij serieus voor betaald heeft: een volledige act met wat normaal gezien vuur zou zijn, maar nu LEDS waren, perfect getimed op de muziek.

Enfin, voor de rest ook een fijne, drukke avond gehad met heel veel gesprekken en dreigementen. Yup, ik begin me meer en meer thuis te voelen daar op Duister Gent.

Geplaatst op

Nieuw Gent

Vandaag moest ik bij Kim in de Kikvorslaan zijn, een zijstraat van de Depintelaan in Nieuw Gent. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om eerst nog in het Leebeekpark een bonuscache op te pikken, eentje die daar al opgelost lag sinds 2018, zo bleek.

Vervolgens reed ik naar Kim, maar in het passeren spotte ik een aantal prachtige graffiti die ik uiteraard niet niét kon fotograferen.

En na de tiramisu en het passen van de Aetherkledij was er natuurlijk ook nog het mega schattige beeldje dat aan Kims voordeur staat.

In het naar huis rijden wilde ik nog een cache oppikken en verzeilde ik zowaar in een heel knap park – parkje zou het oneer aandoen – waarvan ik het bestaan ook niet wist. Nota bene aan de afrit van de R4 aan het UZGent, en dus ook vlak bij Barts kantoor. De moeite waard, dat Vossenpark.

Enfin, al bij al een zalige zaterdagnamiddag in de vakantie. En dan moest de Vampiresessie ’s avonds nog komen!

Geplaatst op

Duister Gent: November Rain

Ik schreef het al in augustus: ik ben tegenwoordig opnieuw begonnen met Vampire Larp. Eén keer per maand amuseren we ons hier in het Gentse met een avondje Kindred of Camarilla of hoe je het ook wil noemen: een avond waarop de anders niet zo zichtbare vampieren socializen op een elysium, een plek waar geen geweld mag gebruikt worden. Vampieren, in tegenstelling tot wat men al eens durft denken, zijn hogelijk georganiseerd, bestaan uit verschillende clans en spelen vooral een zeer politiek spelletje.

Ik ben figurant, maar nu al een paar keer een harpy, een soortement van sociale controle op het doen en laten van andere vampieren. Een beetje een vreemde rol om spelen voor mij, aangezien ik mij doorgaans niet te veel aantrek van sociale conventies en wat mensen van elkaar denken. Maar bon, het is wel een fijne rol.

En deze keer heb ik het grootste deel van de avond doorgebracht met andere harpies en zware discussies. Ik was, toen het spel afsloot rond middernacht, helemaal opgedraaid en vol adrenaline. Fijn spel, zowaar.

Geplaatst op

Duister Gent

Nee, dat gaat niet over de afschakeling van de lichten of zo, wel over een lokaal chapter van de Vampire: the Gathering, ook wel Camarilla genoemd.

Jaren geleden heb ik een aantal jaar losvast meegespeeld met de Antwerpse afdeling, en de uitleg staat hier. Kort uitgelegd gaat het om larp-avonden waarbij je een vampier speelt in een vooral zeer politiek spelletje. Ik ben eigenlijk maar onlangs te weten gekomen dat er ook een Gents chapter is tegenwoordig: de Antwerpse afdeling is al een tijdje geleden gestopt.

Ik bleek twee van de vier organisatoren (spelleiding) te kennen en vroeg dus even of ze soms een figurant konden gebruiken. Ja dus, en vanavond stond ik in de parochiale kring van Sint-Paulus (aan het Gentse station) in een Egyptische outfit, want ik speelde een Settite, ofte een priesteres van de Egyptische god Seth wier ghoul verdwenen is. Enfin, het was wat wennen, ik kende misschien een derde van de aanwezigen, maar het had wel iets.

Ik denk dat ik vanaf nu wel eens één zaterdagavond per maand bezet zou kunnen zijn.

Geplaatst op

Conclaaf van de Nachtkronieken

Ik speel al blijkbaar iets meer dan twee jaar af en toe eens Nachtkronieken, ofte de Antwerpse versie van de vampire-larp Camarilla. In het begin was het gewoon om ne maat een plezier te doen, maar intussen amuseer ik me zelf serieus met het rolletje dat ik destijds heb gekregen. Ik ben wel degelijk figurant, maar tegelijk weet ik zó weinig van de plot af, dat ik eigenlijk meer een speler ben.

Enfin, kloosterzuster Hermien was vandaag de ganse dag present in Antwerpen, waar we in een prachtig herenhuis twee “nachten” hebben gespeeld van een bijzonder belangrijk conclaaf, waar een aantal beslissingen moesten genomen worden inzake de ganse Kindredgemeenschap. Nachtkronieken is geen typische larp: er wordt niet echt gevochten, en er wordt vooral gigantisch veel gepraat, gekletst, geroddeld, gemanipuleerd, geïnsinueerd, en aan politiek gedaan. Wat het voorgaande een beetje redundant maakt, natuurlijk.

De hele dag een inbrave non spelen, het was eens wat anders. Maar ik heb me echt wel prima geamuseerd, en dat telt. Merci, organisatie!