Vakantiejob

Vakantiejob, studentenjob… ik weet eigenlijk niet precies hoe ik het moet noemen.

Sinds januari heeft hij regelmatig de kantine van KAA Gent Ladies hier in Wondelgem gedaan, en dat was best oké. Alleen… het seizoen is nu zo’n beetje gedaan en dus is ook de kantine gesloten. Maar Branko zocht nog volk voor de Wasbar zelf in Gent, en dus werkt Wolf nu ook daar. Het zijn afwisselende shifts, hij kan zich opgeven wanneer hij wil, maar hij moet wel een minimum aantal uur doen, wat me ook logisch lijkt. Het is stevig doorwerken: de Wasbar ligt knal in centrum Gent en het is er vaak serieus druk. Soms moet hij al om half acht beginnen – een groot deel van de inkomsten komt blijkbaar van het ontbijt – tot een uur of één, soms pas om tien uur, soms ook om half twee of zelfs maar om vier uur, maar dan is het wel tot elf uur.

Hij is er moe van, maar hij doet het graag, hij ziet vooral ook het geld graag binnenkomen natuurlijk, en hij apprecieert nu des te meer de waarde van geld, en hoe goed wij het eigenlijk wel hebben.

Geen idee of hij tijdens het schooljaar hier ook zal werken: wellicht weet hij dat zelf nog niet eens omdat hij er geen idee van heeft wat de universiteit voor hem zal inhouden. Maar bon, dat zien we – of ziet hij – dan ook wel weer.

Vakantiejob

Vorig jaar had Wolf een paar dagen een job, zijnde het zeer fysieke opruimen van een scheepswerf. Hij zag af…

Dit jaar had Bart hem aangeboden om drie weken de receptie te doen op het kantoor van Duke&Grace, een absoluut niét fysieke job dus. Wolf zag dat helemaal zitten, maar door een misverstand werd het uiteindelijk enkel de namiddag, behalve op dinsdag. Enfin, elke dag in de voorbije drie weken zat Wolf dus aan het onthaal: telefoons opnemen en doorgeven, boodschappen aannemen, voor koffie zorgen, de afwasmachines in gang zetten, dat soort kleine dingen. Aangezien het sowieso vakantie is en dus een pak minder druk, heeft hij er zich eigenlijk vooral verveeld, zegt hij. Maar hij had de Switch mee en kon vrolijk zijn spelletje spelen. En zijn Frans oefenen, dat ook ^^

Vandaag hadden Merel en ik het plan opgevat om hem op zijn laatste dag in de namiddag een bezoekje te brengen, maar doordat Bruno hier vandaag was om de computers te bouwen, hebben we hem zo lang mogelijk laten meedoen en heb ik hem dan maar gebracht met de auto. Het is toch veel te warm om te fietsen…

Hij leidde ons rond en Merel mocht eventjes zijn headset aandoen.

Geen idee hoeveel hij nu verdiend heeft, maar hij was er wel ernstig mee bezig, dik in orde dus.

En daarna gingen Merel en ik lekker afkoelen in het zwembad:

Heerlijk toch, die vakantie?