Geplaatst op

Dagje tuin

Ze hadden eigenlijk vrij veel regen voorspeld vandaag, en daar had ik me wat op ingesteld. Om te gaan zwemmen met de kinderen had ik geen zin, en de zon scheen voorlopig nog prachtig, ideaal om andere dingen te doen dus. En toen bleef de zon schijnen, werd het heerlijk warm, en hielp Merel me met de goot en het voetpad wat onkruidvrij te maken, terwijl Wolf de platen achteraan hun laatste kleurlaagje gaf, Bart het gras afreed en Kobe de stukken gras onder de speeltuin afknipte.

Intussen hing er al een was buiten, en bleef de zon schijnen. Wolf trommelde Quinten op, samen werkten ze het verfwerk af, en verdwenen dan naar Quintens huis om samen met zijn mama te gaan pokéhunten in ’t stad. Intussen probeerde ik het tuintje achteraan wat op te ruimen, en bouwde samen met Kobe een buitenhaardje met de overschot aan bakstenen. Er zijn er nog over, mocht iemand ze willen?

Ideaal om er rond te zitten en met de houtblokken die wat verderop liggen, een vuurtje te stoken. Ook het mezennestje en het bijenhotel werden opgehangen.

Toen reed ik nog naar de Brico om nog wat schors te halen, en toen ik buitenkwam, was het plots helemaal overtrokken. Huh? Tegen dat ik de kilometer verder aan ons huis was, begon het te druppelen. En plots gigantische druppels, zodat ik nog moest spurten om de was binnen te halen.

Enfin, afwerken zal dus voor morgen zijn, als het dan even droog is. Maar beetje bij beetje wordt het een volwaardig stukje stadstuin.

Geplaatst op

Zaterdags gezwem, gezwam en geschilder

Gisteren was ik nog speciaal om boodschappen gereden met de fiets, zodat we dat deze voormiddag niet hoefden te doen: we wilden gaan zwemmen. Vorige keer was Ertvelde eigenlijk een beetje tegengevallen wegens nogal saai voor kinderen, en vrij ondiep, en dus reden we tegen tien uur naar ’t Strop. Daar is het kinderzwembad een pak groter – er is zelfs een apart peuterbadje – en ook meteen een pak dieper, zodat er beter onnozel kan gedaan worden. Merel kan nog net staan in het diepste stuk, en probeerde mee te spelen met de balspelletjes die Wolf, Kobe en ik speelden. Bart trok intussen een paar baantjes, ideaal voor zijn knie.

Na goed drie kwartier was het welletjes, want we zaten nu al quasi aan de Heuvelpoort, we konden evengoed even naar het Citadelpark om de nodige pokestops te gaan afschuimen, beestjes te vangen en ballen te verzamelen. De jongens vonden het fantastisch, en Bart en ik bleven verweesd achter met een vermoeide Merel op een trapje, terwijl de jongens en onze gsms op stap gingen. Juist ja.

Maar bon, we reden terug, aten, speelden een beetje Diablo, en terwijl Kobe naar een verjaardagsfeestje was, begonnen Wolf en ik vol goeie moed opnieuw aan de platen achteraan. We gaven de twee voorste platen een tweede grondlaag, en de twee achterste platen een eerste. De vijfde plaat zit helemaal achter het tuinhuis en is moeilijk bereikbaar, en die hebben we dan maar zo gelaten :-p

IMG_5533

Terwijl beide heren nog een avondloopje placeerden, heb ik de eerste twee platen al een eerste kleurlaag gegeven. Kwestie van uw zaterdagavond toch op een zinnige manier door te brengen. Ik moet zeggen: het resultaat mag er zijn, en is veel warmer dan het vorige geel, van 2008. Vergelijk maar (het onderste is 2008).

IMG_5535

Volgende week komt er een tweede kleurlaag, en dan kan ik ook de rest aanpakken: definitief wieden, schors strooien, tegels afspuiten, dat soort onzin. Dan is misschien de zomer ver voorbij, maar ga ik tenminste een proper uitzicht hebben ^^

Alleszins beter dan vlak na de afbraak van het oude tuinhuis…

 

Geplaatst op

Zalige zondag

De voormiddag was er eentje van “alles kan, niks moet”. Er waren uiteraard versgebakken croissants, maar we sliepen lang, er was met moeite was te doen, en Bart ging koken. Heerlijk rustig, en dus wat bloggen, wat lummelen, de puzzel afwerken, dat soort onzin.

IMG_5483

Ons pa kwam tegen half één – hij had zitten wachten bij de telefoon en uiteindelijk rond twaalf uur toch zelf gebeld of hij mocht komen – en er waren alweer hapjes, dan zalm met gevulde pasta en spinazie, voor de heren een kaasbordje, en dan in de namiddag nog taart. Alweer een waar feestmaal, dus. We aten binnen, maar gingen daarna naar buiten, in de stralende zon.

We begonnen uiteindelijk, terwijl ons pa een middagdutje deed en ik nog even naar de Brico was geweest, een heel fijn spel te spelen: Warhammer Quest. Een bordspel, maar volgens het principe van Dungeons and Dragons, en dus eigenlijk een vorm van roleplay. Vroeger – en dan spreek ik van 20 jaar geleden – hebben we dat gigantisch veel gespeeld, maar ik was het compleet vergeten. Tot ik dus vandaag een kast op ons slaapkamer uitkuiste, en achter de lakens een ganse stapel spelletjes vond, zoals onze oude Risk, Twister, Trivial Pursuit, dat soort dingen. En dus ook Warhammer Quest. Bart had snel even de regels doorgenomen, en we speelden het met ons drie, terwijl Kobe laaiend enthousiast was.

Maar een ganse dag spelen, dat zou te veel van het goede zijn. Ik maakte yoghurt, en ik zette vooral een eerste laagje primer op de betonplaten buiten. Nog niet eens allemaal, twee stuks maar, maar het is een begin. We gaan er ooit nog geraken, als het nog eens een paar dagen droog blijft.

En daarna? Daarna speelden we nog een spelletje Warhammer Quest, tot ongelofelijke blijdschap van Kobe. Hij vond het alleen doodjammer dat Wolf er niet bij was, en ik begrijp hem. Ik denk dat Wolf het de max zou vinden.