Geplaatst op

Shopping spree

Zoals ik hier al ettelijke keren heb vermeld, shoppen Merel en ik niet graag. Maar soms moet dat nu eenmaal gebeuren omdat er dingen nodig zijn en je niet alles gewoon online kan kopen, zonder te passen.

En dus trokken wij vandaag na het eten samen op pad: eerst naar de Lovisa om gaatjes te laten schieten. Vijf jaar geleden had ze al eens gaatjes gekregen, maar die waren beginnen ontsteken, deden veel pijn en die heeft ze laten toegroeien. Nu wilde ze er dus opnieuw, gewoon omdat ook al haar vriendinnen er hebben en ze dus oorringen wil kunnen dragen. Ze was er niet helemaal gerust in, maar het deed eigenlijk geen pijn, zei ze. Nu moet ze dus nog even alles blijven ontsmetten, maar ze stond wel even te dansen van contentement.

Bon, stap één achter de rug dus. We passeerden eerst langs de C&A en vonden daar zowaar een nieuwe bikini voor haar en enkele T-shirtjes, die ze ook dringend nodig had. En toen was het tijd voor koffie in de Izy, gewoon omdat het kan en ik wel eventjes wou zitten.

Het ging verder langs de Hema – drie perfect passende BHtjes voor haar, een goeie fit en zonder beugel. Score! En het laatste item op de lijst waren schoenen, waarvoor we naar de Torfs moesten aan de andere kant van de Veldstraat. Die had ze al op voorhand uitgezocht: Converse All Stars Chuck Taylor high rise platform in het zwart, maat 39. En ja hoor, die hadden ze binnen, zelfs in maatje 39.5 die nog beter pasten. Zoals altijd was de service subliem, zelfs met een persoonlijk compliment: de winkeldame is de mama van een oud-leerlinge van meer dan tien jaar geleden, en ze vertelde me dat ik nog steeds haar favoriete leerkracht ooit was. Jawel, we zaten allebei te stralen, mijn dochter en ik, om verschillende redenen.

En toen was het welletjes: we stapten linea recta terug naar de auto, beladen met een stevige buit, maar echt wel tevreden: niet te lang, recht door zee, zoals het hoort. Oef.

Geplaatst op

Als ik dan sneakers moet dragen, gaat ge ze zien ook!

Wouter had gezegd dat ik echt moest zorgen voor goeie sneakers. Hmm. Ik heb van mijn leven nog geen sneakers gedragen, ik draag standaard in de herfst en winter van die enkellaarsjes met een lage hak. Allez, vroeger een hoge hak, maar dat is verleden tijd.

Sneakers dus. Ik was al eens binnengewaaid in Vanharen, maar had er mijn goesting niet gevonden.

Deze namiddag moest ik Merel om half vier afzetten in ’t stad voor haar muziekles, en ik pikkelde meteen ook even tot aan de Torfs. Dacht ik toch. Want blijkbaar is de hoofdwinkel al bijna twee jaar weg uit de Langemunt – redelijk dichtbij vanuit de Poel – en zit die nu helemaal op het einde van de Veldstraat – toch een pak verder. Meh.

Maar bon, koppig zijn is ook een ding: ik mankte dus netjes tot aan het eind van de Veldstraat en plofte met een zucht neer op een bankje in de winkel. Alwaar een zeer vriendelijke dame – blijkbaar de winkelmanager die zelf bijsprong bij de klanten wegens te weinig personeel -tussen alle drukte toch nog de tijd had om me te vragen wat ik zocht. Euh, een sneaker met extra ondersteuning onder de hiel dus.
Ze wees me richting een bepaald rek en zei dat ze me meteen ging verder helpen. En toen viel mijn oog op een paar knalpaarse Skechers. Knalpaars? Yup, echt knal.

Ik was er meteen verliefd op. De dame bracht me een 41 – wat mijn courante maat is met mijn steunzolen – maar mocht een 39 voor me halen, in alle drukte. Chapeau voor de service van Torfs.

Ik hield ze meteen ook aan, zodat de terugweg ietsje vlotter verliep. Ik had meteen veel bekijks, echt waar. En nu maar hopen dat ik voldoende kleren heb die daarbij passen. Maar iets zegt me dat dat wel zal meevallen.

En ik was zo in mijn nopjes dat ik mezelf meteen ook maar heb getrakteerd op een ijsje. Neh!

Geplaatst op

Productieve dag, enfin, min of meer

Dat zalige weer, dat doet wonderen voor mijn humeur! Helaas nog niet voor mijn longen, maar dat komt hopelijk nog wel.

Ik heb rustig de was buiten gehangen, gekookt, en ik heb zelfs een uur buiten in de zon gezeten, ongestoord, terwijl ik zat te lezen! Du jamais vu gewoon! Ik had ook de Fatboy uitgehaald, en daar werd enthousiast in gespeeld, vanzelfsprekend.

IMG_8072

IMG_8070

IMG_8071

Helaas moest ik ook nog richting Lochristi naar de winkels, om die bestelde schoenen voor Kobe, en eens kijken of ze dat giletje voor Merel daar in de juiste maat hebben. Oh, en knutselgerief vinden voor Nands verjaardag. Zeggen dat ik er geen zin in had, was een understatement: veel te mooi weer om in winkels te gaan lopen, en door die heftige verkoudheid voel ik me nu niet bepaald super.

Maar bon, wat moet dat moet, dus ik naar de Torfs. Ik heb daar het record gebroken, denk ik: twee minuten, binnen en buiten. Ha ja, want het stond netjes te wachten.

Omdat mijn auto toch geparkeerd stond voor de Lola & Liza, ben ik ook daar binnen gewipt. Ik moet namelijk ook zelf nog een outfit hebben voor die communie, vandaar, en dan is het kwestie van op het juiste te vallen. Mijn oog viel meteen op een kleedje in donkerblauw met felpaars en feloranje, maar ik twijfelde nog toen ik uit de kleedkamer kwam. Meteen kwam een van de verkoopsters op mij af: dat het me te breed maakte in de heupen, en of ze me een paar andere kleedjes mocht voorstellen en komen brengen? Uiteraard, ondanks het feit dat ik de meeste prints die er hingen, niet zo graag zag. En dus liep Claudia om een kleedje of vijf, waarbij ze al meteen na het tweede vaststelde dat ik blijkbaar een moeilijke was, want dat die fletse kleuren me echt niet gingen. Of ik dat eerste kleedje, dat ik graag zag, niet nog eens kon aantrekken? Maar deze keer met een corrigerende slip eronder?

Dat vond ze een heel pak beter, en ik eigenlijk ook wel. Ze haalde er nog een fantastisch oranje blazertje in een soort tricotstof bij, en ik vond het prachtig. Ikke, oranje, jawel. En voor 116 euro heb ik dus een kleedje, een blazer, bijpassende nagellak, en ik heb meteen de slip ook maar meegenomen. Score, zou ik zeggen! Totaal onverwacht, eigenlijk, en met dank aan Claudia!

Het giletje voor Merel hadden ze niet binnen, maar konden ze wel laten overkomen uit Zelzate, zodat ik volgende week nog eens naar ginder mag kletsen. Maar dan neem ik de jongens, en vooral Kobe, mee: voor tien euro heb ik in de Action een ganse zak knutselgerief gevonden, en voor die prijs mogen de jongens dan ook eens een ganse hoop knutselspullen kiezen.

Allez vooruit.

Geplaatst op

Zelfs het weekend is druk

Zeg dat wel: vroeg uit bed moeten, want Wolf moet om half negen in de muziekles zitten. Ik doe mezelf wat aan, zo met die muziekles twee keer in de week. Maar Wolf doet het graag, en ik geniet ervan dat hij muziek doet. Eindelijk!

Om half tien haal ik hem dan terug op, en om half elf stond onze nieuwe architecte hier om te luisteren wat nu de volgende stappen zijn. Onze vorige architecte is namelijk bevallen intussen, en verzuipt in het werk. Ik begrijp haar, maar vind het wel jammer. Nu ja, Renee lijkt me ook wel ok te zijn, en ze heeft al vaker samengewerkt met de projectmanager waar wij mee zullen werken. Dik in orde dus.

Terwijl ik alles zat te bespreken met haar, voerde Bart Wolf naar Pretland voor een verjaardagsfeestje, en deed hij meteen ook boodschappen.

Er werd gekookt en gegeten, en ik ging Wolf om twee uur weer afhalen, waarna Bart naar kantoor trok om de berg achterstallig werk te proberen verkleinen. En toen was het wachten op Mereltje die een stevige tuk aan het doen was. Uiteindelijk heb ik haar wakker gemaakt tegen vier uur, een vieruurtje (allez gij) gevoederd, en ben ik met de drie kinderen naar Oostakker-Lochristi gereden. Prioriteit was een groene broek voor Wolf, voor de scouts. We hebben er maar meteen twee meegebracht, en ook nog een set Tshirts, uit de C&A. Opdracht nummer twee waren schoentjes voor Merel. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de prijzen, heb lang rondgekeken, en uiteindelijk hele mooie zachtpaarse laarsjes meegebracht uit de Torfs. 83 euro, jawadde. Al een geluk dat het net tien-procent-korting-dagen waren. Ze kreeg meteen ook nog een paar nieuwe pantoffeltjes voor in de crèche: knalroze met Hello Kitty erop, ze was er meteen wég van.

En toen was het meteen al zes uur, en sloten de winkels. En stonden we nog twintig minuten in de file om de R4 op te geraken. Zucht.