Na boek twee komt uiteraard boek drie – er volgen er nog wel een paar – en ook hier gaat het verhaal eigenlijk gewoon naadloos verder.
(Spoiler alert)
Rand is door Moiraine bevestigd als de Dragon Reborn, maar wil niet gecontroleerd worden. Op zijn eentje trekt hij, nog half gewond, richting Tear om daar ook effectief te bewijzen dat hij de Dragon Reborn is door een van de profetieën in vervulling te laten gaan. Moiraine, Lan, Perrin en Loial gaan hem achterna, maar slagen er niet echt in hem in te halen voordat hij ook echt in Tear is.
Egwene, Nynaeve en Elayne brengen intussen op het nippertje Mat naar Tar Valon, voor hij helemaal bezwijkt. Daar krijgen ze de opdracht om op de Black Ajah te gaan jagen, en dus naar Tear te gaan. En Mat, die een brief naar Cairhien moest brengen voor Elayne, hoort daar dat er een moordcomplot bestaat om Elayne uit te schakelen. Waarna ook hij naar Tear trekt, waar het uiteindelijk tot een grote finale komt, compleet met Aiel.
Veel valt er eigenlijk niet over te zeggen, over zo’n boek van een kleine 1000 pagina’s, zonder in details te vervallen. Jordan heeft een meesterlijke wereld gecreëerd en blijft daar vrolijk in verder gaan, zodat je telkens weer nieuwe kleine dingen ontdekt.
Ik blijf lezen.