Met pijn in het hart doe ik mijn tank weg. Jawel, mijn geliefde Ford die mijzelf, mijn gezin en talloze larpers overal naartoe heeft gebracht, waarmee ik een paar keer een platte band heb gehad, een platte batterij in de sneeuw, dat soort onzin.
Het ding is tien jaar oud, maar ware het niet dat hij de Gentse lage-emissiezone niet meer binnen mocht, ik was er nog een paar jaar mee blijven rijden, eerlijk waar.
Bon, hij is vervangen door een Skoda Eniaq full-electric, waar ik ongelofelijk enthousiast over ben, om eerlijk te zijn. En met net iets minder schadelijke uitstoot, maar ook een minder grote koffer.
Het ding is vandaag volledig in orde gezet – ik heb drie en een half uur in de garage gezeten, ben zeiknat geregend toen ik toch even de benen ging strekken – en wordt begin september gekeurd voor tweedehandse verkoop.
Met andere woorden: bent u niet van plan om in een LEZ te rijden, heeft u nood aan een goeie, ruime gezinswagen waarbij het niet zo erg is dat u eens een krasje oploopt, mag het een dieselwagen zijn, en wilt u niet te veel geld uitgeven? Stuur me een berichtje. Ik heb iets voor u.
(Ik heb geprobeerd foto’s te zoeken in mijn archief, het is donker wanneer ik dit schrijf en ik kan nu dus geen foto’s nemen. Ik voeg morgen wel eentje toe)
