Elke avond steek ik Merel in bed, toch als ik thuis ben. Vaak reageer ik dan verwonderd: “Hoe, moet ik jou in bed steken, of wa?” En dan zet ze haar grote smekende oogjes op. Ook Bart probeerde dat even uit, maar kon zijn lach niet inhouden.
Maar wanneer je dat gezichtje ziet, dan kan je toch geen nee zeggen? Toch?
