Geplaatst op

Update over ons pa

Jawel, intussen zit ons pa al meer dan een maand in het ziekenhuis, met ups en downs.

Zoals ik eerder al schreef, zit zijn slokdarm dicht over een afstand van 2 cm, door littekenweefsel na een stevige ontsteking die maar niet wilde verdwijnen. Intussen zijn ze beetje bij beetje bezig om die opnieuw open te krijgen: met een ballonnetje wordt die slokdarm onder verdoving gedilateerd, en intussen zitten ze aan zes millimeter. Dat is absoluut niet veel, een normale slokdarm is 20 mm en rekbaar.

Eventjes is het ook wat fout gegaan: de eerste dagen moest die ontsteking genezen en was hij ondervoed aan het geraken, zodat ze een portakath gestoken hadden om hem op die manier intraveneus te voeden. Die is vorige week beginnen ontsteken en kreeg hij plots koorts. Ze hebben die portakath dan weer weggehaald en enkel nog zijn infuus via de hand, maar nu kan hij wel al vloeibare voeding binnenhouden, van die kleine flesjes die hem alles zouden moeten geven wat hij nodig heeft. Zijn medicatie is ofwel intraveneus, ofwel geplet met een beetje confituur, en ook dat lukt.

Hij houdt er gelukkig wel de moed in, want hij wordt er in de watten gelegd: hij moet niks doen, zit in zo’n ziekenhuisschortding wegens gemakkelijker met de infusen, en kijkt tv en leest. Ik breng hem de Humo zodat hij de tv-programma’s heeft en dat is dat.

Geen idee hoe lang het nog zal duren: dat hangt af van de progressie bij zijn slokdarm, maar voorlopig is de prognose dat die volledig goed zal komen. Ik ben benieuwd…

Geplaatst op

Opnieuw in het ziekenhuis

Nee, het gaat niet goed met ons pa.

Minder dan een maand geleden zat hij nog met slikproblemen in het ziekenhuis, waar ze vastgesteld hebben dat hij een zwaar ontstoken slokdarm had en ze hem een paar dagen gehouden hebben voor antibiotica en maagbeschermers.

Toen hij een week of zo later weer naar huis ging, was het best oké. Alleen… is dat niet zo gebleven. Heeft hij nu toch te veel grotere dingen willen eten, kauwde hij niet genoeg, of lag het aan het feit dat hij zijn Pantomed niet belangrijk vond en dus niet voldoende nam? Feit is dat het sinds vorige week zaterdag weer grondig aan het mislopen is. Zondag heeft hij hier geen hap door zijn keel gekregen maar vier uur aan een stuk slijm zitten overgeven. Er is een half puddinkje binnen geraakt, en dat was het zo een beetje.

Blijkbaar was het de rest van de week niet beter, maar hij zei dat hij zich ondanks alles best nog oké voelde, en dat hij nog even wilde wachten, met Hemelvaart en al. Maar als het niet beterde, dat we hem vrijdag mochten naar de kliniek brengen.

Zo geschiedde dus: het plan was dat hij om tien uur klaar ging zijn, maar toen Jeroen om kwart na tien ging kijken, lag hij nog te slapen. Niet dus. Maar bon, om één uur stonden ze op de spoed van Jan Palfijn en nam ik over.

Vier uur en een resem onderzoeken later werd besloten dat hij effectief moest blijven wegens intussen licht gedehydrateerd en dringend aan voeding toe. Er werd een infuus gelegd met water en glucose en hij kreeg een kamer toegewezen.

De eerste stap is nu zorgen dat die slokdarm even kalmeert, zodat ze maandag of dinsdag een gastroscopie kunnen doen en bepalen wat precies de oorzaak is.

We zijn allemaal opgelucht: hij is in veilige handen en krijgt eindelijk ook voldoende vocht en calorieën binnen.

Benieuwd naar het vervolg.