Vandaag had ik echt geen zin om te koken, maar ik wilde ook niet zomaar iets binnenspelen, en er waren ook nogal wat restjes die op moesten. Of die ik toch uit de koelkast wilde doen verdwijnen.
Enige gemakzucht bracht me ertoe om wat ajuin en paprika te snipperen en in een pan te gooien, daar nog de overgebleven prei in ringen bij te gooien, en even te laten stoven. Oh, en nog een half bakje champignons die ook stonden te verpieteren. Ik gooide er acht ontdooide scampi bij, sneed een drietal lente-uitjes in ringetjes, en gooide dat er ook nog bij, samen met een stevige scheut passata. Het rook fantastisch, maar omdat het nogal weinig ‘body’ leek te hebben, dacht ik: “Ik doe er snel wat letterspaghetti in, dat kookt toch snel!” Niet dus. Blijkbaar moeten die dunne fijne lettertjes toch ook wel een tiental minuten koken… Zeker als je dat niet in water doet, maar in een zacht sudderend sausje. Het water liep in mijn mond, maar ik moest wel degelijk wachten. Enfin, uiteindelijk alles afgewerkt met peper, zout en een scheut lichte room, en ik verzeker u: het heeft gesmaakt! En het was zelfs voldoende voor nog een keertje, als dat niet mooi meegenomen is!