Boek één was fantastisch, boek twee een overgangsboek, maar boek drie was, wat mij betreft, er weer boenk op.
Opgelet: spoilers voor boek twee!
De krachtmeting met de Darkling heeft Alina net niet gedood, maar hem helaas ook niet. Zij is wel extreem verzwakt en wordt door de Apparat gegijzeld ondergronds, waar ze dan ook haar kracht niet kan gebruiken. Met behoorlijk wat moeite slagen zij, Mal en de rest van haar kleine team erin te ontsnappen en op zoek te gaan naar de derde versterker. En leeft Nicolas eigenlijk nog?
Bardugo slaagt er opnieuw in, na een relatief traag begin, om de spanning serieus op te drijven. De hoofdplotwending zag ik echt, maar ook echt niet aankomen, en toch zijn achteraf de verschillende hints op verschillende plaatsen meer dan duidelijk. De wereld blijft een verschrikking, er vallen gigantisch veel doden, en toch, toch blijft het hoopvol. En het einde? Goh, op zijn manier wel een happy end, ja, maar gelukkig niet met rozengeur en maneschijn, dat zou ook niet passen in dit universum.
Yup, ik ben fan van Bardugo, en ik ga de rest van haar schrijfsels ook wel lezen, denk ik. Maar misschien eerst nog een Sanderson of zo?