Oké, een larp is nooit goed voor de hoeveelheid benodigde slaap, en ja, je durft al eens te veel praten en roepen en zingen. En de slappe lach krijgen. En veel te veel in de rook van het kampvuur zitten. En emotioneel worden omdat het de laatste van de reeks was.
Maar een LARP in juni is helemaal nefast, zo blijkt. Tegen het einde van het schooljaar ben ik op. Doodop. Het is op de tanden bijten tot eind juni en dan crashen begin juli, elk jaar opnieuw.
Een larp in juni is dus dubbel gevaarlijk. Ik heb eigenlijk nog redelijk wat geslapen, niet gezongen, nauwelijks geroepen, maar toch is mijn stem eraan voor de moeite. Ik vermoed dat er meer aan de hand is: mijn keel doet eigenlijk ook behoorlijk veel pijn en ik snuffel als een verwaarloosde buffel. Maar mijn stem klinkt momenteel wel heel erg zwoel en laag, een nachtradiostem dus.
Om maar even te demonstreren:
