Glossofiel
Ik kan het niet helpen, ik heb het voor talen, uitdrukkingen, woordspelingen, woordklanken, stijlfiguren of gewoon mooie woorden. Mijn zesdes zeggen dat af en toe, dat ze in mijn les meer woordenschat Nederlands leren dan in de les Nederlands zelf. Ik gebruik nu ook eenmaal graag die archaïsche woorden, die onbekendere of iets meer dialectisch gekleurde uitdrukkingen.
En toen ik een tijd geleden recepten zocht van wat ik kon doen met een butternutpompoen, kwam ik op dit prachtige Afrikaanse recept. De taal is Afrikaans (en dus niet Zuid-Afrikaans, zoals sommigen lijken te denken) maar wel perfect verstaanbaar, en zo heerlijk mooi verwoord. Vooral de sampioene doen het hem…
3 butternuts – 1 pakkie gesnyde bacon (swoerdloos) – 2 pakkies sampioene – 500 gram kaas (of minder) – sout – peper – witsous
Bereidingswijze
Kook butternuts met sout – nie te sag nie. Maak witsous en rasper kaas by. Braai sampioene en bacon apart. Pak één laag butternut, één laag sampioene en één laag bacon. Gooi peper en knoffelsout. Gooi witsous. Begin weer by butternut. Wanneer al bestandele klaar is gooi kaas bo-oor en bak in die oond.
Geen idee hoe het smaakt, ik moet het nog eens uitproberen, maar ik werd er nù al goed gezind van.
365 – 31 oktober 2017 – Halloween
Huizeke spelen
Dat was toch wat Bart het noemde, vandaag. Er werd lang geslapen, wat tv gekeken of gecomputerd, en daarna een enthousiast kamp gemaakt.
Na de middag installeerden we ons allemaal in de zetel, en keken samen naar een jeugdfilm over spoken in een restaurant. Heerlijk rustig, en precies wat we allemaal nodig hadden.
De dag kabbelde rustig verder, en Merel en ik besloten om toch het kleine pompoentje van Omaly, dat Bart zondag in het eten vergeten doen was, uit te hollen, soep te maken en een halloweenpompoentje te kerven. Dat lukte wonderwel, en de soep was heerlijk ^^
’s Avonds keken we nog met de jongens naar een film, dus ja, een bijzonder relaxte dag. Of zoals mijn liefste het dus noemt: huizeke houden. Tsja, wat kan ik anders doen momenteel?
Pompoenen en courgetten, helaas
Helaas, ja, want die van ons, die willen niet groeien. De aardbeien in de moestuin waren een eclantant succes, maar iets anders wil er precies niet aan de groei.
Ik had vorig jaar ook een rijtje wortels en pastinaken gezaaid, maar daar is één armzalig worteltje van gekomen, dat alras ook de geest gaf. De daslook kwijnde weg, en van de drie pompoenplanten en drie courgetteplanten zijn er drie uitgekomen, waarvan er twee snel slakkenvoer werden. Ik geef toe, we hebben ze misschien wat laat geplant…
Maar nu is die ene plant wel in gang geschoten, moet ik zeggen. De eerste bloemen en vruchtjes werden ook opgevreten door de slakken, maar nu is ze precies wat zekerder van zichzelf. Alleen denk ik niet dat het ook echt deftige pompoenen gaan worden.
Enfin, iemand tips voor volgend jaar? Enne, iemand toevallig ook pompoenen en/of courgettes te geef? Aangezien dat dat op een ander blijkbaar wél goed groeit, en ik overal van een teveel hoor…
365 – 08 augustus 2017 – opgegeten, maar niet door ons…
Moestuin
Mja, echt moestuin kan je het niet noemen, het is ongeveer twee vierkante meter, overwoekerd door aardbeien. Maar nu hebben Merel en ik, door het overweldigende succes van die aardbeien, er ook pompoenen en courgettes geplant. De zaden had ik al liggen van vorig jaar, het was er gewoon niet meer van gekomen om ze nog in de grond te steken. Maar nu op de valreep dus wel. Valreep? Tsja, je plant ze best nog in mei, en dat is dus nog net gelukt.
Benieuwd of daar iets uit gaat komen, om eerlijk te zijn. Zou wel wijs zijn.
366 – 30 oktober 2016 – Halloween!
Pompoen
Eerder dit jaar heb ik nog eens een poging tot moestuin ondernomen. Zo eentje waar ik dan geen werk meer insteek, weetuwel.
De zes broccoliplantjes zijn vakkundig opgevreten door de slakken en ander ongedierte, ondanks de vele slakkenkorrels die ik gestrooid heb. Escar-go, ik vond de naam overigens wel goed gevonden, alleen veegden die beesten er hun spreekwoordelijke voeten aan.
De uitgeplante kruiden zagen het wel min of meer zitten. De munt doet het fantastisch, maar ook de basilicum laat zich niet onbetuigd. De peterselie is een twijfelgeval, en de koriander en de tijm zagen het niet echt zitten.
De pompoen, daarentegen… Ik kreeg de ene bloem na de andere, zelfs nu nog, en dacht dat ik dus een rijke oogst ging hebben. Ja mijn oren… Hier en daar zag ik kleine bolletjes verschijnen aan de basis van de bloemen, en dat was dat. Eéntje is een stapje verder gegaan, maar ook hier kan ik het bezwaarlijk een succes noemen. Kijk maar…
De plant zelf, die is wel enthousiast, ja. Een meter of vijf lang is ze, vermoed ik.
Volgend jaar beter, zeker?