Kobe wist vrij snel welke taart hij wilde: een pokémon taart! Hijzelf speelt geen Pokémon Go!, maar zoals bij alle andere spelletjes wil hij er wel alles over weten, en dus leest hij vanalles, bekijkt hij filmpjes, en is hij onze wandelende encyclopedie. Handig, dat wel.
Ik zag het niet meteen zitten om een pikachu of zo te maken – zoals drie jaar geleden de Wrecking Ball – maar zo’n pokéball, dat moest wel lukken. De cakevorm hadden we eergisteren gehaald, de cake zelf gisterenavond gebakken. Om de voetbalzeshoekjes te maskeren, ging er eerst een dikke laag slagroom over. En daarna was het een kwestie van marsepein uit te rollen. Ik dacht dat ik nog bruikbare suikerpasta had, maar dat bewaart dus blijkbaar niet: keihard, en met een voze smaak. Wij dus naar de Aveve om verse marsepein.
Kobe en Merel rolden, ik sneed in vorm en legde over de cake, en werkte dus ook af. Het resultaat mag er best zijn, maar volgende keer doe ik er nog een extra rondje bij, denk ik.
Kobe was in elk geval in zijn nopjes, en het smaakte nog ferm lekker ook.
