Assassins’ Creed: Odyssey
Ik had – ik geloof zelfs ergens deze zomer – het spel Assassin’s Creed: Odyssey gekocht, tweedehands in de Game Mania. Het spel was me al langs alle kanten aangeraden omdat het zich in het Oude Griekenland afspeelt, meer bepaald tijdens de Pelopponesische Oorlog – da’s die tussen Sparta en Athene – met volledig correcte landkaarten, aankleding, vaak ook historische locaties en nagebouwde steden. Enfin, een echte aanrader voor de hellenofiel dus. Alleen was het er nog niet van gekomen om het te beginnen spelen, en met recht en reden: ik ken mezelf, als ik begin te gamen, stop ik niet.
Zo geschiedde… Ik heb me gisteren in de game room geïnstalleerd met dat spel, en intussen heb ik al twee hoofdstukken uitgespeeld en amuseer ik me rot met het vermoorden van vuige Atheners en het rammen van piratenschepen.
Het is echt prachtig getekend: vaak zit ik met open mond te kijken naar de graphics, en ook de game play is dik in orde.
Met andere woorden: game je graag en heb je het wel voor het oude Griekenland? Kopen die handel!
Game room
Het is al lang dat ik denk dat we iets moeten doen met mijn gigantische slaapkamer boven. Oorspronkelijk was die ingericht als kantoor voor Barts beginnende bedrijf – ja, dat is echt bij ons op zolder gestart, ja.
Intussen is dat bedrijf gigantisch gegroeid en ettelijke keren verhuisd, en is de ruimte boven door ons ingepikt als reusachtige slaapkamer. Aan de ene kant stond ons bed, een aantal ingemaakte boekenkasten en gewone kasten, een boekenkast met zo’n 1000 strips en een oude tv.
In het midden staat er een vierkante pilaar die eigenlijk de schouw van de kachel is, en is er ook nog de trap die uitkomt. Aan het ronde venster is er een verhoog waar Merel een heus restaurantje heeft ingericht. In 2016. ’t Is niet alsof ze er nog veel speelt, maar bon.
En de andere kant, tsja, daar deden we eigenlijk niks mee. Er staat een grote kleerkast van zowel Bart als mij, een tweezit die dienst doet als stortplaats voor larpkleren, een eenzit, een salontafeltje vol gerief dat naar de zolder moet, mijn oude stereo van 35 jaar oud maar mét platenspeler, en een keukenblokje met een pompsteen met koud water en een ijskastje dat prima werkt maar vooralsnog niet aan ligt. Langs de trapleuning is er nog een boekenkastje, en daarbovenop ligt het altijd vol met rommel en kleren die van beneden komen en in de kast moeten.
Ik stelde voor aan de jongens om er een game room van te maken. Op voorwaarde dat eerst de larpkamer werd uitgemest, want anders konden we het larpgerief dat in de kamer gesmeten was, niet opruimen.
Aldus geschiedde.
De larpkamer werd bijzonder grondig aangepakt, al het zoldergerief werd op zolder gelegd, de kleerkasten werden verschoven, alles werd schoongemaakt, opgeruimd en gestofzuigd, twee bureautafels die in de larpkamer stonden omdat ze ooit als laboratorium dienst deden, werden eruit gesleept, net zoals de bureaustoelen, een tapijt van Nelly werd netjes op de grond gelegd, de ijskast opgestart en opgevuld, extra schermen en toetsenborden aangesleept, en de game room was een feit! Ze kunnen er ongestoord zitten gamen met het geluid aan, er is ruimte voor drie computers en een extra scherm om vanuit de zetel op de Switch of de Playstation te spelen, en ze storen er vooral niemand. Oh, en er is een zware verwarming/airco voorzien, nog uit de kantoortijd.
Een hele verbetering, als je het mij vraagt, en vooral ook een goed begin van de quarantantie.