Geplaatst op

Planetarium

Ik was vrijwilliger, vandaag. Elk jaar gaan onze zesdes naar het planetarium in Brussel. Drie jaar geleden was ik al eens meegeweest, en ik vond het machtig interessant. De ‘show’ duurt wel 2,5 uur, en da’s lang, maar de moeite waard. Het sluit blijkbaar volledig aan bij de lessen aardrijkskunde, en sommige stukken zijn echt niet gemakkelijk. De lesgever van dienst goochelde met begrippen zoals circumpolaire sterren, inclinatie, declinatie, equator- en horizoncoördinaten, siderische en synodische maanden, sterrendagen en zonnedagen, precessie van de aardas, azimut, rechte klimming, culminatiehoogte, lichtjaren, astronomische eenheden, planetoïden, Cassiopeia, De Voerman, de terugloop van het lentepunt en nog zo wel een paar dingen.

Ik had maar vier uur les vandaag, waarvan twee in de zesdes, en ik zag het volledig zitten om taken te geven, en dus ging ik mee. Heerlijk, maar koud. En die koepel met de projecties is echt de max.

Enfin, meer foto’s vindt u hier op de website van de school. Waar anders?

Geplaatst op

Planetarium

Als ge les geeft, geraakt ge al eens op plaatsen waar ge anders nooit naartoe zou gaan. Zoals het Planetarium.

In het kader van de lessen aardrijkskunde bevond ik me plots deze namiddag in het gezelschap van een tachtigtal zeventienjarigen en drie collega’s in Brussel, onder het Atomium. Blijkbaar hebben wij één van de grootste planetaria van Europa, met een supermoderne uitrusting van acht camera’s. Het imposante vroegere projectortoestel staat er nog, is negentig jaar oud, en is het enige in zijn soort dat nog werkt, overigens.

De huidige projectoren worden uiteraard computergestuurd, en gaven me een deskundige uitleg (enfin, dat was eigenlijk de lesgever, maar bon) over lengte- en breedtegraden, azimut, draaiing van de aarde, zons- en maansverduisteringen, aswenteling, plaatsbepaling zowel op aarde als in de ruimte, sterrenbeelden, horoscopen en waarom die per definitie onjuist zijn, lichtjaren en supernova’s. En nog wel zo’n paar dingen.

Eigenlijk was het ferm interessant. Alleen jammer dat je de neiging hebt om, achterovergezakt in het donker, met de 360° projecties op de koepel, in slaap te vallen. Echtig waar.

Maar verder? Als de kinderen wat groter zijn, ga ik eens met hen tot daar, zeker weten. Machtig wijs, zo’n gigantische koepel waarop je kan projecteren.