En dat laatste mag je gerust letterlijk noemen: op een bepaald moment waren hier vandaag drie Poolse en een Belgische schrijnwerker, een Belgische planner, twee Togolese en één Marokkaanse plakker, en een Belgische elektricien. Met mijn twee jongens erbij konden ze voetballen! En dat allemaal op een zaterdag…
Maar het moet vooruitgaan natuurlijk: de deadline is eigenlijk vrijdag, dus nog een week te gaan. Dat er een aantal dingen niet klaar zullen zijn, wisten we op voorhand: het schilderwerk is pas voor later gepland omdat de muren nog moeten drogen, en ook de stalen vloer kan pas later geplaatst worden, omdat die chape door en door droog moet zijn. Maar al de rest zou moeten klaar zijn, en da’s nog behoorlijk wat.
Kobes kamer ziet er momenteel zo uit:
De stenenrij onder de vensterbanken moet nog geplakt worden, er moeten nog rolluikbakken komen, en er staan nog geen plintjes. De deur is sowieso pas voor later, omdat ook daar het plakwerk grondig uitgedroogd moet zijn.
In de kleine badkamer zijn ze de boordsteentjes aan het wegkappen om er ook tegels te kunnen zetten, en zijn ze ook nog aan het plafond bezig. Ofte: een grote rommel.
Morgen wellicht meer, maar ik ga de kinderen straks in de goede handen van mijn schoonmoeder laten, en richting Poort vertrekken. Ik ga die ene larpavond verdomd goed kunnen gebruiken, met alle examen- en verbouwstress. Rond zeven uur wordt ze afgelost door de vaste babysit, en Bart komt dan in de loop van de avond wel thuis van zijn marketingcongres.
Tsja.
Overal druk, zeker?
