Geplaatst op

Nieuwjaren, deel 3

Zaten we gisteren nog in Machelen bij Roeland, dan waren we vandaag op restaurant met de De Waelekes. Bij Nelly in Triamant is er wel een degelijk restaurant, maar toch niet voor dit soort dingen. Bij Koen geraakt Nelly de trap niet meer op, en kerstmis was al bij ons. Nelly is gelukkig fan van ’t Konijntje, en wij ook, en we zaten deze keer ook met ons familie achteraan, een pak rustiger.

Er werd gegeten, er werden nieuwjaarsbrieven voorgelezen – Wolf is peter van Bo, Bart van Liv, en Koen van Wolf en Else van Merel, brieven genoeg – en er werd fijn gediscussieerd over vanalles en nog wat, van corona-impact over woke tot alle mogelijke financiële onderwerpen.

Merel was door het dolle heen over het cadeau van haar meter: een escape gezelschapsspel en vooral het plan om samen ook eens een échte escape room te doen. Ze stond zowaar te springen!

En het eten was opnieuw meer dan oké.

En als kers op de taart stopte ik op de terugweg nog even bij de molen op de Hotond, het hoogste punt van Oost-Vlaanderen, voor een snelle geocachefoto.

Fijne afsluiter van de kerstvakantie!

Geplaatst op

Nieuwjaren, deel 3

Ha ja, als je niet alleen familie als meters en peters hebt, maar ook nog een goede vriend van de familie, tsja, dan moet je ook daarmee nieuwjaren natuurlijk.

Dirk en Ilse hadden ons uitgenodigd om samen met hen vandaag een glas te drinken onder de Stadshal – de Gentse nieuwjaarsdrink – en daarna te eten in Café Théâtre. Ik moest echter eerst ons pa gaan halen in het ziekenhuis, en zag dat staan ook niet meteen zitten om zolang recht te staan. Bart is dus al om elf uur doorgereden, ik ben achtergekomen met de kinderen.

Het was, zoals verwacht, aangenaam, gezellig en lekker, en zoals de vorige keren ook weer met een matige bediening. Ne mens zou denken dat ze daar toch wel eens iets aan zouden doen, maar blijkbaar niet…  Maar we houden van de ambiance en blijven dus terugkomen.

En Kobe, die zag het alweer helemaal zitten met zijn peter!

 

Geplaatst op

Me-time.

Deze ochtend moest Wolf echt al vroeg in het Zeepreventorium zijn voor zijn drainage. Kwart over negen stond ik dus alweer op de dijk in De Haan, en vandaar reed ik naar Oostende om er te geocachen. Ik vond een prachtige cache vlakbij het vliegveld, reed naar Stene om er daar een aantal te zoeken van de Schorrewandeling, verzeilde in Zandvoorde, en was rond half een thuis om te koken voor de kinderen.

En ’s avonds werkte ik gewoon nog wat verder aan mijn sociaal leven. Peter had ik in geen tijden nog gezien of gesproken, en dus gingen we lekker in ’t Oud Clooster iets eten en bijpraten. Ook altijd goed voor het humeur en het algemene welbevinden. Bedankt, Peter, voor een zeer fijne avond!

 

Geplaatst op

Nieuwjaren

Zoals elk jaar kwamen ook nu Dirk en Ilse nieuwjaren bij hun petekindje Kobe. Die las apetrots zijn nieuwjaarsbrief voor, en kreeg een Skylander Racespelletje in de plaats. Ze hadden ook een prachtige bos bloemen mee, en fantastische taart van Joost Arys. En eigenlijk hadden we vooral een bijzonder gezellige namiddag.

Geplaatst op

Nieuwjaren, deel drie (of zoiets)

En toen werd er hier nog maar eens genieuwjaard: mijn andere broer (peter van Wolf), van wiens dochtertje ik meter ben, en Dirk, die peter is van Kobe.

Kobe had daar trouwens de schattigste opmerking ooit over: “Zeg mama, komt Ilse ook mee?” “Euh natuurlijk, liefje!” “Ha, goed, want dan kan ik haar nog eens knuffelen!”

Er werden nog maar eens nieuwjaarsbrieven gelezen, er werd geaperitiefd, ongelofelijk lekkere aardperensoep gegeten (met dank aan i.), royale porties van Barts spaghetti binnengespeeld, en kaastaart gegeten.

20jan1

En uiteraard werd er gespeeld. En cadeautjes gegeven. Dirk had naast een donsovertrek van Skylanders (gegarandeerde hit, uiteraard) en een turnzak van diezelfde beestjes, en ook nog een fopbril en foptanden. Hilariteit alom, oordeel zelf. Verder werden er vooral de obligate envelopjes uitgewisseld, kreeg ik een prachtig set koffies en thees van het schoonzusje, kreeg Jeroen een mand met speciale bieren, en kreeg Dirk het oude fototoestel uit 1933 van mijn grootvader. Dirk is fotograaf, en heeft een eigen atelier. Ideale versiering, dus.

20jan2

20jan3

Enfin, good times were had by all. Of dat mag ik toch hopen.

Geplaatst op

Artichaud

Sinds Barts peter vijfenzestig is geworden, gaan we met de ganse familie (12 volwassenen, 7 kinderen) jaarlijks eten voor zijn verjaardag.

Het restaurant is telkens hetzelfde: zeer lekker, en vooral ook kindvriendelijk en vlakbij 🙂

Ook vandaag was eigenlijk zeer aangenaam: een glaasje champagne (water in mijn geval) bij nonkel thuis, en dan richting het restaurant. Ik hield mijn hart vast voor Merel, want die was gisterenavond plots behoorlijk ziek: 39,5 graden, en serieus lastig ook. Ik had zelfs overwogen om gewoon thuis te blijven.Maar deze morgen was ze weer springlevend, vrolijk, goedgezind, en deed ze nog een mooi dutje.

Ik bleef mijn hart vasthouden: ik zag het al voor me dat we nog voor het hoofdgerecht naar huis zouden moeten, maar nee hoor: ze at, speelde, at nog wat meer, speelde nog veel meer, en amuseerde zich best, zonder ook maar een moment lastig te doen of hangerig te worden! Oef!

Intussen kregen wij een heerlijk menu voorgeschoteld:

Aperitief Cava met degustatiebordje
~
Koolvishaasje  met choronsaus,
knolselderchips en veldsla
~
Tuinbonensoep met ham
~
Filet van konijn,  portsausje met rozijnen
kruidenaardappelen
~
Chocoladetaart met gelei van veenbessen
~
Koffie met versnaperingen ((werd – net zoals vorig jaar – een dessertbord, met créme brûlée, chocoladebavarois, iets panna cotta-achtigs,  en nog een paar dingen)

Het voorgerecht ben ik vergeten fotograferen, de rest krijgt u hier even mee:

artichaud1

artichaud2

artichaud3

De kinderen zaten aan een aparte tafel, met een aparte menu, die trouwens ook veel sneller aan tafel kwam. Zoals gezegd: kindvriendelijk 🙂

artichaud4

Beide baby’s zaten bij ons aan tafel, maar mochten ook gewoon op de grond zitten spelen.

artichaud5

En toen was er Nelly, die bij de kinderen ging zitten, en mijn twee jongens in de verdrukking bracht :-p

artichaud6

Yup, een fijne dag.

Geplaatst op

Memorabel nieuwjaren

Kobes peter, Dirk, moest nog komen nieuwjaren, en we hadden vandaag afgesproken. Die afspraak lag al van in december vast, en Kobe keek er enorm naar uit.

Dat ik zonder klank zit, ging de pret niet drukken: Bart was er per slot van rekening ook nog.

Dacht ik.

Want rond een uur of tien in de voormiddag begon Bart zich plots misselijk te voelen, met buikkrampen, en kroop hij in zijn bed. De kinderen waren gelukkig rustig, zodat ik op ’t gemak mijn lasagne kon afwerken.

Tegen twaalf uur riep ik Bart op, maar die zag maar bleekjes, en rond half een waren Dirk en Ilse hier, mét heerlijke aperitiefhapjes en een fles champagne. Bart zat erbij en keek ernaar, en was ook weinig van zeg. Gelukkig waren de kinderen dolenthousiast over het cadeautje van peter Dirk: het spel Skylanders voor de Wii, met in totaal vier ventjes.

Na het voorgerecht – scampi’s geflambeerd in de pastis – zag Bart er intussen zo lamentabel uit, dat hij maar weer in zijn bed is gekropen. De tafelconversatie was zo een beetje bizar: geen gastheer, en een gastvrouw die niet mag spreken. Goed bezig :-p Gelukkig lieten Dirk en Ilse het niet aan hun hart komen, en genoten ze van de grote schotel verse lasagne met massa’s groenten.

Na die hoofdschotel werd het nieuwe spelletje opgestart, en Wolf was er meteen mee weg, het was een plezier om naar te kijken. Naar het dessert – een schitterende chocoladetaart – keken de jongens zelfs met moeite om, zó wijs was dat spelletje.

Dirk en Ilse zijn nog gezellig blijven plakken tot rond een uur of vijf, zo’n groot impediment was mijn spraakgebrek dus blijkbaar nog niet.

Ik had in elk geval een fijne middag, en de kinderen ook. En Bart? Die is blijven slapen tot zeven uur, heeft dan wat gegeten, en is dan opnieuw in de zetel gekropen onder een dekentje. De duts.