Nee, het went niet: oud-leerlingen van wie plots het overlijdensbericht komt. Neem nu Lauren: een fantastische, gemotiveerde jongedame in haar vierde jaar geneeskunde. Ja, we wisten allemaal dat ze diabetes had, maar we dachten dat dat onder controle was. Wellicht dacht ze dat zelf ook, maar uiteindelijk kan je er niet veel aan veranderen.
Ze is gewoon in haar slaap overleden door hypoglycemie. Onvoorstelbaar. Ik was er echt niet goed van toen ik het bericht onder ogen kreeg. Vorige week had ze me nog een berichtje gestuurd via Messenger om te vragen of ze nu ingeschreven was met haar ploegje voor de Kammekequiz. Ik kon dat toen bevestigen en had nog geantwoord dat ik het jammer vond dat ik er zelf niet ging zijn, want dat het leuk was geweest haar nog eens te zien.
Vandaag hebben we afscheid genomen van haar: een lange, mooie, geëmotioneerde dienst waaruit vooral bleek wat een geëngageerd, onzelfzuchtig meisje ze eigenlijk was.
De wereld zal je missen, Lauren. De zon gaf je in elk geval al een passend afscheid.
