Beste vriendin

’t Is dat we allebei zo nooit iets te doen hebben he… Maar vandaag had Gwen een bijscholing aan het Sint-Pietersplein tot 13.00u, en voor één keer zei ze foert. Als leraar heb je normaal gezien een hoop lesvrije momenten om je voorbereidingen, je verbeterwerk en vooral je administratie bij te werken. Zij is echter, naast leraar, ook leerlingenbegeleider, en daardoor heeft ze eigenlijk nooit een schoolvrij moment. Behalve vandaag dan ^^

Ik pikte haar op, en we reden – ook al is het niet ver, mijn voet ging het niet fijn vinden, want we waren van plan nog veel rond te lopen – tot aan de Pacha Mama voor een fijne vegetarische lunch. We eten dit soort dingen allebei erg graag, maar onze kinderen zijn daar niet zo verzot op…

Ik kreeg trouwens ook een fijn cadeautje, een glazen ster met ledverlichting.

img_7573

En toen deden we iets ongehoords: we gingen gewoon even rondlopen in de Zuid! Serieus zeg! Alleen was ik behoorlijk verrast – en niet op een positieve manier – van het winkelaanbod ginder. De H&M is nog uitgebreid en neemt quasi het halve gebouw in beslag, de C&A is weg, de Cassis is weg, de Club is weg en vervangen door de Standaard (die daar al zat, maar moest opschuiven wegens de H&M), en het koffiehuis/terras op het middenplein is ook verdwenen. Hmpf.

Enfin ja, ik vond een fijn rood hemd voor Kobe en een effen wit voor Wolf, en dat was dat. Ondertussen kletsten we honderduit, luchtten onze frustraties over onze respectieve scholen, bespraken leerplannen en dat soort onzin, roddelden over onze echtgenoten, en gingen nog voor een kop koffie in de veel te drukke en veel te warme Or.

En waren we eigenlijk allebei later thuis dan verwacht. Tsja.

Maar man, had ik weer een fijne middag!

Een onbedoeld lange dag

Een afspraak bij de garage voor een onderhoud en een keuringsnazicht werd onbedoeld een ganse dag rondhangen in Gent.

Ik had mijn fiets in de koffer gestoken, en wilde om tien uur in de garage zijn. Ik wist wel dat ze aan het werken waren aan de Sint-Lievenstunnel, maar niet dat de oprit naar de E40, en daarmee ook de oprit naar Ledeberg en de Burggravenlaan, van twee naar één rijstrook gebracht was. Half uurtje fileschuiven dus.

In de garage trokken ze dus een wenkbrauw op: ze konden niet langer garanderen dat het klaar ging zijn tegen de middag, maar ze gingen hun best doen. Tsja.

Ik sprong de fiets op, reed vrolijk en gezwind richting de Zuid, en stak meteen door naar optiek Dirick, om Barts bril te laten herstellen. Gesloten op maandag, uiteraard.

Ik ben dan maar teruggefietst naar de Zuid, en ben daar gaan rondlopen. Een rokje in de Lola en Liza gekocht, overal rode broeken gepast, in de Hema een paar bodytjes gekocht voor Merel, koekjes en een bol touw. Mijn stoute schoenen aangetrokken, en gevraagd in de Pearle of ze soms zo’n tsjoepkes hadden voor de neus van Barts bril, en nog geeneens moeten betalen voor de service. Chic! Toiletbezoek in het winkelcentrum is trouwens veranderd: je moet nu 30 cent in een automaat steken, zodat de deuren opengaan en je binnenkan. Toiletdame? Nergens te zien, al waren de toiletten wel vrij proper. En trouwens totaal herschilderd.

WC

De Veritas een paar rode nylons, capehaakjes en twee paarse veters afhandig gemaakt, en dan gaan eten in de Pacha Mama. Schitterend gewoon: zalig op het terras, met de krant erbij, en een heerlijke schotel eten voor 10,50 euro. Kan gewoon niet misgaan.

Pacha

Aangezien ik nog steeds niks had gehoord van de garage – ze gingen me bellen – langs de Koepoortkaai naar beneden gefietst, naar de Cora Kemperman. Ik heb er lang rondgelopen, veel gepast, en uiteindelijk toch niks gekocht. Ik heb serieus getwijfeld over een grijs scheef dichtgeritst stuk, dat zowel als kleedje als als vestje kan gedragen worden, maar 100 euro was me een beetje veel voor iets dat ik niet echt nodig heb. Wel mooi, nochtans.

Nog wat rondgefietst, de C&A binnengewaaid en zowaar een perfect passende, mooi omsluitende rode jeans gevonden voor 35 euro. Terug naar boven gefietst, en twee koffies gedronken en twee kranten gelezen in de Or. Toch eerst maar eens naar de garage gebeld rond een uur of drie, hoe dat nu zat. Bleek dat het een verbindingsprobleem was bij Mobile Vikings, want ze hadden me een uur voordien al gebeld (rechtstreeks voicemail, geen spoor van een oproep op mijn telefoon) en twee SMSjes gestuurd (die binnenliepen op het moment dat ik belde en dus verbinding maakte). Mijn banden waren namelijk dringend aan vervanging toe, ze zouden niet meer door de keuring geraken. Ja, ze konden die onmiddellijk vervangen, maar dan ging het nog een uurtje duren.

Die koffies en die kranten dus.

Tegen vier uur stond ik terug aan de garage, en ging het nog vijf minuten duren, of ik dus nog eventjes wilde wachten. Een half uur later vroeg ik hoelang die vijf minuten nog gingen duren, en kreeg ik de auto mee. Met vervangen banden, ruitenwissers, oliefilters en dergelijke. En een rekening van meer dan 800 euro.

Niet alleen een lange, verloren, maar ook dure dag dus. Puh. Met gelukkig een paar aanwinsten om de dag nog een beetje goed te maken.

aanwinsten