Tsja, het was vandaag toch geen weer om veel buitenshuis te gaan doen, en dus bleven we eigenlijk grotendeels binnen. Allez ja, in de auto is ook binnen, toch?
Er werd gelummeld en gehangen, zoals dat hoort in een vakantie, en na de middag pakten we ons op om naar Ursel te rijden, bij mijn grootmoeder van intussen net geen 97. Ze is intussen compleet blind, en dat had bij de kinderen al geleid tot de vraag: “Zeg mama, waarom draagt omoe eigenlijk nog steeds haar bril, als ze toch volledig blind is?” Ze moest lachen toen ik haar die vraag stelden. “Tsja, eigenlijk… Jah, gewoonte, denk ik? Dat voelt zo vertrouwd aan, ik zou hem missen, denk ik.”
Enfin, we bleven ongeveer drie kwartier: ik zat te babbelen, en de kinderen hielden zich in stilte bezig. Naar traditie wilden we bij de lokale bakker een koffiekoek kopen, maar die was dicht. We zijn dan maar naar Zomergem gereden, bij opa, en hebben daar een koek gekocht en binnengespeeld. Mijn vader was daar niet rouwig om :-p
En toen ging het in rechte lijn naar de Aveve: ik had Kobe al een paar weken beloofd dat we in de vakantie het gerbilhuis weer in orde zouden zetten, deze keer ook gans catproof zouden maken, en dat hij twee gerbils kreeg, Bilbo en Frodo. Zo passen die bij onze Saruman en onze Gandalf :-p
Het huis zelf kreeg een nieuwe glasplaat met scharnieren, zodat er echt geen enkele opening meer is, en een plexi afdekplaat van de glasbak. Saruman is er beduveld van – hoe zou je zelf zijn, een dampende biefstuk voor je neus en er niet mogen aankomen? – en spendeert ùren voor het huis. Het beest gaat er nog eens een stijve nek van krijgen. Maar hoe hij ook probeert, hij kan er niet aan…
Enfin, extra leven in huis dus.
