365 – 13 juni 2015 – zangexamen
Muziekrapporten
Ik moet zeggen: ik had nooit durven hopen dat mijn jongens met zoveel plezier en zoveel succes muziekschool zouden doen. Zowel Wolf als Kobe doen het prima, en de juf is zeer tevreden.
Wolf haalde zomaar eventjes 89%, en Kobe zelfs 89,5% op hun tussentijds rapport (met examens en al): dik in orde! Wolf kan nog altijd voor geen meter toon houden, maar zoals de juf zegt, geeft zij geen zangles, maar beoordeelt ze of het ritme, de notennamen en alles daarrond wel juist is, en dat klopt blijkbaar wel.
Allez hup, trotse mama!
Notenleer
Aangezien Kobe nu in het derde leerjaar zit, mag hij ook beginnen met notenleer. Hij kijkt ernaar uit: hij loopt ganse dagen te zingen, en is verzot op muziek.
Gelukkig valt het nog mee qua uren: op woensdag heeft hij les van half twee tot drie, en heeft Wolf intussen gitaarles van tien voor twee tot drie. Die twintig minuutjes houdt hij zich daar wel bezig, met zijn gitaar, met vriendjes, of met zijn gsm.
Op zaterdag is het net ietsje lastiger voor mij: Kobe heeft notenleer van half negen tot half tien, en dat piekt. En dan mag ik een uurtje later opnieuw naar Evergem kletsen, want Wolf heeft notenleer van half elf tot een. Met de fiets gaan vind ik voor hem nog geen optie: hij moet het drukke kruispunt aan de R4 over, en het is er, ondanks de lichten, écht niet veilig. Afslaande auto’s, weet u wel?
Maar bon, morgen gaan ze van start. Kobe popelt nu al.
Rapportentijd
Er zijn hier een hoop rapporten toegekomen intussen: notenleer, gitaar, en de gewone school. Ik ben met alles bijzonder tevreden, de jongens doen hun best! Kobe was wel wat focus aan het verliezen, zei zijn juf, en dus weer zeer traag aan het werken, maar bon, ge kunt niet alles hebben zeker? Dat groeit er echt wel nog uit (hoop ik).
Notenleer van Wolf:
Zoals eerder gezegd ziet ze gelukkig doorheen het valse zingen, want dat kan hij dus écht niet.
Zijn gitaar:
Alleen zou hij de neiging hebben zijn ene schouder te veel naar voor te schuiven, zodat hij verkrampt speelt. Voorlopig geeft dat nog geen problemen, maar later kan dat wel moeilijkheden opleveren. Maar ik ben vooral blij dat hij het zo graag doet, en altijd spontaan speelt zonder dat ik het hem moet zeggen.
Ook zijn schoolrapport was prima:
Met andere woorden: ook zijn bewegingsrapport is prima, maar daar had ik eigenlijk wel het volste vertrouwen in.
Ook Kobes rapport is, het overgeslagen jaar in acht genomen, bijzonder goed. Zijn schrijven en zijn snelheid blijven zijn zwakke punt, en hij focust ook niet zoals het moet. Daarin merk je duidelijk dat hij jonger is. Per slot van rekening was hij vorig jaar nog een kleuter, en dat vergeten we af en toe wel eens.
Heel duidelijk wordt in zijn attituderapport dat er nog werk aan de winkel is: hij is ongemeen slordig, geeft papieren niet af of speelt ze kwijt, moet regelmatig taken opnieuw maken omdat ze zo slordig zijn ingevuld, sommige letters zijn niet leesbaar, en in zijn boekentas kan gerust een egel doodgaan zonder dat hij het de eerste drie weken zou merken. En dan heb je zijn bank nog niet gezien… Hij vergeet altijd vanalles, speelt turnzak, turnpantoffels, gilets en andere dingen kwijt op een halve dag… We proberen er aan te werken, maar het is niet zo makkelijk met een kind dat een geest (en dus ook een aandachtsspanne) heeft van een reuzensprinkhaan.
En ook in het bewegingsrapport merk je dat hij wat jonger is: hij heeft nog niet alles onder de knie, en is motorisch ook niet zo sterk als pakweg Wolf.
Maar al bij al zijn het bijzonder mooie rapporten, en ik ben een trotse mama!
Muziekacademie
Zaterdag krijgt Wolf zijn notenleerrapport, vandaag had hij dat van de gitaarles mee. Zijn juf was ronduit lovend, en zijn jaarrapport kwam op 87% uit, bijzonder goed dus, en grote onderscheiding.
Ik ben heel erg blij dat hij het nog steeds zo graag doet: ik moet hem nooit aansporen om gitaar te spelen, dat doet hij volledig uit zichzelf, en vaak zelfs meermaals per dag.
Volgend jaar wordt het opnieuw wat schipperen qua timing, hij heeft nogal een druk leven. Dit jaar had hij op woensdag van 13.50u tot 15.00u gitaar, dan aansluitend van 15.00u tot 16.30u notenleer, en van 18.00u tot 19.30u rugbytraining. Op vrijdag was er opnieuw rugby, en op zaterdag zat hij weer in de notenleer van 9.30u tot 10.30u, tenminste als er geen match was. En dan nog op zondag scouts. Poeh.
Volgend jaar wordt het op woensdag wat minder druk, maar worden de zaterdagen wel wat moeilijker. Hij gaat namelijk op dezelfde uren gitaar hebben, maar enkel nog op zaterdag notenleer, van 10.30u tot 13.00u. Helaas is er nog steeds regelmatig match, zodat hij nogal wat lessen gaat missen. Maar bon, ik heb met zijn lerares afgesproken dat ze hem dan op voorhand huiswerk meegeeft – de matchen zijn uiteraard vooraf bepaald – zodat ik dat met hem thuis kan overlopen.
Doordat Kobe intussen naar het derde leerjaar gaat, mag ook hij beginnen met notenleer. Op woensdag is dat van 13.30u tot 15.00u, wat eigenlijk zo goed als samenvalt met Wolfs gitaarles, gelukkig maar. Dan hoef ik maar een keer te rijden, en hebben ze nog genoeg tijd tot aan de rugby.
Op zaterdag word ik helemaal een taxi: van 8.30u tot 9.30u notenleer voor Kobe, en om 10.30u tot 13.00u voor Wolf. Jammer dat ze niet zelf kunnen gaan, het is net te ver en vooral te gevaarlijk om alleen met de fiets te doen.
Tsja, ne mens moet wat over hebben voor de culturele opvoeding van zijn kinderen zeker? Maar intussen zijn ze dus allebei ingeschreven voor volgend jaar.
EDIT: Wolf heeft, ondanks het feit dat hij absoluut geen toon kan houden, 84% voor notenleer: hij kent zijn theorie en dictee, heeft een feilloos gevoel voor ritme, en kent zijn noten, zowel in solsleutel als fasleutel. Het is per slot van rekening geen zangles, zoals zijn juf zegt.
Muziekles
En toen, zomaar plots, was Wolf al zo groot dat hij in de notenleerles zat. Poeh.
Ik had wat rondgekeken, en had twee mogelijkheden gezien: Ars Musica hier op ’t eind van de straat, en de officiële academie van het GO! met een afdeling in Evergem. Toen ik begon uit te pluizen, was de keuze eigenlijk snel gemaakt.
Ars Musica pakt het misschien wel zeer aangenaam en speels aan, maar is niet gesubsidieerd en kan ook geen officiële diploma’s geven. Een jaar muziekles kost 160 euro (waarvoor je trouwens moet mailen, de tarieven staan niet op hun site, en dat vind ik persoonlijk een beetje… not done, fishy, dat soort dingen). Als je er later een instrument bij neemt, betaal je acht euro voor een half uurtje, en dat is ook niet zo weinig. Aan de andere kant hebben ze wel een goeie naam, is het dichtbij, en ligt het op woensdagnamiddag. En beginnen ze al met blokfluit in het eerste jaar.
De muziekacademie van het GO! is daarentegen officieel deeltijd kunstonderwijs, en bijgevolg gesubsidieerd. Daardoor kost een jaartje notenleer 70 euro (en blijkbaar dertig voor het handboek en dergelijke). Zelf heb ik gans mijn muziekcarrière aan de academie gezeten, en heb ik daar het volste vertrouwen in. De methode is op zich misschien wat saaier, maar ze werkt, en goed ook. Je hebt ook een enorme keuze aan instrumenten, en je krijgt ook een officieel erkend diploma. Nadeel: het is wat verder, zodat we de auto moeten nemen (al moet de fiets ook wel kunnen), het is twee keer per week, en het is op zaterdag al om half negen, en da’s toch wel serieus vroeg in ’t weekend.
Maar het is dus wel degelijk de academie geworden. En toen ik Wolf ging inschrijven en hij al meteen naar de les mocht, werd ik er zowaar emotioneel van. Het begin van een hopelijk bloeiende hobbycarrière, en vooral een extra vorming en inzicht. En daarvoor heb ik dat vroege opstaan echt wel over.
*pinkt traantje weg*