Vogeltjes

Heh, blijkbaar is dit ook weer een jaarlijks weerkerende blogpost, na al mijn eeuwige bloemenfoto’s. Ik ben en blijf namelijk zot van de vogels in mijn tuin. In de boom tegenover de keukentafel hangt een kooitje met nootjes, iets wat met veel genoegen bezocht wordt door de kleinere vogels zoals vinken, koolmeesjes, mussen… Merels en duiven hebben het er moeilijker mee, maar die gaan dan in de aarde onder de nootjes de gevallen restanten oppikken.

Vaak zit ik aan mijn keukentafel te lezen, en dan kijk ik af en toe op. Soms neem ik dan ook mijn telelens om ze te fotograferen, want ik vind ze zo zalig.

Bij deze dus een bloemlezing. En ik ben trouwens bijzonder verheugd dat ik mag melden dat er opnieuw merels zijn, na de catastrofale winter van vorig jaar. Ik hoop maar dat er weer meer komen, dat zijn gewoon prachtige beestjes.

Oh, en wist u al dat ik gewoon superblij word van roodborstjes? Geen idee waarom, want het blijken kleine smeerlapjes te zijn, maar ze maken me mega goedgezind. Tsja…

Vogeltjes

Het is eigenlijk onnozel hoe goed gezind ik word van vogels, en meer bepaald roodborstjes in de tuin. Vorige week had ik een aantal mezenbollen en een nootjesrekje opgehangen, zoals elk jaar. Het is altijd bijzonder leuk om zien hoe de vogels daar op afkomen, maar dit jaar viel dat precies wat tegen. Te warm nog, zeker?

Enfin, vandaag had ik me aan de keukentafel gezet, en begon ik erop te letten. En jawel, mussen, meesjes en zelfs een roodborstje. En mijn humeur, ondanks de nog steeds ietwat tegenstribbelende rug? Dat ging prompt omhoog.