Dagje cachen in Mechelen

Prachtig weer, vakantie, en ik had eigenlijk echt wel zin om te gaan geocachen. Ik smeet dan ook de volgende oproep op mijn Facebook: “Iemand zin om deze namiddag in het zalige weer te gaan geocachen? Ik wil me gerust verplaatsen tot bij jou ^^”

Prompt kreeg ik een antwoord van een larpvriendin in Mechelen, met wie ik vroeger al eens van plan was om te gaan cachen, maar toen was het er nooit van gekomen. Om half drie pikte ik haar op in Muizen, iets later stond ik in een Vlaamse stad waar ik – eerlijk waar –  nog nooit geweest was. Koud, maar stralende zon en blauwe lucht, en dus echt fotogeniek. We liepen rond, ontdekten allerlei standbeelden die ook Annelies niet kende, liepen kriskras door allerhande straatjes, hadden er uiteindelijk 16.000 stappen op zitten en logden maar liefst 26 labcaches, 1 bonus en 1 virtuele cache. En ik had vooral een bijzonder aangename namiddag in heel fijn gezelschap. Dankjewel, Annelies! Het vervolg is voor de paasvakantie!

Om half zes moest Annelies haar kleintje ophalen en heb ik nog wat op mijn eentje, voornamelijk per auto, wat verder gecacht.

Yup. Voor herhaling vatbaar, vonden we allebei.

Ottertrotter

Toen Stereomoon – de band van larpmaatje Linus – aankondigde dat ze gingen spelen op het fijne festivalletje Ottertrotter in Mechelen, zag ik dat meteen zitten. Ik gooide het op Facebook en vroeg wie er mee ging, en dat waren er best wel wat, tot mijn grote vreugde. Wolf ging me ook vergezellen, want hij vindt Stereomoon ook niet slecht, houdt ervan om tussen mijn larpvrienden te hangen, en kent vooral ook, sinds de mini, de Kordaboys.

Jytte was afgekomen uit Gent, Mathias en Wim waren er uit Balen, Freya en Fré speelden een Mechelse thuismatch, maar ook An en Koen, Els, Danny, Annelies en Junior waren er, en ik ben nog iemand aan het vergeten. Soit, een gezellige bende dus. We keken naar het optreden, zagen dat het goed was, dronken veel, aten ook de nodige idiote dingen, en ik had een ongelofelijk gezellige middag, iets waar ik echt behoefte aan had. En Wolf, die amuseerde zich blijkbaar ook best wel met de Korda. Ha ja, die gasten zijn 22 en 24, een stuk dichter bij zijn leeftijd dan bij de mijne.

Enfin, zeker voor herhaling vatbaar.

Voor wie Stereomoon nog niet kent: een heel fijne folkrock met een ongelofelijk warme stem, vlot te vinden op Spotify et alia. Hun eerste CD heet Big Expectations en is een aanrader.

Mechelen en omstreken

Kobe moest vandaag tornooi spelen in Mechelen, en ik besloot mee te gaan met hem. Auto’s genoeg, dus het was gewoon wij tweetjes in de auto. Ik vond dat niet erg, want ik vind dat ik te weinig Kobetijd heb. Met Merel ga ik regelmatig wandelen of picknicken aan de Blaarmeersen, en met Wolf ga ik naar de muziekles of geocachen, of praten we in de auto. Maar Kobe, die valt er zo’n beetje vantussen.

Kobetijd dus. We kletsten heerlijk in de auto, en rond negen uur waren we aan het rugbyterrein. Ik gooide hem af bij zijn trainers, en vond dat ik toen niet zomaar een uurtje ging wachten, maar dat ik beter kon cachen in de omgeving. Aangezien ik nog een moeilijke Travel Bug bij had, reed ik naar het perfecte Travel Bug Hotel in de buurt, waar ik wel nog eventjes moest zoeken. Ik genoot echter zodanig van het landschap, dat ik dat eigenlijk helemaal niet erg vond.

IMG_2877

Ik reed wat verder, vond een ronduit prachtige Rondje Vlaanderen cache in Zemst, en begon toen aan een ronde Grimm: 25 caches met sprookjesnamen. Ik heb er maar een paar van gedaan, want tegen dat ik terug bij Kobe was, was het al na elven, en heb ik hem maar één matchke meer zien spelen. Tsja.

Bart was intussen met de andere twee in Gent iets gaan eten, dus keken wij even om daar in Hombeek iets te eten. De eerste aanrader, Achille, bleek dicht. De tweede aanrader, De Neus, ook. Op aanraden van Peter Nyffels, een vriend van lang geleden die wat verderop in Boortmeerbeek woont en bij wie we aansluitend op babybezoek gingen, reden we naar Haacht, maar het Brouwershof was, u raadt het al, dicht. Maar naast dat Brouwershof was een nieuw klein restaurantje met wereldkeuken, Atlas. Op dat punt kon het ons eigenlijk niet veel meer schelen waar we zouden eten, als het maar eten was. Maar het restaurant verbaasde ons: we kregen een klein hapje bij ons drinken, en ik had een heuse mango lassi besteld, want blijkbaar waren de eigenaars Indiërs. Kobe at daarna een trio van kroketten – garnaal, kaas en Breydelham – en ik gooide me op een uitstekende kip Tikka Massala. Ik heb het pannetje tot bijna de laatste druppel saus uitgelepeld…

IMG_0396

Daarna gingen we lekker buurten bij Peter, kregen we een rondleiding van zijn hele knappe huis in aanbouw – zelf wonen ze momenteel in het veredelde tuinhuis, met alles erop en eraan maar in het mini – en kletsen een eind weg. En daarna was het tijd om nog samen met mijn zoon een paar caches te zoeken, iets waarin hij niet slecht is.

IMG_0398

Enfin, het nodige gezoek en gewandel leidde ertoe dat het na zessen was tegen dat we terug thuis stonden, maar we hadden samen een heerlijke moeder-zoondag gehad. En dat was ook eens nodig.

David Galle

De vrouw van een CEO zijn, heeft soms zijn voordelen. Deze middag waren we namelijk gevraagd bij een bevriend bedrijf op een klanten- en medewerkersevent, met uitgebreide brunch en aansluitend een optreden van Henk Rijckaert. Omaly werd opgetrommeld, en Bart en ik trokken naar Mechelen. De brunch was meer dan in orde, en ik heb fijne babbels gehad met een hoop mensen uit de IT-wereld, en vooral met partners, die zoals ik uit een compleet andere wereld kwamen.

Helaas bleek Henk ziek te zijn, maar opwarmer Roel Steeno en vooral vervanger David Galle waren meer dan oké: ik heb echt wel tranen gelachen op sommige momenten, en ik kan eigenlijk niet zeggen dat er veel zwakke momenten tussen zaten.

IMG_0925

Al bij al een zeer fijne middag gehad, en een paar van de mensen waar Bart vaak mee werkt, leren kennen. Soms valt dat best mee, zo vrouw zijn van.