Van allerlei tochten
Deze morgen, toen Kobe zich aan het klaarmaken was voor de groepstocht, zei hij langs zijn neus weg: “Zeg mama, jouw gewone haarkleur begint er wel heel erg door te komen hoor!” Duidelijker kon zijn tip niet zijn, dus ging ik straks mijn haar kleuren.
Kobe werd netjes opgehaald door een andere ouder om naar het station gebracht te worden voor de groepstocht van de scouts – kwart voor acht, op een zondag! – en Wolf was totaal onverwacht bij een vriendje blijven slapen, en ging met hem naar het station. Rustige ochtend dus, en ik ging vol goeie moed mijn haar kleuren. Juist. Want blijkbaar had ik in mijn hoofd dat er nog een busje kleuring in de kast stond, en vond die kleuring van niet. Hmpf. Op een zondag.
Samen met een vrolijke Merel reed ik naar de Carrefour aan de Grote Baan in Mariakerke, naar een lokaal supermarktje, naar de Delhaize Express in Mariakerke, naar de Carrefour in Mariakerke die dicht bleek te zijn, en uiteindelijk naar de Brugse Poort, om daar in de Carrefour een aanvaardbaar kleur te vinden. Ja moat! Blijkbaar is mijn favoriet kleur niet meer te krijgen 🙁
Van Bart kreeg ik fantastisch lekker eten, en toen waren alweer toetsen. En koffie, en taart, en toetsen. En moest ik op de valreep Wolfs gordijnbakken nog schilderen, vond ik, want ik had me voorgenomen dat in de paasvakantie te doen. Halverwege kleedde ik me snel om om de jongens te halen, en schilderde ik verder, dat wel.
De tekeningen erop zullen voor later zijn, nu zijn ze tenminste al gewoon wit. En intussen genoot ik van mijn muziek via Wolfs iPhone, maar kreeg ik wel de bizarste combinaties: Cowboy Junkies, Brel, Pixies, Mozart, R.E.M., Asha Bhosle, Metallica…
En toen? Toen kleurde ik mijn haar, en waren er toetsen. Tsja…
365 – 27 februari 2015 – toezicht
365 – 25 november 2014 – Mariakerkebrug
365 – 21 oktober 2014 – herfst
Iemand die weet welke soort? Zeker tien cm hoog.
365 – 10 oktober 2014 – hop
365 – 16 september 2014 – zalige Mariakerkse tuin
365 – 28 mei 2014 – afslabord
Even uitwaaien
Ik heb deze morgen nog een pak herhalingstoetsen binnengekregen, en ik lig nog met een hoop onderzoekscompetenties die nog moeten nagelezen worden. Veel werk dus, en de deadline ligt morgenavond. Ik weet dus nog wat gedaan deze namiddag en morgen.
Maar ik had geen zin om te koken deze middag, en gooide dus op twitter en FB of iemand zin had om ergens iets kleins te gaan eten. Er kwam reactie: een kennis – die ik eigenlijk toch beter kende dan ik dacht, eigenlijk – woont niet ver van Mariakerke, en zag het heel goed zitten om samen iets te eten. En dus zaten we tegen half een buiten op het terras gezellig te kletsen. Over zijn stukgelopen relatie, over Bart en hoe wij alles geregeld kregen, over verbouwingen, kinderen, scholen, FACTS, enfin, stof genoeg om over te praten. Voor we het wisten was het half twee, en een koffietje later twee uur, en dus dringend tijd om opnieuw te gaan werken, zowel voor hem als voor mij.
Maar ik had een bijzonder aangename middag gehad, even weg van alles, met genoeg positieve vibes om aan die verbeteringen te beginnen.
Voor herhaling vatbaar, zoveel is zeker.
Kringloop
Wat doe je als je zoontje van zes op scoutsweekend gaat met als thema ‘Circus’? Ha ja, nog snel op de valreep iets proberen vinden van kleren dat daarbij past.
Maar het is nu niet precies carnaval of halloween, dus circuskostuums lagen nu niet dik gezaaid. En eigenlijk wilde ik er ook niet teveel geld aan uitgeven: het is gewoon eenmalig voor de scouts, en de kans dat het het weekend niet eens overleeft, is nogal groot ook.
En wat doet ne mens dan? Juist, hij schuimt de kringwinkels af! Eerst die van Mariakerke, maar echt veel hadden ze er niet (behalve dan een ongelofelijk wijze rok voor mezelf van 5 euro, en een schattig rokje voor Merel van drie euro). Ik ben dan maar naar die van de Brugse Poort gereden, waar ik nog nooit geweest was. Fijne winkel, en behoorlijk groot! Ik heb er effectief een los broekje gevonden dat perfect als clownsbroek kan dienen, en dan ook nog een kettinkje dat ideaal is als basis voor mijn zelf te maken ketting. Score!
Ik ben dan maar rustig in het Pierkespark gaan zitten, en heb er voor vier euro de max van een ‘sandwich’ gegeten: een groot stuk stokbrood met sla en tomaten en twee merguezeworsten tussen. De volgende keer drink ik er een koffie bij Trafiek, maar daar had ik nu geen tijd meer voor.
Ik was van plan het broekje thuis aan te vullen met een paar bretellen, maar die zijn ergens in de verbouwing zoek geraakt, vrees ik. Maar gelukkig was er nog de narrenkap met belletjes, en Kobe vond het allemaal in orde.
Meer moet dat niet zijn voor deze mama: een tevreden zoontje dat blijgezind op weekend vertrekt. Amuseer je, Kobe!