Vorig jaar waren mijn toenmalige vijfdes stikjaloers op de “vrijdag taartdag” van mijn zesdes, en in het begin van het jaar zijn ze daar dan ook dolenthousiast mee begonnen. Tot bleek dat ze die taarten wel degelijk zelf moesten bakken en daar dus moeite moesten insteken, ha ja. Het ligt ook niet meer op vrijdag maar op maandag, en dat valt precies ook niet zo mee. Soit, er is al een paar keer taart geweest:
Nu ja, het hoeft ook niet echt taart te zijn hoor: één keertje was er panna cotta met versgemaakte frambozencoulis met frambozen uit zijn tuin. I kid you not.
Of gewoon marsepeinen bolletjes, in cacao of speculooskruimels.
Zaterdag was dus mijn verjaardag, en ik had hen beloofd dat ik dus vandaag taart ging meebrengen. Deze morgen – ik moet pas om tien uur richting school – heb ik dus nog een kokostaart gebakken, zodat die kon afkoelen, en ik die tussen één en drie – ik heb een dubbel springuur, zeer vervelend – kon versieren. De glazuur werkte niet goed mee, maar bon. Al bij al was ze best geslaagd, ze werd in elk geval enthousiast ontvangen.
Ik hoop alleen dat er weer wat animo komt rond de taart na nieuwjaar, want stiekem vind ik dat ook wel wijs, en vooral lekker 🙂