De Relieken part 2
In februari had ik al eens de auto en daarna de fiets genomen om een eerste stuk van een reeks van 101 geocaches te gaan loggen: De Relieken, raadsels rond Harry Potter die je dus eerst thuis moest oplossen.
Ik had toen intens genoten van de mooie route, de ongelofelijk rustieke streek en de weidse velden, en aangezien het vandaag stralend, maar echt stralend lenteweer was, trok ik andermaal naar Groot Deinze. Eerst pikte ik met de auto nog de bonussen op die ik de vorige keer niet had opgelost en de ene cache die ik toen nog niet had opgelost en ook niet ter plekke had kunnen vinden, en begon toen aan nr. 31. Ik zette mijn auto aan de kant van een boerenbaantje – en zag toen pas dat er daar blijkbaar af en toe een tractor met “aalkerdeel” moest passeren, maar bon, dat lukte hem toch.
Het was 24°, ik fietste rond in een licht topje en genoot. Intens.
Rond cache nr. 50 begon ik moe te worden, en toen ik er daarna twee niet vond, hield ik het bij 54 voor bekeken. De rest is voor een volgende keer, maar ik moet nog een deel van de raadsels oplossen.
Ik pikte nog wat losse caches op in het passeren en was eigenlijk helemaal ontspannen, uitgewaaid en goed gezind.
En die fiets in en uit de auto krijgen, daar ben ik intussen redelijk handig in geworden.
Halve vakantie
Het was met gemengde gevoelens dat ik hoorde dat we een extra week vakantie kregen.
Ik kan het extra weekje goed gebruiken: ik zit op mijn tandvlees, al eventjes, om eerlijk te zijn. En ik was eigenlijk wel blij dat het geen afstandsonderwijs werd, niet voor mezelf, want ik had meteen al mijn agenda gepland en doorgegeven, maar voor de leerlingen. Ze zijn het moe, zo verschrikkelijk moe, en afstandsonderwijs helpt hen echt niet om nog meer gemotiveerd te geraken. En zelf zit ik redelijk goed qua leerstof, om eerlijk te zijn.
Echt vakantie is het ook niet voor ons: ik had vanavond nog een vergadering, morgenvoormiddag de hele voormiddag, woensdag en donderdag zijn er gepland waar ik niet moet aanwezig zijn, en dan vrijdagvoormiddag algemene personeelsvergadering en in de namiddag fysiek gaan filmen voor de infoavond in verband met de overgangen tussen de verschillende graden. Helemaal vakantie is het dus nog niet, maar wel toch al voor een groot deel, want véél minder uren dan normaal.
Vandaag heb ik er dan ook van genoten, van het ongelofelijk zalige weer. Eerst had ik gedacht om te gaan cachen, maar de rug is niet helemaal oké en dan doe ik dat beter niet, fiets op fiets af, en dan op de grond gaan zoeken…
Ik heb me dan maar lekker in de zetel buiten geïnstalleerd met mijn boek, Kobe heeft het gras afgereden – ik weet het, vroeg, maar het was echt lang want eigenlijk in oktober niet meer afgereden – en ik heb eigenlijk gewoon niks gedaan. Héérlijk niks gedaan.
En weet je? Dat deed immens veel deugd.