Nix.

Ik had beter gezwegen, een paar dagen geleden.

Maar wie denkt er nu ook dat het eind maart nog zo zal sneeuwen en zo koud zal zijn? Toen het rugbytoernooitje voor de jongens hier in Gent uitgesteld werd van begin februari (ook al wegens de sneeuw) naar gisteren, zag ik dat al helemaal zitten: lekker warm(er), en aangenaam om te staan kijken. Yeah right.

Hier ligt er trouwens een centimeter of vier, en hoewel ze op het voetpad vrij snel wegsmolt, ligt er voor de rest toch een behoorlijk pak. En blijft het blijkbaar ook toch min of meer vriezen, getuige daarvan de ijspegels aan het houtafdakje.

ijspegels

Meh.

Ik wil toch wel echt lente hoor. Echt waar.

365 – 24 maart

365-083

For the record: dit is wel degelijk vandaag, 24 maart, getrokken, en geen oude foto. Vier centimeter, jawel.

365 – 21 maart

365-080

Twintig minuten heeft ze geschenen, de zon vandaag. En ik ben zelfs speciaal naar buiten gelopen om een foto te nemen en een dapper bloempje vast te leggen. Want er was misschien wel zon, maar ook zo’n 3 graden. Hmpf.

Quousque tandem…

Deze zag ik daarstraks op Twitter passeren, en ik vond die zó goed dat ik het jammer vond dat ik er zelf niet was opgekomen.

Quousque tandem, nix, abutere patientia nostra?

(Vrij naar Cicero, en vertaald: “Hoe lang nog, sneeuw, ga je op onze zenuwen werken?”)

Want ja, het geeft perfect mijn gemoedsstemming weer. Als het nog lang zo’n rotweer blijft, met regen en daarstraks zelfs wat sneeuw, dan ga ik op een bepaald moment beginnen roepen. En dan hebben ze voor vrijdag en zaterdag zelfs weer échte sneeuw voorspeld, die gaat blijven liggen en al.

Echt serieus, mensen. Morgen moet het lente zijn. Dit kan toch niet? Ik. Wil. Zon.

Grrrr.