Langerbrugge Veer

16/05/202219/06/2022

Geocachen in Lochristi (deel 7)

Stralend weer gisteren en dus geen enkel excuus om niet te gaan geocachen vandaag. Ons pa sputterde zelfs niet meer pro forma tegen, hij had er zin in. Nochtans was het geen evidentie: hij was wat duizelig en had geen evenwicht. Tsja, dat komt ervan als je zelf niet gaat wandelen natuurlijk: het wordt niet miraculeus beter als je 80 bent en parkinson hebt.

Maar bon, hij werd op sleeptouw genomen en wandelde dapper mee in de warmte. Hij zuchtte wel af en toe eens diep, maar al bij al werden er toch twee kilometer afgelegd, dacht ik.

Soms doe ik die mens echt wel wat aan… Aan de andere kant, hij geniet ervan en heeft er, fysiek én mentaal, deugd van.

Toen we op de Antwerpsesteenweg richting huis reden, dacht ik er plots aan dat er een plek was die ik hem al lang eens wilde laten zien, maar waar we tot nu toe eigenlijk nooit tijd of goesting voor hadden gehad.

Vandaag kon het best en dus reden we, tot zijn grote verbazing, naar het Executieoord in Oostakker. En nee, we waren daar niet de enige.

Het is echt wel een indrukwekkend oord, met de graven, de beelden en vooral ook de wagon die effectief gebruikt is voor transport naar Auschwitz en Bergen-Belsen.

Om het even van ons af te zetten, namen we in het terugkeren gewoon het veer van Langerbrugge. Een boot, het blijft altijd weer leuk.

13/10/202109/11/2021

365 – 13 oktober 2021 – vanop het veer

18/07/202020/07/2020

Geocaching in Sint-Kruis-Winkel, deel twee

Aangezien we vorige week niet alle caches van dat ene rondje in Sint-Kruis-Winkel hadden gevonden, togen ons pa en ik vandaag weer naar ginder om de resterende drie te gaan zoeken. Enfin, degene die we de vorige keer niet hadden gevonden en nog twee andere.

Deze keer was het ook iets minder ver: ik wou het ons pa geen tweede keer aandoen ^^

De eerste cache ontraadselden we deze keer vlotjes, bij de tweede simpele oppikker zaten twee dames, en daar hebben we toch eerst tien minuten mee moeten kletsen voor ze verder fietsten en wij de cache konden te voorschijn halen. Maar wel een prachtig uitzicht.

Cache nummer drie kregen we helaas niet open en we wilden niks forceren… Maar al bij al was het andermaal een zeer mooie wandeling en waren we nog meer dan op tijd thuis, want ik moet nog al mijn spullen bijeen zoeken voor ik morgen naar het uiterste zuiden van Frankrijk trek.

27/07/201929/07/2019

Fietstocht door de Gentse haven

Gisteren was ik ook van de hele dag niet buiten geweest: veel te warm en te tam. Maar tegen ’s avonds was het heerlijk aan het afkoelen, nog zo’n 24°, en dus nodigde ik Bart en Merel uit voor een fietstochtje. Waarheen? Goh, ik vond het veer van Langerbrugge wel ne keer wijs. We zijn dan maar voor een fietstocht door de haven gegaan, iets wat strikt genomen niet mag, denk ik. Foert, het zijn Gentse Feesten voor iets.

We vertrokken langs het kerkhof van Wondelgem, over een pad tot langs de Ringvaart, verder tot Meulesteebrug, langs de Weba en dan links de haven zelf in. Wijs om zien, en heel veel mooie industriële zichten. Dwars het havengebied door, en dan op het veer. Half weggewaaid daar, maar nog steeds helemaal niet koud.

Dan opnieuw langs het water richting huis, afgeslagen naar de Ringvaart, over Evergem brug, en 17 kilometer en anderhalf uur – nogal wat verlet gehad met het veer – waren we terug. Helemaal verfrist en uitgewaaid. Zalig!

26/07/201929/07/2019

365 – 26 juli 2019 – lievelingen

03/08/201705/08/2017

Geocache initiatie

Toen Thomas toekwam, was het nog aan het regenen, maar eigenlijk klaarde het vrij snel op. De jongens speelden Arq, en haalden daarna de Kolonisten van Catan uit, kwestie van geen schermen meer te mogen :-p

Barbara, mijn nicht én steun en toeverlaat als het op kinesiologische avonturen aankomt, had gevraagd om aan Thomas eens te tonen hoe Geocaching eigenlijk werkt, want ze vermoedde dat hij dat wel leuk zou vinden. Na een ijsje trokken we er dus op uit, en legden eerst een nieuwe cache in de buurt van het Meulesteedse Ei. Zo had Thomas meteen door hoe het in elkaar zat. Daarna reden we verder richting Oostakker, om er een cache op te pikken op de fietsbrug over de Kennedylaan. We waaiden er bijna af, maar het was een aangename, warme wind, en de cache was snel gevonden.

Daarna reden we richting Oostakker Dorp, waar we drie caches oppikten, eentje op de markt, eentje in een voortuin, en eentje in een parkje wat verderop.

Wolfs rug hield het nog wel even uit, verklaarde hij, en dus gingen we nog voor de multicache “Bootje varen” rond de twee veren over de haven. Het is echt wel een fijne multi, alleen de eindstache ligt een beetje op een groezelige plek. Maar de wind en het water waren een fijne combinatie, met poëzie op het veer!

Merel nam nog een selfie met mijn grote toestel, en toen was het meer dan welletjes voor iedereen. Het was dan ook tegen zessen toen we weer thuis waren, maar het was alweer een fijne middag. En ik denk dat Thomas de geocache app wel zal downloaden…

05/08/201506/08/2015

Heen en weer, heen en weer, nog een keer…

Kobe was al om half acht wakker, maar Merel en Wolf heb ik wakker gemaakt om kwart voor twaalf, zodat ze nog even op hun positieven konden komen voor we aan tafel gingen. Er hing intussen al een was te wapperen, en ik had al genoten van ons eigen huisje. Bart had er plezier in gevonden om voor het eerst in zeven weken nog eens zelf de boodschappen te kunnen doen en te koken, en ik kan niet zeggen dat ik daar rouwig om was :-p

Na het eten haalde Kobe de plasticine boven: hij wilde echt al eens proberen of hij die figuurtjes uit het museum in Heraklion kon namaken, maar plasticine is nu niet echt stevig… Maar een kommetje lukte gelukkig wel.

Tegen half vijf stak ik de kinderen in de auto, en reden we naar het veer van Langerbrugge:

om tien minuten later het veer van Terdonk terug te nemen, echt wel volop in havengebied.

Ik moest namelijk twee rugzakjes van Stad Gent en een paar rubberlaarzen maat 37 afhalen aan het Veer van Terdonk, en dan vond ik dat we meteen maar de veren konden nemen, da’s de helft van de leute.

We reden terug via Doornzele Dries naar de R4, en mijn euro viel dat het net Weight Watcherscursus was, die waar ik vroeger zo lang naartoe ben gegaan, tot de rugby een stokje in de wielen kwam steken. Ik parkeerde, liet de kinderen op de speeltuin spelen, en deed een klapke met mijn coach. Het deed toch wel deugd haar nog eens terug te zien, en ik heb eigenlijk echt de cursussen nodig.

We passeerden nog even langs de speelgoedwinkel om Pronto (van die luchtdrogende klei) op te halen, en Kobe zat te glunderen. Maar dat zal toch voor morgen zijn!

Na het eten zijn Wolf en ik nog naar de Blaarmeersen gereden om beide jongens in te schrijven voor een nieuw jaartje rugby. Ze kijken er allebei heel erg naar uit! Van Merel weet ik echt nog niet of het zal lukken: ze zegt van wel, maar we gaan het nog even afwachten. Voor mij zou het mooi zijn, want dan kan ikzelf intussen wandelen of skeeleren. Maar bon, we zien dat dan wel weer in september.

02/07/201406/07/2014

Nog meer vakantiegevoel

Alweer een rustige start, met koffie en wat opgeruim, en dan naar Evergem, naar de échte solden. Ik zal het geweten hebben. Ik had voor mijn verjaardag namelijk een cadeaubon gekregen voor het Vijgeblad, een fantastische lingeriewinkel daar. Ik stond er om kwart voor tien, een kwartier na opening, en – I kid you not – er waren 52 vrouwen in het pand (de mannen tellen we gemakshalve niet mee). Ik heb ze geteld, terwijl ik stond aan te schuiven aan de paskamers, waarvan er nochtans acht stuks zijn, ruim en gerieflijk. Maar een beha pas je niet zoals een T-shirt, en vooral: je komt in een lingeriewinkel voor het professionele advies. Ik moet toegeven: de gerantes bleven hun eigen kalme zelf, en gingen voortdurend rond om raad te geven. Zo ook bij mij: ik had drie stuks meegenomen, waarvan ééntje echt mijn model niet bleek te zijn, en een tweede te klein. Ze ging prompt een grotere maat halen, en had meteen ook nog een ander modelletje mee: “Hier, gij draagt graag Marlies Dekkers, dit geeft hetzelfde gevoel”. Gelijk had ze: de beha zat zalig, en ik heb hem dan ook meegenomen. Na een dik uur stond ik buiten, met twee beha’s voor de som van 100,04 euro: nog vier cent opleg ^^

Na een stopje in de Zeeman een paar huizen verder – ondergoed en een zomerpyjama voor Wolf – bolde ik goed gezind naar huis.

En nog iets later, na de lunch, ging het richting Ledeberg. Op de moto, wel te verstaan. Ik had namelijk nog franje nodig voor Kobes indianenkostuum, en dat hadden ze blijkbaar niet in de Sleepstraat. Kantjes en glitter, al wat je wil, maar geen franje. Voor vijf euro had ik vijf meter franje, en reed ik gezwind via de Dampoort en de scenic route naar Oostakker/Lochristi: een boogpees voor de larpboog.

Ik genoot intens van het tochtje met de moto, die geeft je toch een enorm gevoel van vrijheid, ondanks helm en beschermende kledij. In het terugkeren haalde ik snelheid op de R4, en aan het einde daarvan bleek ik nog meer dan een uur tijd te hebben vooraleer ik de kinderen moest afhalen. Ik twijfelde geen moment, en sloeg rechts de Kennedybaan in, naar Langerbrugge Veer. In het passeren daar door havengebied heb ik trouwens nog een fijne graffito gespot.