Stommiteiten van Rombaut: aflevering 3
* Stommiteiten van Rombaut #11
(of eigenlijk net vermeden stommiteit)
Rij vrolijk met uw fiets doorheen Gent, ga à l’improviste iets eten met uw echtgenoot. Geniet.
Besluit om in het terugkeren via de Westergembegraafplaats te rijden om daar nog wat labcaches op te pikken. Kom vlak voor de ingang een collega tegen. Stel u vrolijk te kletsen. Kijk verwonderd wanneer de collega zegt dat ge hopelijk toch niet van plan zijt om nog op het kerkhof te gaan, want dat dat over een paar minuten sluit. Repliceer dat dat geen probleem is want dat er knoppen zijn om de hekken te openen zodat ge buiten kunt. Krijg dan te horen dat die knoppen weg zijn wegens recente problemen en dat ge hopeloos vast zoudt gezeten hebben.
Zie het al helemaal voor u hoe ge in een halve paniek zoudt geslagen zijn, van het ene hek naar het andere zoudt gefietst hebben en uiteindelijk met een klein stemmetje de hulpdiensten zoudt gebeld hebben om u te komen bevrijden in het donker, en hoe ge u een enorm kieken zoudt gevoeld hebben.
Zucht opgelucht.
Bedank uw collega.
* Stommiteiten van Rombaut #12
Heb ongelofelijk veel zin in de koorrepetitie vanavond. Stoef er zelfs over bij uw collega. Wees opgetogen over het benefietconcert volgende week voor Oekraïne.
Neem ruim op tijd uw gerief, trek uw kekke rode leren vestje aan, fiets fluitend doorheen Gent. Geniet van de zon op uw snoet en de wind door uw haren. Kom gezwind en goed gezind aan bij het repetitielokaal. Sta niet-begrijpend naar het gesloten hek te staren.
Pak uw telefoon en bel uw voorzitter, die u op meewarige toon meedeelt dat ge op dat moment in de kerk van De Pinte moet zijn voor de repetitie. Doe een facepalm. Vloek binnenmonds.
Rij de zes kilometer in ongeveer een kwartier terug naar huis. Wees iets minder goed gezind. Fluit niet.
Zet uw fiets binnen, grabbel uw autosleutels, rij naar De Pinte.
Kom drie kwartier te laat op uw repetitie.
Zie uw voorzitter rologen. Realiseer u dat dat al de tweede keer is dat ge op de verkeerde locatie staat.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #13
Spendeer een hele rustige zondag. Laat u op een bepaald moment gewoon achterover vallen in de zetel, terwijl ge net een paasei met van die heerlijk smeuïge, vloeibare pistachevulling in uw mond plopt. Voel hoe de pistachevulling in uw keel loopt. Voel hoe dat misschien niet helemaal het juiste keelgat is.
Verslik u. Verslik u zodanig hard dat ge a) zelf denkt dat ge er gaat in blijven b) uw dochter begint te panikeren c) uw echtgenoot naar de keuken rent om een glas water d) de tranen uit uw ogen lopen e) uw ribben er zeer van doen.
Geraak er gelukkig door. Drink water. Wrijf tranen uit uw ogen.
Zucht eens diep. Merk dat dat voorlopig nog eventjes geen goed idee is.
Zucht mentaal eens diep.
Neem als troost een nieuw paasei. Wees zeer voorzichtig.
* Stommiteiten van Rombaut #14
Leen uw auto op maandag uit aan uw echtgenoot omdat de uwe meer rijbereik heeft dan de zijne. Stap op dinsdagmorgen in alle rust in in uw auto. Rij onverdroten richting school. Wees blij met uw zengehalte om tien over acht ’s morgens.
Merk, terwijl ge aan het rijden zijt, dat uw radio nog niet aanstaat. Sta er niet bij stil dat uw echtgenoot meestal naar Spotify luistert tijdens het rijden en dat die input daarvan merkelijk stiller is. Zet uw radio aan.
Krijg een halve hartverzakking en spring bijna met auto en al de berm in. Vermijd op het nippertje een fietser die ge ook een rolberoerte bezorgt. Zet het volume 80% stiller en merk dat uw oren piepen.
Schrijf het toe aan karma dat het op dat moment niet net een rustige ballade van Elton John op de radio was, of een nummer van Enya, maar ‘A walk in the park’ van AC/DC.
Zoek uw zen ergens ter hoogte van de berm, tevergeefs.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #15
Weet van uzelf dat planning niet uw beste kant is. Kopieer daarom uw cursus voor uw eerstes op voorhand. Berg die netjes op in uw kluisje. Wees in uw nopjes met uw vooruitziendheid.
Geef een paar dagen later les aan die eerstes. Wil die kopies uit uw kluisje halen. Realiseer u dan dat het sleuteltje van dat kluisje aan uw autosleutels hangt en ge die dag met de fiets gekomen zijt.
Doe een facepalm.
Haal een koffie en doe grammatica en oefeningen met uw leerlingen.
365 – 21 april 2022 – paasklok in De Pinte
Jaarring!
Afgelopen weekend heb ik met mijn koor Cantandum twee concerten gezongen: Jaarring om seizoenen.
Dat concert was oorspronkelijk gepland voor juni 2020 en daarna een paar keer uitgesteld. Deze keer is het gelukkig wél kunnen doorgaan, op zaterdagavond en zondagavond. Het was een uitdagend programma met heel uiteenlopende stijlen, maar ik heb me eigenlijk fantastisch geamuseerd. Het is zalig om te zien hoe je beetje bij beetje als groep beter wordt, hoe alles begint te klinken, hoe stukken die je in het begin maar niks vond, uiteindelijk ongelofelijk mooi worden.
Ik heb er zelf echt van genoten, en ik had de indruk dat dat ook gold voor ons publiek.
BTW, we zingen het nog eens op 30 april in de kerk in De Pinte, als benefiet voor Oekraïne. Allen daarheen!
Koordagje
Normaal gezien doen we dat eigenlijk niet, zo’n koordag. Maar aangezien we over drie weken twee concerten hebben en eigenlijk door corona de laatste tijd niet veel kunnen repeteren hebben, was het wel keihard nodig.
Om half tien stonden we met zijn allen hier in de Zulle in Wondelgem waar onze concerten ook zullen doorgaan. Niet iedereen was er, maar toch bijna.
We hebben gezongen tot half één met een kwartiertje pauze, en dan van half twee tot half vijf met nog een half uur pauze. Het deed deugd, maar de rug vond het niet zo fijn. Ik heb dan op een bepaald moment gewoon een matje uit de auto gehaald en heb al liggend verder geluisterd – het gaat om de afwerking, de details nu – en gezongen. Een beetje vreemd, maar bon.
En onze dirigent, die meende het keihard! Maar hij werd wel een beetje moe…
En we hebben een cateraar in onze rangen, de vrouw van een van de zangers. Ze had voor soep gezorgd, en Orloffgebraad met gesauteerde wortels en puree. Alleen… koos de oven blijkbaar net vandaag uit om het op te geven. Gisteren werkte hij nog, zo werd ons verzekerd. Mja, daar waren we vet mee, als we ons Orloffsgebraad wilden warm krijgen.
En toen viel me iets te binnen: Wolf was aan de overkant, in de kantine van de KAA Gent Ladies, aan het werken, en daar hebben ze ook een oven. Ik even gaan vragen, en jawel, we konden die gebruiken. Om twaalf uur staken dus drie jonge gasten met elk een ovenschotel in handen de parking over, drie kwartier later kwamen diezelfde gasten met stevige ovenwanten terug met dampende schotels. Oef! Middagmaal gered!
Al een chance dat ik hier volk ken…
365 – 05 maart 2022 – topdirigent
Jaarring
Dat ik in een koor zing, dat weten jullie al lang.
Op zaterdagavond 26 en zondagavond 27 maart hebben we eindelijk nog eens een concert, en ik durf echt zeggen dat het goed zal zijn. We hebben intussen ook een zevental studenten van het conservatorium die meezingen.
Kaarten kunt ge dus bij mij krijgen, en daar doet ge mij dan ook een gigantisch plezier mee. EN ge kunt mij komen bekijken als tenor ^^, hier in Wondelgem.
De bijhorende tekst:
Het is eindelijk zover ! Na de grijze, winterse dofheid van de afgelopen twee jaren is de muzikale lente terug in aantocht.
Cantandum serveert je op zaterdag 26 en zondag 27 maart, telkens om 20.00 uur in De Zulle in Wondelgem een kleurrijk palet aan frisgroene lenteliedjes, goudgele zomerdeuntjes, bonte weemoedige herfstklanken en krakend witte wintermelodieën, als een jaarring om de seizoenen heen draaiend.
Alles baadt in een sfeer van licht en ruimte: beeldprojecties en kleureffecten zetten de unieke bloemlezing van a capella-koorwerkjes, liederen voor koor en piano én piano-intermezzi op een ongekende manier luister bij. De verschillende stijlen, van renaissancemadrigaal over romantisch koorlied tot close harmony-bewerkingen van jazz standards, bezorgen elke luisteraar ongetwijfeld een buitengewone “synesthetische” ervaring…
Dit muzikale avontuur laat je niet meer los! Ben je erbij?
Tickets zijn te bestellen via kaarten@cantandum.be of te verkrijgen bij mij. Gewoon even een berichtje sturen en ik hou een kaart voor jou opzij!
Concert
Ons koor, Cantandum, heeft net zoals de rest van de wereld ook een hele tijd stil gelegen. We hadden een concert gepland in juni 2020 maar dat ging uiteraard niet door. Het uitstel naar januari 2021 was ook een maat voor niks, maar nu gaat het eindelijk echt wel door: eind maart geven we twee concerten hier in de Zulle in Wondelgem.
Een en ander leidt er wel toe dat ik hier thuis nog even mag oefenen: een stuk als van Piazolla, of iets van Hindemith, dat zing je niet zomaar eventjes. Ik heb dan ook maar de piano gestemd en ga vooral een deftig stembakje kopen, want evident is het precies niet om de drie snaren per noot op de perfecte herz te krijgen.
Maar ik kan gelukkig wel al weer oefenen. En zingen. En oefenen. En vloeken op bepaalde stukken, dat ook.
Maar het gaat goed zijn, dat weet ik nu al. We hebben een achttal jonge mensen bij, studenten conservatorium, waaronder een aantal studenten zang. Geloof me, dat verschil voel je.
Ik heb er zin in!
365 – 20 februari 2022 – koorklaar
Eindelijk weer koor!
Het was weer heel erg lang geleden, maar eindelijk konden we weer opstarten met Cantandum! Het zal nodig zijn, want eind maart hebben we een concert. Helaas kan ik daar zelf niet bij zijn, al heb ik echt lang getwijfeld. Maar datzelfde weekend is er Omen, een volledig weekend, en als ik dan de afweging moet maken tussen één avond en een volledig weekend… Maar het was dus echt met hartzeer dat ik die beslissing genomen heb, want Jaarringen zal echt wel een fijn concert worden.
Op voorhand was er een doodle rondgegaan: we beginnen met een koordag, en of we liever de zaterdag of de zondag hadden? Goh, de zondag is de dag voor mijn pa, en vorige zondag was hij al thuis gebleven omdat wij corona hadden en volgende zondag gaan Bart en ik gaan eten in The Jane. Zondag was dus geen optie, vond ik. Tot het bericht binnenkwam dat het enkel zondagvoormiddag ging zijn, van half tien tot half een, hier in Wondelgem in de Zulle waar ook ons concert zal doorgaan. Hah, ideaal! Allez, tenminste als mijn liefste dan mijn pa wilde ophalen, en dat zag hij helemaal zitten, gelukkig maar.
Deze ochtend om half tien zat ik dus vrolijk op mijn fietsje in de winterkou met mijn koormap en een thermos koffie richting de Zulle, en ik heb mijn hart uit mijn lijf gezongen.
Ik geef het toe: soms heb ik het lastig met het koor en moet ik me er op donderdagavond naartoe slepen, maar man, ik zing graag… En ik weet ook dat, als ik zou stoppen, dat ik het keihard zou missen. Dus ja, ik blijf zingen, maar dan helaas wel zonder concert. Grr…