Vorige week had ik een kokosnoot meegebracht van de winkel. De kinderen hadden dat namelijk nog nooit van dichtbij gezien, laat staan verse kokosmelk gedronken of vers vruchtvlees gegeten. En ook het gevecht met de kokosnoot was hen vreemd.
Daarstraks vroegen ze me of we het ding gingen openmaken. Ik diepte een els op uit de gereedschapskist, sloeg onder grote belangstelling drie gaatjes in de drie bolletjes, en haalde een rietje. Wolf lustte het niet, maar Merel vond het best lekker.
En toen mochten ze van mij de kokosnoot zelf openmaken, met voornoemde els en een hamer. Pret verzekerd, al was ik er toch niet helemaal gerust in. Zoals ik dacht, is geen van de drie echt zot van het vruchtvlees, maar bon, ze zijn weer een ervaring rijker. En vooral: ze hebben alweer drie kwartier topentertainment gehad! Of hoe je drie kinderen kan bezighouden met een kokosnoot…
