Pokémon cake

Kobe wist vrij snel welke taart hij wilde: een pokémon taart! Hijzelf speelt geen Pokémon Go!, maar zoals bij alle andere spelletjes wil hij er wel alles over weten, en dus leest hij vanalles, bekijkt hij filmpjes, en is hij onze wandelende encyclopedie. Handig, dat wel.

Ik zag het niet meteen zitten om een pikachu of zo te maken – zoals drie jaar geleden de Wrecking Ball – maar zo’n pokéball, dat moest wel lukken. De cakevorm hadden we eergisteren gehaald, de cake zelf gisterenavond gebakken. Om de voetbalzeshoekjes te maskeren, ging er eerst een dikke laag slagroom over. En daarna was het een kwestie van marsepein uit te rollen. Ik dacht dat ik nog bruikbare suikerpasta had, maar dat bewaart dus blijkbaar niet: keihard, en met een voze smaak. Wij dus naar de Aveve om verse marsepein.

Kobe en Merel rolden, ik sneed in vorm en legde over de cake, en werkte dus ook af. Het resultaat mag er best zijn, maar volgende keer doe ik er nog een extra rondje bij, denk ik.

Kobe was in elk geval in zijn nopjes, en het smaakte nog ferm lekker ook.

Negen jaar

Kobes verjaardag dus, vandaag: ze vergaten me wakker te maken, en dus maakte ik om half elf nog pannenkoeken voor het jarige varken.

IMG_5452

Elandje was de eregast, en kreeg zijn eigen mandje met elandhapjes.

IMG_5451

Aansluitend gingen we richting de winkel: Kobe wilde graag macaroni met hesp en kaas voor zijn verjaardag, en wie ben ik om hem dat te weigeren? Ik maakte dus een gigantische pot klaar, en Kobe at er een behoorlijk deel van.

Na de middag, zo rond een uur of drie, reden we richting Supra Bazar: ik moest nog schors hebben, wilde even naar de tuinstoelen kijken, en vooral: Kobe wilde graag een legoset voor zijn verjaardag. Helaas, wat hij wilde, hadden ze niet binnen. Maar we keken wel nog even naar de boekentassen, en jawel: zowel Kobe als Merel vonden hun goesting! Kobes boekentas was echt aan vervanging toe, en Merel moet een grotere hebben, nu ze naar het eerste studiejaar gaat. Kobe koos voor een (goedkoop) exemplaar van Pokémon, en Merel koos een – hoe kan het ook anders? – mooie paarse Frozenrugzak. We vulden nog wat schoolspullen aan, en dat was dat, toch voor de Suprabazar.

We reden dan maar binnendoor naar Evergem, naar speelgoedwinkel Dierkens, maar ik had eerst online moeten checken: die was dicht wegens vakantie. Groot gelijk, die mensen, maar Kobe was toch wel serieus ontgoocheld. Ik stelde daarop voor om alsnog naar Dreamland in Lochristi te rijden, en zijn ogen begonnen te blinken. Wat ne mens al niet doet voor zijn jarig kind…

In de Dreamland hadden ze gelukkig wél de nodige Lego Ninjago, en Kobe kocht een mooie doos, en kreeg er nog een kroon en een jojo bovenop omdat hij jarig was.

In het terugrijden passeerden we nog even langs de Action, omdat ik dringend een nieuw oplaadkabeltje voor mijn iPhone van doen had. Het werden er twee, met nog een kaartlezertje, een B-damanfiguur voor Kobe, een kleurboek voor Merel, en een doos met drie Van Haasterpuzzels en een extra spelletje voor amper 3.99 euro. Kobe blonk nog meer, intussen.

We waren relatief laat thuis, maar er was nog meer dan tijd genoeg voor de gevraagde croques monsieur, mét ananas voor Kobe, buiten op het terras.

Toen ik hem ’s avonds in bed stopte, vond hij het een fijne verjaardag, ondanks het feit dat we niet toegekomen waren aan het maken van een cake en zo. Dat is dan maar voor morgen, besloot hij.

Het nuttige en het aangename

Het leuke aan Project 2016 is dat het meestal maar eventjes werk is, zonder dat ge het gevoel hebt dat ge een ganse dag aan het kuisen zijt. Vandaag zijn Wolf en ik er nochtans voor gegaan: voor Kobe op kamp vertrok, had ik al eens met hem zitten overdenken of we zijn kamer ook niet konden reorganiseren. Hij zag dat helemaal zitten, maar moest ze eerst nog wel opruimen, en dat was blijkbaar wel moeilijk…

Enfin, intussen is hij op kamp, en wilden Wolf en ik wel voor een verrassing zorgen. We hebben dus met zijn tweetjes alle rommel op zijn bureau geladen, en hebben zijn kamer compleet anders gezet. Het heeft wel iets, alleen is er weinig plaats voor zijn bureau…

IMG_5188

Ik ben er dus nog niet helemaal uit, om eerlijk te zijn. Het kan best zijn dat we het alsnog veranderen :-p

Ik moest ook nog even in Mariakerke op school zijn, en toen hebben Wolf, Merel en ik nog een paar caches opgepikt. Eentje daarvan lag aan het Mariakerkse gemeentehuis, en ik heb dus nooit geweten dat daar zo’n groot park bij lag. Enfin, groot is misschien niet het woord, maar wel park, met een stukje bos en als. Moh…

Geocachen: de max van een hobby!

Paalknuffel

Ik was net aan het koken met Xavier – ik moet geen les geven op vrijdagmiddag – toen de telefoon ging: de lagere school. Dat ze even wilden melden dat Kobe daarnet keihard tegen een paal was geknald, dat zijn gezichtje dik stond, en dat ze papieren voor de dokter gingen meegeven, indien nodig. Of ik hem moest komen halen? Ik hoorde Kobe in de achtergrond zeggen dat dat niet nodig was, dat het wel ging lukken.

Bon, dat was dat, dacht ik.

Tot hij tegen kwart voor vier thuiskwam, en ik toch wel wat verschoot. ’t Is dat een foto niet 3D is, want het was toch wel erger dan het op foto lijkt.

IMG_1698

Zijn lip stond helemaal dik, maar dat is het minste: een lip heeft niet veel nodig om op te zwellen.
Zijn linkerkaak stond ook helemaal dik, maar dat zie je nauwelijks op de foto, tenzij je echt begint te vergelijken met de andere kant, net zoals zijn oogkas.

Zijn neus had uiteraard stevig gebloed, maar wat me toch iet of wat zorgen baarde, was de bovenkant van zijn neus, daar waar een bril zou staan. Die stond namelijk ook helemaal dik, en dat zou eventueel kunnen wijzen op een interne bloeding. Dus toch maar richting dokter. En het eerste wat die zei, was: “Hmm, ik ga toch even in zijn neus kijken, want ik zou niet willen dat er daar een bloeding en vooral een zwelling ontstaat”. Gelukkig was er niks aan de hand, maar mijn zorg was dus niet onterecht.

Zij zei wel dat we hem, in het kader van een hersenschudding, elke twee uur moesten wakker maken, maar dat heb ik het kind niet aangedaan. Ik kreeg hem al met moeite wakker rond elf uur, en toen was hij behoorlijk grumpy omdat ik hem uit zijn slaap haalde.