kleutertheater

23/07/201426/07/2014

Dromen van Luchtballonnen

Deze voormiddag ben ik opnieuw met de kinderen naar de Bargiekaai getrokken, en wel voor een bijzonder charmante voorstelling. Het waren nog maar try-outs, maar we genoten.

Ik schreef er het volgende verslag voor Gentblogt voor:

Ik heb het echt wel voor kleutertheater, en ik heb dan ook al een ganse reeks voorstellingen gezien.

Morgen heb ik nog een kleine, fijne aanrader voor u, in de Bargiekaai. Strikt genomen zijn het try-outs, en ze staan nergens vermeld in de programma’s of zo, maar als u een kleuter in huis hebt, dan weet u morgen waar naartoe: naar Dromen van Luchtballonnen.

De kleine prinses kan namelijk niet slapen. Ze wuift heel graag naar mensen, maar ze blijft dat ook ’s nachts doen, en ze kan maar niet in slaap vallen. Het resultaat is een klein, nukkig, vervelend nors prinsesje dat de mensen eerder mijden. Maar dan heeft de koningin een schitterend idee. De prinses heeft het er eerst niet zo voor, maar blijkbaar werkt het wel…

Wanda en Mieke gebruiken alle mogelijke attributen, gewone alledaagse dingen, en zingen daar ook gewone alledaagse liedjes bij. Maar net dàt geeft dit stuk zijn charme: het is voor kinderen heel makkelijk te begrijpen, en ik ben zelf ook meermaals in de lach geschoten. Ze doen duidelijk ook hun best om de volwassenen te charmeren, en dat lukt wonderwel.

Compagnie Oelala! is een kersverse samenwerking tussen Mieke Delanghe en Wanda Joosten. Zij putten inspiratie en creatie uit het leven en de dingen die ze op hun pad tegenkomen. Beiden hebben ze een solide ervaring als podiumartiest en theatermaker, en dat wil ook wel helpen.
Met deze productie willen ze groot en klein weer aanzetten tot een vrije fantasie en speellust. Met oude dingen maken ze nieuwe beelden, en zo komt een vertelling tot leven.

Maar de beste reclame blijft de uitspraak van mijn zevenjarige, na afloop: “Goh mama, dat was mooi!”

U moest al weg zijn!

Deze voorstelling is morgen 24/7 nog te zien om 11u en 16u in de Toren van Babel, Bargiekaai 1, 9000 Gent.
Tickets: kinderen tot 12 aan 6 euro, ouders en grote broers en zussen aan 8 euro.

21/07/201422/07/2014

De Koning zonder Schoenen (3+)

Deze morgen toog ik dus met Merel richting Arca. We hadden een zalige moder-dochterochtend, en vooral ook een prachtige voorstelling. Bij deze de bespreking die ik schreef voor Gentblogt. Waar anders?

Om even met de deur in huis te vallen: dit is veruit het mooiste decor dat ik ooit gezien heb bij een kleutervoorstelling!
Nee serieus, volledig Magritte, en op een even surrealistische manier gebruikt ook nog. Maar bon, dit dus even ter zijde.

Daarstraks werd op mijn twitter gesteld: “Ik heb nog nooit iets slechts gezien van 4Hoog”, en ik kan dat alleen maar beamen.

Ook nu is het een prachtige, poëtische voorstelling, die, hoewel ze nooit te moeilijk wordt voor kleuters, ook volwassenen zonder meer aan het lachen brengt. Het verhaaltje is nochtans simpel: de koning lacht van ‘s morgens tot ‘s avonds, want naast een gouden kroon, een gouden mantel en een gouden ring met een echte rode steen, heeft hij de mooiste, beste, schitterendste, prachtigste gouden schoenen van de hele wereld, en daar is hij ongelofelijk trots op.

Tot ze op een ochtend verdwenen zijn…

De koning is ontroostbaar. Hij krijgt klompen van zijn kokkin, maar gooit die al snel teleurgesteld in de vuilnisbak.

Dan komt een wulpse jongedame in het rood, en wanneer ook zij ontdekt dat zijn schoenen verdwenen zijn, biedt ze hem haar gouden hoge hakken aan. Maar uiteraard kan de koning daar niet op lopen, en ook die verdwijnen in diezelfde vuilnisbak.

Tot hij uiteindelijk te weten komt waar zijn kostbare schoenen naartoe zijn. En hij vaststelt dat hij ze misschien eigenlijk toch niet echt terugwilt, want ze worden nu veel beter gebruikt.

Slotsom: als u kinderen heeft tussen drie en zeven, rep u morgen naar Arca. Het zal u geen minuut berouwen, dat beloof ik u.

20/07/2014

Pieter Konijn (3+)

Met Merel ging ik deze voormiddag alweer naar de Bargiekaai, naar een voorstelling van Fabio, met wie ik nog samen dictie heb gevolgd. We hebben altijd gezegd dat we ooit eens samen een cabaretprogramma gingen maken. Dat is er nooit van gekomen, maar hij zit dus wel professioneel in die wereld. En doet dat bijzonder goed, vind ik.

Merel zag het overigens helemaal zitten:

Ze mocht op een bepaald moment ook het picknickdeken bijhouden, en was daar apetrots op, en voor een keertje helemaal niet verlegen.

Oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt dus.

Kleutertheater is vaak infantiel, en daardoor ergerlijk voor de vergezellende ouders. Maar als u eens een echt charmante, kleine voorstelling wil zien met uw kleuter, ga dan naar deze voorstelling van Blindevink.

Het verhaaltje is zoals een kleuterverhaal moet zijn: rechtlijnig, met een zeer dikke rode draad, die vaak herhaald wordt. Pieter Konijns neefje Benjamin is jarig, en ze gaan een picknick houden.

Maar wat heb je nodig voor een picknick? Juist, een deken, borden, en bestek en bekers. Dat moet Pieter Konijn dan allemaal halen bij zijn vriendjes: de egel vrouwtje Plooi,

de kikker Jeremias Hengelaar,

en de eekhoorn Hakketak.

Hij doet dat met aanstekelijk enthousiasme, een ukulele, leuke meezing- en meedoeliedjes, en interactie met de kleintjes. En die kleintjes, die vonden het prachtig!

Oh, en als je op voorhand de kleurplaat op de site afprint en inkleurt, kan je er misschien wel een verrassing mee winnen!

Pieter Konijn
Theater Blindevink
Bargiekaai 1
Nog op 21,25,26 en 27 juli, telkens om 11.00u.
Tickets via 0495/54.96.23 of www.blindevink.be
6€/8€ (12+)

22/07/201324/07/2013

Tinkelbel

Omdat gisteren De Heksen zo waren meegevallen, ging ik deze voormiddag met Merel en de jongens (vrijkaarten voor Gentblogt) naar Tinkelbel, de kleutervoorstelling. Wat ik ervan vond, kan je lezen op Gentblogt, en neem ik hier ook even over voor u ^^

Deze blogpost is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders?

Tinkelbel ofte een elfje dat naar het elfenbal wil.

Ook kleuters hebben recht op een portie cultuur af en toe, al is het dan meestal nog met de kleine c. Maar je kan ze niet vroeg genoeg laten kennis maken met theater en dergelijke, vinden wij hier ten huize.

En dus stonden we gisteren netjes om elf uur klaar aan de Toren van Babel aan de Bargiekaai, voor de voorstelling Tinkelbel van Theater Uitgezonderd. Voor het verhaaltje moet je het als volwassene niet doen, maar een peuter van twee en een half vindt het perfect verstaanbaar, en, aan de reacties te zien, ook ronduit zalig!

Het elfje Tinkelbel wordt wakker in het elfenbos, doet even wat aan persoonlijke hygiëne, laat iedereen, inclusief de ouders, even mee aan ochtendgymnastiek doen, en krijgt dan een brief waarin ze uitgenodigd wordt voor het elfenbal. Paniek natuurlijk, want het is die avond al, en ze moet nog tal van voorbereidingen treffen. Wat een geluk, een ganse zaal vol kinderen die haar willen helpen!

En geloof me, dat doen die kinderen maar al te graag. Ze roepen, applaudisseren, kijken met open mond naar de handpoppen die fungeren als andere personages, verzamelen blaadjes of druppels, doen de elfendans, en wel meer van dat soort dingen. Heel af en toe sluipt er eens een opmerking tussen die ook de volwassenen doet gniffelen, maar dit is vooral een voorstelling die puur op kleuters is gericht, en duurt daarom ook amper drie kwartier.

Op het einde gaat Tinkelbel weer slapen, en als er dan een meute kleintjes eerbiedig rond gaat staan om te kijken, en fluistert dat we stil moeten zijn, dan weet je dat het goed was. Onze peuter is het overigens de hele dag blijven herhalen: “Tinkelbel sjaapt, he mama? Moete stil zijn!” En meer cultuur moet dat voorlopig niet zijn.

Tinkelbel (3+)
Theater Uitgezonderd
Toren van Babel, Bargiekaai 1
Speelt nog op 25 en 27/07 om 11.00
www.uitgezonderd.be