Toen ze kleiner was, wilde Merel enkel en alleen rokjes en kleedjes dragen. Stàpels kousenbroeken heeft ze versleten.
En toen was dat plots gedaan. Zomaar. Ik heb nog nieuwe kousenbroeken, in de verpakking en al, doorgegeven aan het nichtje. Tsja. Ze wilde enkel nog van die soepele stretchbroeken dragen. Je weet wel, bijna zoals leggings, maar in dikker stof en wel degelijk met een rits en opgenaaide broekzakken. Oh, en rokjes, dat kon wel, maar dan met leggings, niet met broekkousen.
Nu kwam ze af met een gat in een van haar broeken, en blijkbaar was dat niet het enige gat, maar was de hele broek zo goed als versleten. Idem een tweede en zelfs een derde exemplaar. “Thuisbroeken” maar dus niet meer om mee naar school te gaan.
Merel en ik zijn dan gisteren maar gaan shoppen. We doen dat allebei niet graag, maar soms moet dat gewoon. Ze had les tot kwart voor zes in de Poel, maar gelukkig is de C&A, onze favoriete winkel, open tot half zeven. Na een heuse kies- en pasbeurt kwam ze met drie broeken, waaronder een gouden exemplaar, en een kersttrui die ongelofelijk schattig en wollig is, buiten.
Je had haar moeten zien glunderen! Yep, mijn dochter en ik, dat zit helemaal goed!
