Komt dat tegen zeg: ik had een verschrikkelijk drukke middag, en mijn lijf heeft het uitgehouden! Ik ben wel pompaf en doodop nu, maar bon.
Het begon met Bart die na het eten richting station moest. Ha ja, hij heeft tot na nieuwjaar geen rijbewijs, dus ik ben chauffeur van dienst, als het lukt. Brussel is te ver voor me, maar het station is geen probleem. Bon, Merel en Kobe – Wolf zit op GWP in Bredene – mee de auto in, en wij om kwart na een richting station. Bart werd netjes afgezwierd, en wij reden terug de R4 op, naar Kobes muziekles in Evergem. Kwart voor twee draaiden we de parking van de Aldi op. Yup, die ligt naast de muziekschool, en we hadden nog margarine nodig om verjaardagscakes te bakken. Maar zo maar even een pakje boter halen draaide uit op gewoon boodschappen doen, een halve koffer vol.
Merel hielp me alles in te laden, en we reden verder, richting de speelgoedwinkel. Morgen is het haar verjaardag, en ze krijgt een giga Barbiehuis van ons, maar dat komt maar over twee weken toe, vrees ik. Ik vond het zo zonde om dan op haar verjaardag zelf met lege handen te staan, en ik had gedacht om zelf nog een barbie te halen voor haar. Alleen is mijn dochter nogal eigenzinnig, en was ik er redelijk van overtuigd dat ik de verkeerde Barbie zou kiezen. Dat bleek ook zo te zijn: in de winkel ging ze resoluut voor de barbiefiets. Ha ja, poppen had ze al genoeg, ze wilde liever nog extra’s.
Aansluitend reden we naar de Aveve om onze voorraad croissants aan te vullen, en voedingskleurstof te halen voor de cakes.
Tegen dat we thuis waren, was het dus kwart voor drie, en ging ik na het uitladen snel snel nog even liggen. Even, want om drie uur moest ik alweer bij de kinesist zijn. Merel bleef thuis tv kijken, en ik liet me heerlijk onder handen nemen. Dat deed zo’n deugd, dat ik na de kinesist nog even verder reed richting Carrefour, Zeeman en Loods 3, op zoek naar een stevig paar handschoenen voor Bart. Ik heb van die goeie warme gevonden, maar of Bart ze gaat willen dragen, blijft natuurlijk wel de vraag. Goh ja, anders zijn ze voor Wolf.
Toen was het tien over vier, en ik moest om half vijf Kobe weer ophalen van de muziekles. Naar huis rijden was te zot, want ik moet dan voorbij zijn les passeren, en vooral het fameuze kruispunt met de R4 over. Ik ging gewoon thuis komen en terug moeten rijden, redelijk idioot dus.
Dat betekende dat ik een kwartiertje over had, en ik ben dan maar een kijkje gaan nemen op het kerkhof van Evergem, dat ook naast de muziekschool ligt. Kerkhoven stralen rust uit, en nu ze volledig versierd zijn met bloemen, hebben ze nog iets extra.
Achteraan ligt een aantal graven met eeuwige concessie, maar de meeste zijn sterk verwaarloosd of zelfs volledig overwoekerd.
Enfin, tegen half vijf pikte ik Kobe op, en reed naar huis. Ik gaf mezelf een half uurtje respijt, en begon dan aan de twee cakes voor Merels verjaardag morgen. Ze wilde, net zoals vorig jaar, opnieuw twee kleuren cake, waarbij je dan een vlindertje verwisselt. We maakten samen het deeg, staken ze in de oven, maar pas rond half tien ’s avonds heb ik de cake nog in plakken gesneden, de vlindertjes gedaan, alles netjes stuk per stuk in een servetje gewikkeld, en ingepakt. Oh, en dan nog slingers opgehangen en zo, en haar cadeautjes klaargelegd.
Ik ben doodop, maar wel bijzonder blij dat alles gelukt is!!
