Kapper
Ook Wolf moest dringend weer naar de kapper. Hij was wel in het begin van juli geweest, maar toen was het eigenlijk niet echt kort gezet, en intussen was het echt weer helemaal uit model en veel te lang. Op aanraden van mijn kuisvrouw reden we deze middag naar de Wondelgemstraat, bij kapper Erkan. Het is er echt niet groot, en ze waren met drie volop aan het knippen en tegelijkertijd aan het ratelen in het Turks, en er zaten ook nog twee wachtenden voor ons. “Geen probleem, mevrouw”, zei Erkan, “over maximaal een kwartiertje is het aan uw zoon”. Ik posteerde Wolf in een van de wachtzetels, en ging intussen op zoek in de Wibra naar iets goedkoops en zeer wijds om te verknippen voor de nieuwe LARP. Toen ik tien minuten later terugkwam, dacht ik dat het wel stilaan aan Wolf zou zijn.
Ja man, hij was eigenlijk al net klaar, enkel nog de gel! Zijn haar is eigenlijk wel heel erg kort, met een leuke ‘kuif’ bovenaan. Serieus wennen, maar wel heel knap, eigenlijk. Bon, aan de kassa vroeg de kapper: “Is hij al twaalf?” Ik schudde ontkennend, en toen bleek dat ik de volle vijf euro moest betalen. Voor volwassenen is het blijkbaar tien euro :-p
Toegegeven, ze hebben er geen tien minuten werk aan gehad, en het is zonder wassen en zo – wat ik persoonlijk niet nodig vind – maar dat is nu toch echt wel spotgoedkoop? En heel erg snel zonder afspraak: ik denk dat ik vanaf nu een vaste kapper heb voor de heren hier thuis :-p
Nog even een voor/na foto:
En Wolf ziet er meteen ook een stuk volwassener uit :-p
Een dag vol variatie
Omdat ik gisteren nogal laat op de Nachtkronieken was blijven hangen, heb ik nota bene geslapen tot half elf. Ik heb me nog moeten haasten om te ontbijten en te douchen, want om elf uur stonden hier twee flinke kerels, oudleerlingen die de haag kwamen scheren. Omdat de arme haag nu toch al gans geabimeerd is doordat ze meer dan een meter is ingekort, leek het ons het ideale moment om ze ook aan de straatkant flink kort te zetten, zo’n halve meter minder. Het ziet er nu toch al niet meer uit. Meteen hebben de heren ook het woekerende onkruid flink aangepakt, al maak ik me geen illusies: over een maand staat het terug even hoog. Maar bon.
Intussen sorteerden de kinderen eens het tuinspeelgoed uit, en haalden er alle kapotte waterpistolen van tussen.
Bart mestte (een stuk van) zijn kleerkast uit, volledig uit eigen beweging, en ik deed een stapel kleinere onnozelheden, zoals bijvoorbeeld twee keer de kabel te repareren, die de heren netjes hadden doorgesneden. Ook binnen werd alles opgeruimd, en ik voelde me geïnspireerd door het haagscheren, en zette de tondeuse in Kobes veel te lange haar. Er kwam zowaar een proper ventje vanonder.
Bart maakte intussen een fantastisch speltbrood, niet met de bakmachine, maar met de Kitchen Aid, meteen zijn eerste wapenfeit met het ding.
En tegen kwart voor vijf kwam hier een aantal oudleerlingen langs voor een gezellige babbel en versgemaakt ijs met fruitsla, en bleven zowaar tot half negen! Leuk was het wel, ze voelden zich hier duidelijk op hun gemak. Voor herhaling vatbaar, trouwens.
365 – 21 augustus 2015 – kapper
365 – 15 januari 2015 – kapper
Doet nog eens van plog
Plog? Yup, picture log, ofwel je dag vastleggen in fotootjes. Heb ik al eens eerder gedaan hier, en ik zag het voor het eerst bij Lilith. Leek me wel nog eens leuk voor vandaag.
Voor het eerst in quasi twee maanden vroeg opstaan. Het piekt. Maar er moet gewerkt worden vandaag.
Ook de kinderen moeten opstaan, want die gaan vandaag eerst even mee naar het werk, en dan naar oma. Ik ging ze dus wakker maken.
Wolf vond het niet leuk.
Maar bon, een douche doet wonderen. Ook al ziet er dat zo niet uit.
Merel zag het alvast een pak beter zitten, zo met haar kleedje aan en al.
Maar kom, met gedroogde haren, lenzen in en wat schmink op uw toot ziet een mens er alvast ook wel beter uit.
Ontbijt. Dju, ’t is vroeg daarvoor.
Om half negen stonden we in de leraarszaal op school. Ik moest één leerling delibereren, de tweede in de rij, en daarom konden de kinderen wel heel eventjes mee komen.
Daarna cruisen door het mooie Drongen richting Zomergem.
Bij oma thuis mochten ze opa wakker maken. Die sliep nog bijzonder diep, en toen er drie kinderen boven op hem sprongen, met een luide “Boe!”, sprong hijzelf bijna een meter omhoog. Letterlijk. Wij lagen gewoon slap van ’t lachen!
Opa kon er gelukkig ook mee lachen.
Bon, terug naar Gent, en meer bepaald Sint-Amandsberg, om Wolfs ziektepapieren te laten invullen door de dokter.
Een paar huizen verder moest ik dan bij de kapster zijn: een nieuwe asymmetrische korte snit voor het felle kleurtje.
Nog even langs een paar winkels passeren:
En een havermoutpannenkoek met vers fruit fabriceren als middagmaal. Die overigens zo lekker rook, dat hij op was voor ik aan een foto dacht :-p
Nog even wat werken voor Gentblogt met een koffietje erbij:
En dan weer naar school: personeelsvergadering.
Mét vakantietraktatie!
Daarna opnieuw de kinderen ophalen – en als ik eerlijk ben, is dan het ganse plogidee een beetje uit mijn hoofd gegaan. Toen we thuiskwamen, was er wel nog het katje (waarover morgen meer) dat opnieuw in de tuin zat.
Maar avondeten, in bed stoppen, een grote kooi ophalen bij een vriendin en daar gigantisch lang blijven plakken, nee, dat zit niet meer in het plog. Gewoon vergeten. Kan gebeuren, zeker?
365 – 10 mei 2014 – rood kopje
Kapper
Onze jongens waren weer van het langharige tuig, en dus drong een scheerbeurt zich op. Want ja, ze hebben allebei een hekel aan de kapper, en hebben veel liever dat mama er de tondeuze in zet. En zo geschiedde.
Bij Wolf ben ik de foto’s vergeten, van Kobe heb ik mooie voor-na foto’s. Het lijkt wel een ander kind.