Deze morgen stonden we op met een gans vers sneeuwtapijt, dat eigenlijk al quasi meteen aan het smelten was. Bizar eigenlijk, het was nochtans maar 1° buiten. Tegen elf uur waren we allemaal ingepakt en stonden we buiten om een sneeuwman te maken, en wat voor een!
Aansluitend, met natte handschoenen en blozende kaken, reden we naar de Mont Rigi om daar te eten. Tradities zijn er om in ere te houden, en het eten is er ook echt lekker. Het uitzicht op de tuin en de venen was trouwens prachtig. Terwijl we er zaten, begon het nog eens stevig te sneeuwen: adembenemend mooi. De jongens hielden een sneeuwballengevecht, en we liepen nog even tot aan de rand van de venen, waar we de bevroren laag water van de takken plukten, alsof het een gewei was.
We reden voorbij de Mont Rigi, naar Jalhay en zo naar de Gileppe. En daar, tot onze grote verbazing, had het niet of nauwelijks gesneeuwd en lag alles groen. We liepen tot aan de gigantische toren die er staat, namen de lift tot boven, daarna helemaal tot beneden, liepen over de dam tot aan de reusachtige leeuw, en wandelden dan terug om een geocache op te pikken en van het uitzicht te genieten.
Daarna reden we terug via Jalhay, alwaar we een mini-multicache vonden, een toertje rond de kerk. Leuk gedaan! We sprongen binnen bij de bakker, en reden daarna weer sneeuwwaarts. De twee jongsten waren koud en moe, zeiden ze, en het begon te schemeren, dus reden we naar huis. En effectief, op de achterbank zaten ze alletwee diep te slapen.
Terug thuis namen de kleintjes een uitgebreid bad om op te warmen en proper te worden, ik hing alle doorweekte handschoenen netjes te drogen, en Wolf installeerde zich met Netflix. Na het eten vloog Merel in bed, en keken wij drie nog naar Red. Enfin, Kobe maar gedeeltelijk, want ook hij moest dringend gaan slapen. Hij is sowieso morgen om zeven uur wakker, hij kan dan verder kijken 🙂
En intussen zit ik hier nog op mijn eentje te genieten van de stilte, en is het buiten hard aan het sneeuwen. Onze sporen van vandaag zijn volledig uitgewist, en het ziet ernaar uit dat er morgen een stevig pak zal liggen. Blij dat we onze auto beneden hebben laten staan, ook al konden we bij het thuiskomen wellicht wel boven geraken.
Ik denk dat ik maar eens met mijn boek in mijn bedje kruip: lekker warm en gezellig, en ik ben eigenlijk ook wel moe van al dat buiten lopen en sneeuw spelen…