Geplaatst op

Nieuwe matras

Een van de dingen aan een natuurlatex matras is, naast het feit dat het eigenlijk zalig slaapt, dat ze plots doodvalt. Als in: quasi van de ene dag op de andere is ze haar veerkracht grotendeels kwijt.

Die van ons was dat eigenlijk al een paar weken geleden, had ik de indruk. En dus pakte ik vandaag de kinderen op, sommeerde iedereen in de auto te kruipen, en reed naar Ikea. Ik weet het, er zijn wellicht betere matrassen dan dat, maar ik heb door onze Ergosleep lattenbodem maar een beperkte keus, en de matrassen van de Sleepy zijn onbetaalbaar. Soit, we aten er zonder aan te schuiven, ik dropte alle drie de kinderen in de Smaland, en ging op mijn gemakje uittesten en rondlopen.

Het leuke aan Ikea is dat je meteen je spullen kunt meenemen. Enfin, even wachten aan de stock, dat wel, maar verder? De matras ligt er al op, ik ben benieuwd. En verder kan je natuurlijk niet de Ikea verlaten zonder een aantal kleine, fijne spullen en prullen. En planten, dat ook :-p

Geplaatst op

Usability bij Ikea

In de hal wilde ik een bankje of zo, iets waar de kinderen zich bij het thuiskomen van school op kunnen neerzetten om hun schoenen uit te doen. Even googlen bracht me bij, jawel, alweer Ikea, waar ze perfect hadden wat ik zocht.

tjusig-bank-met-schoenenopberger__0092902_PE229646_S4

Strak, zwart, en met plaats om schoenen te zetten.
Ik had twee weken geleden al meegebracht, en heb dat vorige week, tijdens Zuiddag, in elkaar gezet.

Het fameuze platte pakket zag er bij openen als volgt uit, en ik vond dat er een zeer grappig kartonnetje in zat.

IMG_2185

Iets later werd ik met een vervelend probleem geconfronteerd: zet maar eens een zijkant met voorgeboorde gaten erop, als de buizen alle kanten uitgaan. Tegen dat er drie op hun plaats zitten, zijn de andere zes alweer verschoven. Klinkt wellicht bekend, nee?

IMG_2186

En toen kwam er een Aha-Erlebnis van formaat (ook wel te vinden in de handleiding, overigens, maar die is, zoals welbekend, voor mietjes): dat kartonnetje! Jawel!

IMG_2187

Alle buizen netjes op hun plaats, de tweede zijkant stond er op tien seconden op, en het karton heb je dan maar weg te scheuren.

Wel, dàt noem ik nu eens usability. Een dom kartonnetje dat het in elkaar zetten ongelofelijk veel makkelijker en minder frustrerend maakt. Serieus. Chapeau, Ikea. Dat is dus een van de redenen dat ik bij jullie koop. Gewoon dat soort kleine dingetjes.

Oh, en ook wel omdat het gewoon mooi is, daar in de gang. En praktisch.

IMG_2349

Geplaatst op

Blaadjes

Zo langzamerhand ben ik het “nieuwe” huis naar mijn hand aan het zetten. Alles is ongeveer voor 90% af, en ik ben eigenlijk aan het wachten op die 100%. Maar de gordijnen hangen er bijvoorbeeld al, en ik ben aan het denken over de kadertjes links en rechts.

Wat ik intussen ook gedaan heb, is een muursticker opgehangen op de effen witte schuifwand van mijn wasplaats. Ik vind het geslaagd, maar ik heb de indruk dat Bart er niet zo gelukkig mee is. Ach ja, hij doet dan ook de was niet ^^

IMG_9226

IMG_9225

Geplaatst op

Lamp

In de paasvakantie waren we de reeds gekochte lamp – een gewone lampenkap, eigenlijk – gaan inwisselen voor een nieuwe, bijzonder coole Ikea PS 2014, ofte een Death Star, zoals hij blijkbaar ook genoemd wordt. Ik ken er zelfs die van plan zijn hem volledig te schilderen zoals de echte Death Star. Ik was ook meteen verkocht toen ik hem zag, en heb er eentje voor Wolf met turkooizen binnenkant, en voor Kobe met oranje. Die van hem wil nog niet branden, die van Wolf wel, en het ziet er echt de max uit.

Dit is de lamp in gesloten toestand:

IMG_9211

en dit is als ze openstaat:

IMG_9212

Geef toe, veel cooler dan dat wordt het toch niet voor een jongenskamer?

Geplaatst op

Gordijnen

Vorige week zaterdag ben ik met Wolf en Merel niet alleen om dat loopfietsje gereden, maar ook meteen in Ledeberg stof gaan halen. Ha ja, de jongens hadden nog geen gordijnen. Niet dat ze die strikt genomen nodig hebben, want  ze hebben rolluiken, maar het geeft toch meteen een stuk meer aankleding en sfeer, om niet te spreken van het kleuraccent.

Tot mijn grote verbazing hadden ze de perfecte kleuren in een mooie stevige garbardinestof, voor zes euro per meter. Voor Wolf volstond 5 meter, voor Kobe heb ik er zes mee (maar ik moet het eigenlijk nog nameten, desnoods haal ik er nog wat bij). Ik heb me gehaast om die van Wolf af te hebben voor zijn feestje – niet dat die jongens gingen wakker liggen van gordijnen, maar kom – en dat is me nog gelukt ook. Ik vind ze bijzonder mooi, en ze zijn nog behoorlijk verduisterend ook. En dat voor dertig euro (plus gordijnlint en haakjes, maar daar heb ik geen idee van wat me dat destijds heeft gekost, ik had er nog liggen). Oordeel zelf maar.

IMG_9228

Die van Kobe zijn voor later, daar moet ik trouwens nog rails voor installeren.

Maar hier beneden, hier zijn er intussen ook nieuwe. Niet allemaal: de ‘oude’ gordijnen zijn ook nog maar een paar jaar oud, en die heb ik destijds laten maken, in licht taupe wilde zijde. Maar aangezien er nu extra ramen zijn, had ik ook extra gordijnen nodig. Bart wilde graag rode, en ik zag dat eigenlijk ook wel zitten. Alleen is het een behoorlijke lengte, en moest ik het eens opmeten en dergelijke.

Tot ik in de paasvakantie met de kinderen in de Ikea liep, en er voor 40 euro een prachtig paar dieprode gordijnen zag. Weliswaar voor een lang smal venster, maar bon, daar viel nu wel een mouw aan te passen. Ik stikte beide panden aan elkaar, hing er haakjes in, en jawel: perfect! Want gordijnlint zat er al aan, en alle randen waren netjes afgewerkt. Ik moest ze enkel nog inleggen, dat wel. Eerder deze week ben ik dan tijdens de rugbytraining met Merel nog eventjes naar de Ikea gereden voor een tweede paar, en intussen hangt ook dat al op.

IMG_9246

IMG_9240

IMG_9241

Voor 80 euro (+ de haakjes) heb ik nu dus hele mooie gordijnen, met nauwelijks werk aan. In een andere winkel heb je er nog niet eens de stof voor…

Enfin, ik ben een gelukkig mens. Nu nog gordijnrails aan het nieuwe zijvenster hangen, en dan kunnen de overblijvende taupe gordijnen daar. Gelukkig is daar verder geen werk meer aan ^^

Geplaatst op

Van Zelfbouwmarkten en Ikea’s en dergelijke oorden

Na een rustige voormiddag, een beetje een vergeten en dus snel in elkaar geflanst middagmaal stuurde ik Kobe naar een vriendje wat verderop in de straat om te gaan spelen, laadde ik de twee anderen in de auto – Wolfs speeldate was ziek gevallen, het ventje – en reed ik fluks naar Ninove, alwaar ik in de Zelfbouwmarkt op zoek ging naar allerhande spullen voor de nieuwe badkamer van de jongens. We namen een huisnummer mee, twee handdoekstangen, een zeepbakje, twee tandenpoetsbekers, twee kapstokken, en de gewonnen Hue lampen. Ik had zelfs nog over van mijn gewonnen 250 euro! Dat zal dus voor de volgende keer zijn ^^

Omdat we er eigenlijk nog redelijk vroeg buiten waren, en we toch voorbij de Ikea moesten passeren, wipten we daar ‘snel’ even binnen om nog wat extra planken voor de schoenenkast op te halen. De kinderen waren zó flink geweest dat ze nog een vieruurtje kregen: pannenkoeken voor Merel, een ijsje voor Wolf, en een half stukje taart voor mezelf. De rest was voor Wolf dus.

En toen was het weer eens duidelijk dat ‘snel’ een loos begrip is in de Ikea. We hebben inderdaad planken meegebracht, da’s waar. Maar meteen ook een badkamervuilbakje, een lamp voor Wolf, een extra knuffel, een extra handvat voor in de keuken, twee badkamermatjes, en ik ben wellicht ook nog een hoop dingen vergeten.

Reken daarbij een wachttijd aan de klantendienst van een kwartier voor een vijs die ze niet hadden, en u weet ook wel dat we niet om vijf uur thuis waren. Gelukkig vond de mama van het vriendje waar Kobe gaan spelen was, dat niet erg, en vond hij tien over zes nog steeds veel te vroeg om naar huis te gaan.

Tsja.

Maar er zit schot in die badkamer, echt wel!

 

Geplaatst op

Van kasten en bedden

Bart nam de kinderen mee naar school, en ik, ik wachtte op de mannen van Ikea vandaag. Zij kwamen netjes om kwart voor negen, zoals ze even tevoren telefonisch hadden gemeld, en togen meteen aan het werk. Een Mechelse poat en zijn Franssprekende Marokkaanse compagnon, in een sappig dialect. Ze werkten stevig door, maar ik zag vooral dat ik héél erg blij was dat ik ervoor had gekozen om hen beide grote kasten te laten installeren, en het niet zelf te doen. Als zij, met al hun ervaring, met twee er al drieënhalf uur mee bezig waren, hoe lang zou ik er dan niet over gedaan hebben?

IMG_7990

IMG_7989

Rond de middag waren ze weg, en kon ik beginnen aankleden. De rommel in Wolfs kamer moet beetje per beetje in de kast verdwijnen, en kunnen we nu pas echt beginnen opruimen.

Zijn vroegere bed verhuisde naar Kobes kamer, en werd daar ingericht als leeshoek/logeerbed. Het staat er nu vrij vol, maar het stoort niet, vind ik.

IMG_7991

IMG_7993

In de namiddag ging Kobe prompt zijn huiswerk maken in zijn nieuwe kamer:

IMG_7992

In Wolfs kamer verscheen dus het grote bed:

IMG_7994

Het moet vrij centraal in de ruimte staan, omdat anders de schuiven aan beide kanten niet bruikbaar zijn. Hij gaat er zijn boeken en zo insteken, zegt hij.

IMG_7995

En ’s avonds lagen ze allebei te glunderen:

IMG_7997

IMG_7998

Het komt nog goed, met die verbouwing, het komt nog goed.