huis

19/09/202406/10/2024

Doucheperikelen

Ons huis is echt stilaan uit elkaar aan het vallen, heb ik zo de indruk. Beetje bij beetje zijn we aan het repareren, vernieuwen, maar vooral achter de feiten aan aan het hollen.

Nu lekt dus de douche uit de jongensbadkamer. Het ding is eigenlijk nooit goed gezet, vind ik, de afloop is problematisch. Een paar weken geleden had ik al opgemerkt dat er water op een van de keukenkasten hing. Hmm, dacht ik, nu zijn ze wel bijzonder wild geweest bij het afwassen…

Tot er opnieuw echt straaltjes water over die kast liepen. Bleek dus de douche te zijn die lekte… Gelukkig hebben we twee douches, maar erg praktisch is het niet, zeker niet wanneer de jongens ook opnieuw les hebben en iedereen ’s morgens wil douchen. Voorlopig heb ik een rekje in de douche zelf gezet zodat zeker verstrooide Kobe niet per ongeluk toch daar doucht.

En nu begint dus de zoektocht naar een loodgieter die eens wil komen kijken en het euvel hopelijk ook verhelpen.

Meh.

04/05/201926/05/2019

Middagje De Haan

De kans zit erin dat er binnenkort nogal wat geld vrijkomt hier ten huize, en momenteel is het niet zo interessant om dat op een spaarboekje te zetten. En de beurs, daar moet je eigenlijk behoorlijk wat tijd in steken, als je dat goed wil doen. Maar vastgoed, dat blijft een zinvolle investering.

Aangezien ik vorig jaar zo ongelofelijk veel deugd heb gehad van mijn zondagse trips naar De Haan en dat eigenlijk zelfs een beetje mis, hebben Bart en ik het plan opgevat om daar een tweede huis te kopen, als weekendhuis. Niet te verhuren, nee, we willen er echt gewoon al onze eigen spullen in kunnen laten staan zonder problemen, een beetje zoals het huisje van Ellen en Jan in de Ardennen.

Vandaag reden Bart, Merel en ik dus naar De Haan om er eerst iets te eten en dan een huisje te gaan bekijken in een soort vakantiewijk.

Laat ons zeggen dat degene die de foto’s heeft gemaakt, creatief omgesprongen is met de breedhoeklens. Ik kreeg niet meteen een joepie-gevoel. We hebben dan nog wat rondgereden in de buurt om te kijken wat we wel en niet zouden zien zitten qua locatie, en desnoods gaan we voor een nieuwbouw in een van de nieuwe wijken. We zien wel, er is geen haast bij.

Maar het geeft me echt wel weer iets om naar uit te kijken ^^

14/01/201622/01/2016

Ik geef het toe, ik blijf verliefd op mijn huis. Ik vond het 18 jaar geleden al de max, toen we het voor het eerst zagen en op een paar uur moesten beslissen of we 6 miljoen Belgische frank gingen uitgeven of niet. Ik heb er nog steeds geen moment spijt van.

Intussen zijn er al drie rondes van verbouwingen overheen gegaan. In ronde 1 pakten we de zolder aan en toverden die om in een bureau, compleet met nieuwe trap en al, in de tweede ronde werd de badkamer vernieuwd en de woonkamer gemoderniseerd (houten plafond eruitgehaald, parket gelegd, alles wit geschilderd met felrode hangkasten, en nieuwe gordijnen en zo) en mijn bureau aangepakt, en vorig jaar hebben we dan de grote verbouwing gehad, met een nieuw stuk huis, een nieuwe keuken, een nieuwe kamer voor Kobe, een tweede badkamer voor de jongens en een heuse wasplaats.

Intussen zijn ook alle andere kamers vernieuwd en geschilderd, en staat het hele huis naar onze hand. Heerlijk. Maar vooral die nieuwe keuken aan onze woonkamer, daar blijf ik wild van. Zeker als Chantal net alles heeft schoongemaakt, er nog geen kinderen gepasseerd zijn, en de zon schijnt. En met de nieuwe tuin is ook het uitzicht gigantisch verbeterd, al is die nog lang niet af.