Ofte de oor-, neus- en keelarts. Ons pa moest er relatief dringend naartoe voor een voorschrift voor zijn nieuwe hoorapparaten. Dure dingen, dat wel, maar echt opmerkelijk veel beter dan zijn vorige, en dus hun geld waard.
Alleen… Die mens zit enkel op dinsdag-, donderdag- en vrijdagvoormiddag, wanneer ik moet lesgeven, natuurlijk. Normaal gezien doe ik dit soort afspraken dan met ons pa tijdens de examens – wanneer ik geen toezicht heb – of in de vakantie. Alleen word ik nu geopereerd op 7 december en is daar geen tijd voor.
Ik dacht: “Laten we een risico nemen en dat er ergens tussen proppen, op hoop van zegen!”
Ik heb op vrijdag les van 9.20 uur tot 10.10 uur, met een studiepermanentie tot 11.00 uur, en dan toezicht vanaf 13.15 uur en aansluitend les om 13.45 uur. Ik had aan de personeelsverantwoordelijke gevraagd om me voor een keertje laatst op de lijst van studie te zetten, en dat lukte gelukkig ook, er waren niet te veel zieken. Ik ben dus om 10.15 uur naar buiten gesnelwandeld, zo snel als mijn voet het toelaat, naar Zomergem gereden waar ons pa gelukkig klaar stond, en we waren net op tijd in het ziekenhuis voor zijn afspraak van 10.45 uur. Alleen hadden we ons zo hard niet moeten opjagen, want het was dik kwart na twaalf voor we binnen konden. Hmpf. Maar een ooronderzoek en een audiotest later was duidelijk dat hij zijn hoorapparaten meer dan nodig heeft, we kregen het gevraagde attest, en ik reed fluks terug naar Zomergem.
Mijn toezicht heb ik net niet op tijd gehaald, ik was een ietsje te laat, maar bon. Ik had gelukkig mijn boterhammen voorzien voor in de auto, zodat ik al bij al nog redelijk relaxed in de les zat in de namiddag. Het helpt ook dat het mijn zesdes zijn, sowieso al een fijne, relaxte groep.
Poeh.
