Het heeft nog wel eventjes geduurd, en Merel had eigenlijk niet het geduld om te wachten tot het zwembad vol was en zat er dus al eerder in. Lekker koud!
Maar tegen het einde van de namiddag was het toch wel vol en zaten ze er allebei in. Ik had intussen een thermometertje gehaald – ik was eigenlijk gaan zoeken naar een zo’n thermische mat waar het water doorstroomt en door de zon opgewarmd wordt, maar die was nergens meer te krijgen. Intussen was het water toch wel al 22°. Mij niet gezien dus om er nu al in te gaan, maar de kinderen vonden het zalig!
En dan vooral het spelletje hipposcampi: dan zijn zij twee kleine, tsja, hipposcampi dus, die klaar staan om een speeltje dat ik in het water gooi, te apporteren. En dan demonstreren ze even dat je zelf in een klein zwembad kan duiken…