Gisterenavond ging plots de telefoon: mijn schoonmoeder in complete paniek! Ze was gevallen, had zich bijzonder veel zeer gedaan, en had zich met serieuze moeite naar de telefoon gesleept om haar vrienden een paar huizen verder te bellen. De zoon bleek thuis, en die was haar komen oprapen. Nu belde ze dus naar Bart om haar te komen helpen, want het bleef zo veel pijn doen. Bart raapte zijn spullen samen om desnoods te blijven slapen, en reed naar Ronse. Alwaar hij de situatie in ogenschouw nam, en de ziekenwagen belde om naar de spoed te gaan. Zelf kon hij zijn moeder echt niet optillen of in de auto zetten zonder haar gigantisch veel pijn te doen, vandaar. Verdict enige tijd later: gebroken heup, morgen wordt ze geopereerd. Terechte paniek dus. Enfin, ze is tenminste in veilige handen daar in het ziekenhuis.
Streep door de rekening voor ons paasmaandagetentje dus, maar bon. Mijn ouders kwamen nog steeds, en Bart zag het nog steeds zitten om te koken, al wilde hij wel vroeg eten zodat hij tegen een uur opnieuw naar Ronse kon rijden.
Ik maakte boursinsoep, Bart had een fantastische rosbief met boontjes en kroketjes en vooral een verrukkelijke saus, en daarna was er een gigantische fruitsla en nog een fruittaartje. Bart vertrok, en wij installeerden ons in de zon, terwijl de kinderen in hun laboratorium doken en het hier dus heerlijk rustig was.
Fijne dag, echt waar.